Twee jaar na de release van Beekeeper komt Rangleklods met Straitjacket op de proppen. Minder dromerig maar voldoende fascinerend nemen ze je mee op sleeptouw naar datgene waar ze goed in zijn. De aandacht naar hun toe trekken en deze ook blijven behouden. Hoe langer je luistert, hoe meer je op repeat drukt, hoe beter het album zich volstrekt naar onze heerlijkheid.
De eerste track ‘Lost U’ opent het album. We voelen ons weer jaren 50. Met de olifantenpijpenbroeken en kleurige bloesen dansen we doorheen moeder aarde. Tot de hoge noten van Pernille je na enkele seconden weten mee te slepen in een dwarrelend schouwspel. We zijn vertrokken, dit is verdorie Rangleklods. Schoolgirls mag als tweede track aantreden op het album en dit klink oorverdovend. Een band met vernieuwing, een band met een kracht. Scandinavië zet zich opnieuw op onze kaart. Geweldig!
De eerste helft van het album is vooral gebaseerd op vocale ondersteuning terwijl we na track 6 toch even de kalmte kunnen wedervinden. De licht zwepende track zorgt voor een goed tussendoortje. Gelukkig voor sommigen maar helaas voor anderen zetten ze kort daarna de rem op dat kalme en bonken ze weer stevig door met Dry Me Out en Tricks. Op een rustig tempo merken we met rasse sneden de versnelling omhooggaan. Heerlijk gevoel dit.
Conclusie: Dit album kan je niet over één kam scheren. Zelfs niet over één beest. De diverse stijlelementen die erin verwerkt zitten geven elke luisteraar wat wils. Een gevarieerde boel waar we niet op blijven stil zetten. Waar we ons in het begin waanden in een gezellig discodecor zaten we op het einde verweven in stevige garagerock. Met andere woorden: een aanrader.
