Peggy Meeussen: vocals, Jeroen De Vriese: gitaar, Toon Huet: gitaar, Jan Rammeloo: bass en Rob Martin: drums. Zij vormen samen de band Bliksem. Deze Antwerpse band ontstond in 2009. Ze hebben ondertussen, naast het uitbrengen van een demo en een EP plus een heel sterk debuut Face The Evil (2013), al heel wat watertjes doorzwommen. Zo stonden ze deze zomer op Graspop Metal Meeting en op Antwerp Metal Fest. Daar lieten Bliksem ons al een tip van de sluier zien, wat nieuw materiaal betreft. Want op 28 augustus stellen ze namelijk een nieuw album aan het grote publiek voor. We gaven het album Gruesome Masterpiece enkele luisterbeurten.
We kunnen alvast stellen: live klonken de nieuwe nummers zeker overtuigend! Bliksem heeft dan ook een ijzersterke live reputatie. De vraag is en blijft of die nummers ook 'op plaat' diezelfde impact zouden hebben als op het podium? Wel, we hebben goed nieuws voor de fans. Ook op schijf raken deze nummers ons heel diep.
Tripjes naar de diepste bodem van de hel? Ja, wij houden daar wel van. Zeker als de muziek die een band brengt je koude rillingen weet te bezorgen, of angstvallig achterom doet kijken. Nog beter is het als dit gecombineerd wordt met voortreffelijke solo's die als een scherp mes door je heen snijden, .om maar te zwijgen over de snoeiharde drums die je voortdurend de herspan dreigen in te slaan. Boven dit alles is het uiteindelijk de vocale aankleding die je de genadeslag dreigt te geven. In een notendop is dat de review van Gruesome Masterpiece en de perfecte beschrijving van de opbouw.
Het begint al met Crawling in the Dirt. Na een angstaanjagende intro, worden de duivels ontbonden. Als hongerige wolven sluipen ze op het slachtoffer af, klaar om zonder enige vorm van medelijden je te verscheuren. De diepe grunts van Peggy drijven het tempo op naar een ongekende, donkere hoogte. En dan zitten we nog maar aan het begin van de plaat.
Begane wegen verder bewandelen, zonder je echter het gevoel te geven dat alles op diezelfde lijn ligt? Ook dat is een pluspunt aan deze plaat. Kywas raast als een sneltrein over je heen, en bevat heel wat thrash metal invloeden. Maar, ook hier lijkt Bliksem vooral te variëren binnen uiteenlopend muziekstijlen. Nee, ze weigeren zich te laten vastpinnen op één genre. Het siert hen!
Binnen dit alles willen we toch een lans breken voor de verduiveld, technisch, hoogstaande gitaar partijen. Ik zeg dit zonder afbreuk te doen aan inbreng van zang en drums. Telkens ze hun die diepe solo's naar boven halen, kan je niet anders dan hevig headbangen. Het zweet parelt van ons gezicht, en dat is niet enkel door die verzengende hitte. Daarmee bewijzen Bliksem nog maar eens dat ze het 'live gevoel' dus ook op schijf perfect kunnen overbrengen!
Room Wihout A View gaat diezelfde dreigende richting op: alles om zich heen vermorzelend. Bij dit nummer krijgt de stem van Peggy een hoofdrol. Ze kan heel veel toonaarden aan, dat is al duidelijk! Geniet van haar diepe screams tot de meer gepolijste zangstructuur: het zit allemaal verweven binnen deze song. Begint het eerst nog vrij meeslepend, dan worden naar het einde alle teugels los gegooid. Als op een wilde baan worden we tot de donkerste gangen van de hel gedreven. Zalig zo een trip, door de donkerst gedachten van onze ziel.
Mistress Of The Damned klinkt als een donkere ballade, eentje waarbij je koude rillingen krijgt over je hele lichaam. Zo eentje waarbij je in diepe gedachten verzonken, elke donkere gedachte kan loslaten. Schreeuwende om medelijden. Telkens opnieuw worden we murw geslagen. Van The Hunt over Twist the Knife naar Barbaric Nation. Er lijkt maar geen einde aan te komen. Elk van de songs lijkt een nieuw hoogtepunt binnen het geheel. Het is dus niet zo dat er één song bovenuit steekt, nee het is het totaalpakket dat ons over de streep trekt.
Onze eindeconclusie: Binnen het totaal pakket op Gruesome Masterpiece krijgen we vooral veel variatie, we hadden het er al over. Bliksem slaagt er met dit album in heel uiteenlopende gevoelens naar boven te brengen. Over hun aantreden op Antwerp Metal Fest schreven we: De kruisbestuiving tussen gitaar, drum en zang grenst bij Bliksem gewoonweg aan de perfectie wat performance betreft. We hoeven er geen doekjes om te winden, maar binnen het metalwereldje hoeven deze dame en heren niet onder te doen voor enige 'grote' act binnen de scene. Bovendien klinken de nieuwe nummers heel angstaanjagend, en bezorgen zowel de instrumentale als vocale aankleding je koude rillingen. Lightning is one of the most spectacular displays in nature. Bolt temperatures hotter than the sun. Staat te lezen bij de biografie van de band hun website. Dat blijkt ook te kloppen Op deze zonovergoten dag hebben we geen onweersbui gekregen, maar toch is de Bliksem stevig ingeslagen. In de vorm van deze geweldig op dreef zijnde band.
Deze stelling kunnen we meteen ook toepassen voor dit album. De performance, zowel instrumentaal als vocaal grenst aan de perfectie. Bliksem bewijst met dit gevarieerde album, dat bol staat van technisch hoogstaande uitlating, klaar te zijn voor het grote werk. Elk haartje op onze arm komt recht te staan van emotie, we beginnen zwaar te headbangen en moshen in de kamer is er ook bij. Maar vooral voelen we een donkere, angstaanjagende klauw die ons de strot dreigt dicht te knijpen. Geen beetje medelijden krijgen we van Bliksem. En ja ook nu weer bleven we verweesd achter.
Zoals we in het begin van deze recensie al aangaven, Bliksem zal Gruesome Masterpiece aan het grote publiek voorstellen op 28 augustus, zaal Het Bos te Antwerpen: https://www.facebook.com/events/447799215380857/
Tracklist:
1. Crawling In The Dirt
2. Kywas
3. Room Without A View
4. Mistress Of The Damned
5. The Hunt
6. Morphine Dreams
7. Twist The Knife
8. Barbaric Nation
9. Fucked Up Avenue
10. Out Of The Darkness
