Het is al een hele tijd geleden dat F.O.D. zijn nieuwste album 'Tricks of The Trade' (september 2014) releaste op hun releasefest in Hangar 27 van Jeugdhuis Nootuitgang te Edegem. De releasefest zelf was meer dan memorabel, maar F.O.D. had nog een review van Tricks of The Trade te goed en we vonden geen beter moment om deze nu te publiceren.
F.O.D. is een band die bewijst dat ook de oudere generatie nog steeds in staat is om degelijke punkrock te maken, want laten we eerlijk zijn, jong kunnen we ze helaas niet meer noemen (al weten we niet precies hoe oud ze precies zijn). Toch komen ze probleemloos weg met nummers over kinderen, samen wonen met je wederhelft, en andere ‚volwassen‘ thema’s. F.O.D. is een band waarin invloeden van zowel NOFX en The Offspring als Greenday, The Descendents en Lagwagon te horen zijn. Tricks of The Trade is een album die een goede 40 minuten duurt en die weet te vullen met 17 punk rock nummers van de bovenste plank die vooral gekenmerkt worden door een hoge mate van meezingbaarheid en de specifieke ietwat hese stem van zanger Hans Roofthooft die F.O.D. zo kenmerkt
Het eerste nummer Random Thoughts on a Saturday is er één waar het samenspel tussen de zanger Hans Roofthooft en de backing vocals van Stijn De Waele goed te horen zijn. Het album gaat verder met My Daily Valentine dat een oprechte ode is aan de wederhelft van zanger Roofthooft. Geen enkel nummer op dit album duurt trouwens langer dan 3 minuten en 1 seconde, dat is ook de tijdsduur van de eerste 2 nummers alsook van het laatste Soundtrack of my life. ‚There is a song it hasn’t aged for a bit, there is a song can’t put my finger on it‘. In dit nummer zijn vooral de sterke gitaarlijnen à la Greenday te horen. Welcome tot the show dat maar 1 minuut en 30 seconden duurt is het derde nummer dat zeker op live shows erg van pas zal komen.
‚Have you lately talked about regret, have you thought about leaving here instead‘ zo begint Not Even For One Day, het vierde nummer. Vervolgens krijgen we het 39 seconden durende Sing Along dat een poging doet om er één te zijn en daar wonderwel in slaagd. Het volgende nummer, het wat diepzinnige Dear Grace is een nummer dat gaat over slachtoffers van seksueel misbruik. De tekst is geschreven naar aanleiding van de actie van Grace Brown die slachtoffers fotografeerde die poseerden met een tekst over hoe ze zich voelden. De band heeft daar zelfs een clip rond gemaakt:
History Will Prove Us Wrong en Tricks Of The Trade zijn iets wat meer low tempo nummers. Little Princess (for Lente) is een nummer voor de dochter van Roofthooft. De nummers die volgen zijn Nevermore; what’s past is gone you just don’t need to know‘, Cease to Exist, How Can You Leave Me If You Never Let Me Stay, Mine To Me, She (after all is said and don’t, she chose to stay with Something More (I want something more) zijn allemaal nummers met een hoog punk rock gehalte en handelen allemaal over een bepaald thema van relatiebreuk en liefdesproblemen tot levenbeschouwlijke onderwerpen die we hier niet verder gaan bespreken. Het melodieuze The Soundtrack of my life sluit het album met een knal af. Voor wie dit aanspreekt raden we ja aan dit album te kopen, het wordt vast een klassieker, dat weten we nu al! Doe zo verder F.O.D. zouden we zo zeggen!
