Eén van de vele ontdekkingen in 2016 waren de formatie Frimout. De band heeft gedurende de laatste drie - tot ondertussen vier - jaar vooral een wervelende live reputatie weten uit te bouwen. Zo stonden ze o.a. al in de Club tent van Pukkelpop maar ook op de Oude Markt van Leuven, en zagen we ze vorig jaar aantreden op 'Zomerfestival Buggenhout' in het voorprogramma van Clousseau. Begin 2013 duikt Frimout de studio in met topproducer Steve Willaert (oa Natalia en Will Tura) om hun eerste EP op te nemen. Single ‘De regels van het spel’ wordt grijsgedraaid op Radio2. Opvolger ‘Nummer Twee’ wordt in het najaar ook meteen opgepikt. In 2017 zou eindelijk het debuut op de markt worden gebracht, "Op 11 februari'' wist Stef ons na het optreden ter gelegenheid van 5 Jaar Frimout, te vertellen. De uiterst gezellige zaal CC 't Schaliken, was niet volledig vol gelopen. Maar toch waren heel wat nieuwsgierigen, ondanks de eerste winterprik, naar Herentals afgezakt.
Toen we vorige zomer Frimout zagen aantreden op 'zomerfestival Buggenhout', in het voorprogramma van Clousseau, schreven we daarover. De grote sterkte van Frimout is variatie, in de eveneens brede zin van dat woord. Dit is niet de verdienste van één lid, maar van de kruisbestuivingen tussen alle verschillende elementen binnen de band. Uiteraard kan je niet voorbij aan de charismatische uitstraling van zanger Stef Willems, die als een ware klasse entertainer het publiek uit zijn hand doet eten. Maar bovendien geen moment onbenut laat om zijn mede bandleden in de 'picture' te zetten Schreven we daar o.a. over. Dat laatste bleek tijdens het feestje ter gelegenheid van 5 jaar Frimout, ook het geval te zijn.
Het optreden was in twee delen gesplitst. Hoewel Stef zijn uiterste best deed, pas in het tweede deel leek er wat beweging te komen in de zaal. De meeste mensen genoten eerder in stilte en op een ingetogen manier van de goocheltrucs, die Stef en de zijnen uit hun hoed toverde. Het hartverwarmende, daverende applaus was er daarom niet minder om. Frimout legde de lat ook direct heel hoog, wat gelukki ook nu weer niet resulteerde in een routineuze set, lntegendeel zelfs. Net die jeugdige spontaniteit, trok ons wederom compleet over de streep.
Na een knappe intro, waarbij de blazers en trompet ons direct van onze sokken bliezen, zorgden Mag ik Dansen, Volwassen word ik nooit en odes aan de liefde,zoals bijvoorbeeld Cupido, voor de eerste echte hoogtepunten op deze avond. Nog een ander heel opvallend hoogtepunt in dat eerste deel, was de samenwerking tussen Stef en Droomreiziger (ofwel Joey Brocken) uit Lier. Deze laatste won ooit de beste singer-songwriter van Vlaanderen en heeft nu een fijn nieuw project: 'Droomreiziger'. Zijn nummer 'Gaan we er van door' is ook te horen op Radio2. De kruisbestuiving tussen beide stemmen zorgde bij het wonder mooie Meisje, een ode aan de dochter van Stef, voor een magisch kippenvelmoment. Het zou niet het laatste zijn.
Deel twee start weer met een geweldige intro. We willen van de gelegenheid gebruik maken, om een pluim op de hoed steken van de artiesten die de blazersessie vertegenwoordigen. Zo waren we heel diep onder de indruk van de trompet solo op Figurant. Trouwens zorgden die trompet, saxofoon en trombone er meerdre keren voor dat er een soort 'Jazz' tot 'Rock' sfeertje boven de zaal leek te hangen. Hoewel de band zich vooral profileert als rock en nederpop band, is dit nog maar eens een bewijs dat de muziek van Frimout niet zomaar in een hokje te plaatsen is. Wat wel opvalt, is de hoge dosis aanstekelijkheid die, dan toch vooral in het tweede deel van de set, mensen aanzet tot dansen. Ik weet dat er meer is raakt de gevoelige snaar. Mooie Meisjes, bezorgt je een glimlach op de lippen. Nu of nooit een medley waar ook een streepje Soulsister subtiel in verwerkt zat. Ze zorgden er voor dat je zat mee te heupwiegen, of een traan van ontroering wegpinkte. Pas bij De Sprong en vooral Het huis waar ik woon begon ook het publiek duchtig mee te deinen van links naar rechts. Op het ritme van deze aanstekelijke muziek.
De bisronde werd ingezet met Paradijs, een song die Stef samen met Jan - Toetsen & backing - op het podium bracht. De breekbaarheid, maar ook het verhaal achter deze song, raken de gevoelige snaar. Voor het eerst deze avond vloeien er ook bij ons tranen. Vooral de tekst raakt je enorm. Stef zijn warmhartige stem bezorgt je gegarandeerd een krop in de keel. Frimout is echter vooral gekomen om iets te vieren. En sluiten de set dan ook feestelijk af met Superman en het overweldigende, hoogstaande, Toffer dan Tof.
We kunnen dan ook besluiten. Frimout heeft 2017 feestelijk ingezet, door het brengen van een heel aanstekelijke set die op de dansheupen zou moeten werken. Echter pinnen ze zich niet vast op één enkele muziekstijl. Van pop gaat het zonder moeite over naar rock. Om daarna de emoties aan te spreken, met breekbare tot intensief mooie songs. We zien nu al vol verwachting uit naar medio 11 februari, de release datum van hun debuut plaat. Op het podium hebben deze heren en dame hun kunnen echter nu al ruimschoots bewezen.
Setlist:
DEEL 1:
Intro+ We zijn cool//Mag ik dansen //Volwassen word ik nooit //Cupido //Ninett //De regels van het spel //Meisje (song met Joey) //Juist-Fout // Alles is liefde//De liefde houdt me hier:
DEEL 2 :
Nummer twee//Man op een missie//Figurant//Ik weet dat er meer is //Mooie meisjes //Onverzadigbaar //Sterren Zien //Meer geven dan nemen //Intro+ Flits me terug// Nu of nooit medley//De sprong// Het huis waar ik woon ENCORE: Paradijs (jan en Stef alleen) //Superman//Toffer dan tof:
