Clustersun – Surfacing To Breathe (Seahorse Recordings/ Shameless Promotion PR)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    10 juni 2017

Zonnige temperaturen, meer nog de zon maakt overuren. Tijd voor een fleurige plaat, nabij het strand met een Sangria dichtbij. Nee, we dompelen ons onder in dreigende tonen, donkere klanken die je hart doorboren. Clustersun bracht op 19 mei een gloednieuwe plaat uit via Seahorse Recordings. Met Surfacing to Breathe verleggen Clustersun duidelijk grenzen in het aanbrengen van pure duisternis, maar toch merken we links en rechts een sprenkeltje hoop op betere tijden binnen deze duistere aankleding. Onze bevindingen:


Raw Nerve - de titel zegt het zelf - is een snoeiharde shoegaze song, die je hart alvast compleet doorboort. Beukende percussie, gitaar riffs die niet zomaar door je lijf heen snijden. Nee, Clustersun gaan met de botte bijl doorheen je hart en ziel. Bovendien is er die griezelige vocalen, die de haren op onze armen prompt doen recht komen van pure angst. We kijken onze demonen trouwens gedurende de gehele plaat diep in de ogen. Antagonize Me drijft je verder naar absolute waanzin. Maar toch gaat het er niet altijd hard en meedogenloos aan toe op Sufacing the Breathe.

In een vorige recensie vergeleken we de muziek van Clustersun met Simple Minds in hun beginperiode. Dat laatste merken we vaak terug in de 'kalme stukken' op deze plaat. Luister maar naar The Whirling Dervish waar de rustige stukken je, heel subtiel, inderdaad toch wat doen denken aan voornoemde band. Echter zit er zoveel variatie in deze song, dat we van de ene uiterste naar de andere worden doorverwezen. Zonder oponthoudt beukt Clustersun op de luisteraar in, tot geen spaander geheel blijft. Net dat variëren tussen rustmomenten, met snoeihard de trommelvliezen doen barsten, is bovendien de grote sterkte van deze plaat geworden.

Don’t Let The Weight Of Your Soul Drag You Down is nog maar een mooi voorbeeld van voordien ingenomen stelling. Bij de intro voelen we wel degelijke een dreiging ontstaan, die langzaam maar zeker in een opgaande climax wordt gestuwd. Richting verpulveren van je hart en ziel. Koude rillingen lopen over onze rug, bij elke riff, percussie aanslag en vooral die akelige, hartverscheurende vocalen die je uiteindelijk de ultieme doodsteek toedienen. Ook bij de daarop volgende songs blijft Clustersun songs aanbieden die bedwelmen of je murw slaan. Luister maar naar Surfacing to Breath, de titelsong. Deze bezorgt je niet zomaar een krop in de keel. Nee, de meest donkere gedachten binnen het shoegaze gebeuren, worden hier tentoon gespreid. Binnen een zelfs redelijk intieme omkadering, voelen we de dreiging door ons hart snijden,als een vlijmscherp zwaard.Ook bij Emotional Painkiller valt die verwijzing naar de heel vroege Simple Minds weer op. Echter blijft het ook nu weer daar niet bij. Clustersun verleggen de grens naar vlijmscherpe shoegaze, die je de adem ontneemt, telkens opnieuw. 

Waaruit we kunnen dan ook besluiten.

Surfacing to Breath is een complexe plaat geworden, waar de Italiaanse band grenzen verlegd binnen een duistere, dreigende omkadering. De zuiderse temperaturen zouden er moeten voor zorgen dat de zon steeds schijnt in het hart van deze gedreven muzikanten, dat zal vermoedelijk ook wel zo zijn. Echter, deze muziek dompelt ons onder in een heel donkere trip, en doet je voortdurend de duistere demonen diep in de ogen kijken. Dit is een Shoegaze gerichte plaat, die diep doorheen je ziel snijd, tot je compleet buiten je zinnen - inderdaad - die demonen uit je nachtmerries in de ogen kijkt. Prachtige parel van een plaat heeft Clustersun voortgebracht. Meer nog één van de betere shoegaze platen die we al zijn tegen gekomen in de eerste helft van 2017. Is onze eindconclusie

Tracklist

  1. Raw Nerve
  2. Antagonize Me
  3. Lonely Moon
  4. The Whirling Dervish
  5. Don’t Let The Weight Of Your Soul Drag You Down
  6. Surfacing To Breathe
  7. Emotional Painkiller
  8. Event Horizon