De Spaanse Death Metal band Neter timmert sinds 2004 aan de weg. En heeft ondertussen in eigen land een stevige reputatie uitgebouwd. Niet alleen met twee albums, ook menig podium heeft de band onveilig gemaakt. In januari dit jaar bracht Neter een gloednieuwe schijf op de markt Infernus. Via een samenwerking met Satanath Records, Cimmerian Shade Recordings, MurdHer Records en Black Plague Records.
Laat ons eerst een vergissing de wereld uithelpen. Neter afschilderen als puur Death Metal is de band tekort doen. Ook al liggen songs als Faceless, Rebirth of the overthrown. En bij voorkeur elke song op deze plaat. In verlengde van doorsnee Death Metal. We horen telkens eveneens elementen terug uit black metal, heavy metal en een uitgebreid pallet aan 'metal stijlen'. Wat al meteen een groot pluspunt is aan deze plaat, en band uiteraard.
Uit elk van de songs blijkt bovendien dat de band ervan houdt zich te omhullen in walmen van intense duisternis. Je voelt telkens die putten van de Hel open gaan. Vooral als brulboei Manuel Gestoso zijn keel open zet. En door middel van rauwe tot griezelig aanvoelende vocalen koude rillingen over de rug doet lopen, waarna het angstzweet je op de lippen staat. Die allemaal aangesterkt door die opvallend scherpe gitaar partijen tot drumsalvo's als Mokerslagen uit de diepste ondergrond van de Aarde. Sommige riffs doen ons prompt denken aan een kruisbestuiving tussen Black sabbath - luister maar naar het integrerende The Eye of Sirius, met een intro die doet denken aan Tony Iommi himself. Maar ook bands als Judas Priest, op speed wel te verstaan horen we terug in de sound van Neter.
Neter slaagt er inderdaad vanaf die eerste intro de luisteraar bij de strot te grijpen, mee te sleuren naar die diepste kern van de Hel, en niet meer los te laten tot je compleet bent murw geslagen. Als een Spaanse furie gaat de band tewerk. Zonder oponthoud. Nu, dat is het portie Death Metal dat we heel graag op onze boterham smeren. In elk geval wordt de luisteraar geen moment rust gegund. Zonder oponthoudt bonkt Neter je de hersenpan in, scheurt je ziel doormidden, en laat je bloedende achter in de hoek
We kunnen dan ook besluiten:
Op Infernus worden wellicht geen nieuwe wegen ingeslagen. Echter slaagt Neter erin een wijds pallet aan metal muziekstijlen aan te bieden, binnen een Helse en duistere omkadering welteverstaan. Waardoor de luisteraar vanaf begin tot einde wordt meegesleurd in een carrousel van oorverdovende en verschroeiende vocalen tot instrumentale huzarenstukken. Die als vlijmscherpe messen recht doorheen je hart boren. Mokerslag na Mokerslag deelt de band, die tekeer gaat als een Spaanse furie, uit. Tot je compleet murw bent geslagen. Ok, dat is dus allemaal wel voorgedaan. Maar net het feit dat zowel de doorsnee heavy metal fan, liefhebbers van black en Death metal kunnen worden aangesproken met deze plaat? Dat kom je niet altijd tegen. En dat is de reden waarom wij over de streep worden getrokken door deze band en schijf.
Tracklist:
