De Fantastique.Nights vinden deze keer uitzonderlijk plaats in de Magasin 4 - en ja ook deze locatie zal niet lang meer bestaan, in Brussel schaffen ze de ene locatie na de andere af, alsof ze de alternatieve/underground scene willen treffen. 17 jaar na hun laatste optreden in Brussel keert Clan of Xymox terug, samen met een nieuw album en daar hebben we van kunnen genieten! De zaal loopt flink vol en zoals een collega wist te vertellen: die had de hoofdact al zien spelen in Vlaanderen voor 60 man en een paardekop. Dat er in Brussel zoveel volk is zegt alles over de organisatie! De affiche is ook bijzonder sterk, want ook The Breath of Life - Belgische Dark wave van de bovenste plank, met ook hier een nieuw album - en als opener een band die evengoed headliner had kunnen zijn: The Arch - zij traden voor de eerste keer sinds hun ontstaan in 1986 op in Brussel. mochten de avond opfleuren.
The Arch is een Belgisch cultgroep ! De groep klinkt vrij uniek! Het ene moment opgewekt, het andere moment duister en dreigend! Electronica, met gitaren en een post-punk houding. Wie hen niet kent kan best eens hun hits checken: Babsi ist tot en Ribdancer. Hun nieuwste album Fates slaat aan en dat merken we deze avond, ondanks hun allereerste passage in Brussel.Zachtjes aan veroveren ze het publiek en krijgen ze iedereen mee. Steeds meer mensen stromen toe en we stellen vast dat er toch al flink wat volk is -meer dan we elders gewoon zijn. De akoestiek is echt super, wat ons ook raakt omdat we weten dat ze deze zaal willen sluiten.Ook nu was het genieten van het passionele duet tussendoor. Zowel de oude nummers als de nieuwere nummers gaan er vlot door en het is duidelijk dat ze alles geven en er voluit van genieten! Eén van de hoogtepunten is alvast Eyes Wide Open. Het is genieten! Een kleine ode aan de zopas overleden Ward De Prins - de man beheerde twee webzine’s en organiseerde zelf ook wel festivals en optredens - met de bijzonder gesmaakte cover van Tuxedomoon: No Tears zorgt voor een gesmaakt einde!
The Breath of Life ontstond in Gembloux, anno 1985 en heb ik al vaak live gezien en over de jaren heen heb ik er steeds van genoten! We worden allemaal een dagje ouder, maar aan de stem van hun zangeres valt nog steeds niets op aan te merken: dansen overheen de vocale koorden, van hoog naar laag en terug alsof het niets is! Vol bewondering genieten we van haar vocaal kunnen! Haar bewegingen op het podium zijn nog steeds heel gracieus en aanstekelijk! De viool blijft eveneens aanstekelijk, terwijl Didier er met zijn gitaar een lap op geeft! We horen veel uit hun laatste album Under the Falling Stars, maar genieten evenzeer van de oudere hits alsNasty Cloud en Noamina. Af en toe is er ruimte voor een zweverige ballade, maar evengoed trekken ze alle registers open en gooien ze een bommetje waarbij het publiek ook meteen goed op weet te reageren! Het is genieten en het is niet meer dan terecht dat het publiek ook nog even twee bisnummers krijgt . Waaronder een bijzonder gesmaakte versie vanTime!
Clan of Xymox is begonnen aan een uitgebreide tour, waarbij ze hun nieuw album Days of Black promoten. Ronny is alvast goedgeluimd en laat zijn band meteen inzetten met één van zijn vele bekende nummers: Stranger. Het publiek laat ook meteen merken dat ze hier zijn om te genieten en klappen hartig mee! De sfeer zit meteen goed! Ook She’s Falling in Love gaat er vlot in. Dat ze blijkbaar in de fille hebben gestaan zullen ze verschillende keren aanhalen, dit moet alvast de indruk zijn die ze zullen onthouden aan hun optocht!
Brussel, het land van de fille! Grapjes als: mocht je eenzaam zijn in Brussel: "stap gewoon in je auto en begin te rijden opdat je nooit meer alleen zal zijn!" Met deze woorden starten ze Loneliness. Een ander hoogtepunt is Louise, net als A Day! Het lijkt hier wel een best of avond te worden! Het zit hier ondertussen nokvol en iedereen geniet met volle teugen! Gewoonweg fantastisch! De band laat het ook merken en geeft het ene bisnummer en bisronde na de andere. Ik geraak zelf even de tel kwijt! Your Kiss, Obsession, This World … Zelfs een cover: Venus van Shocking Blue.
Het was genieten van de eerste noot tot de laatste noot, met drie bands die we hoog inschatten en een organisator die volk weet te lokken! Wie vaak naar optredens gaat weet dat dit laatste een alsmaar groter probleem aan het worden is, waarmee we deze organisatie alleen maar kunnen feliciteren!
