Pierre Goudesone is niet alleen een bekende naam binnen de 'new wave' en aanverwante scene. Maar blijft zichzelf voortdurend heruitvinden. Medio jaren '80 stichtte hij Flesh & Fell maar gooide ook hoge ogen met Speaking-T. In 2009 richtte Pierre Goudi op. Goudi' het eerste album kwam uit in 2009 en kreeg overal goede recensies. In 2012, schreef Goudi een nieuw hoofdstuk met de cd 'Bissextile'. Zijn nieuwste werk Midnight Fever laat horen dat deze klasse artiest ook medio 2016 nog steeds, inderdaad, zichzelf blijft heruitvinden.
High On You bevat elementen van de 'duistere kant' van het new wave genre. Waarbij Pierre zijn stem klinkt als een grafstem. Waarbij we al direct koude rillingen te verwerken krijgen. Maar ondanks de duidelijke verwijzingen naar die jaren '80 klinkt deze song totaal niet gedateerd, eerder fris en monter. Als een koude hand die je de strot dicht knijpt, en je niet meer wil en zal los laten. Zo start deze Midnight Fever. Daarmee is de toon gezet voor een donkere trip doorheen de diepste roersels van onze ziel.
Dat de songs van Goudi bij de keel grijpen, we wisten het al. Maar ook bevat deze plaat heel wat songs zoals Dock of the Bay. Een cover van Ottis Redding. Een song die sowieso staat als een huis. Maar Goudi zorgt dat deze klepper ons op menig dansvloer in een diepe trance zal laten dansen , dansen, dansen door de nacht. Waardoor deze klassieker van een klassieke artiest, plots nieuw leven wordt ingeblazen. Het bewijst maar op wat een hoog niveau Pierre zijn songs naar voor brengt. Het komt zelden voor dat covers het origineel evenaren. Pure klasse!
Dat laatste blijft Goudi over de gehele lijn uitstralen. Luister maar naar het prachtige, omgeven door spookachtige en duistere walmen, Black Heart. Waarbij we ons voelen weg sluimeren in een diepe roes. Waaruit we niet willen ontwaken. Maar het grote pluspunt aan Midnight Fever is vooral het aanbied van een bonte variatie van songs. @My House klinkt binnen het donker concept dat deze plaat toch is, zelfs vrij vreugdevol en weer heel dansbaar. Waaruit we dan weer kunnen opmaken dat we de ene moment dus in een diepe trance belanden, door bedwelmende en donkere klanken - Waarbij de beklijvende grafstem van Pierre ons telkens een krop in de keel bezorgt, en koude rillingen daarbovenop - Gedreven worden naar songs die voor wilde feestjes kunnen zorgen op menig dansvloer zoals So Pristine. Een aanstekelijke song die ons inderdaad aanzet om voluit aan het dansen te gaan, het weekend tegemoet. Psychedelische klanken nemen we ook waar bij Desire. Wat weer een andere wending geeft aan deze klasse plaat. Boys and Girls is dan weer een song die doet terugdenken aan menig new wave groepje uit de jaren '80, met die aanstekelijke percussie om ons weg te voeren naar verre oorden. Waarna Wild Fury ons wederom in die eerder genoemde psychedelische sferen doet belanden.
Kortom: Midnight Fever is een gevarieerde plaat geworden waar alle aspecten van donkere 'new wave' tot elektronische muziek fijn uit de doeken lijkt te worden gedaan. Maar waar we ook in diepe trance, koude rillingen krijgen bij de donkere grafstem van Pierre. Om naderhand de dansvloer onveilig te gaan maken met heel aanstekelijke dansnummers. Variatie in stijlen, met een knipoog naar het verleden maar met de voeten stevig in het heden. Dat is waar Goudi 2016 voor staat, en daar kunnen we alleen maar diep respect voor hebben. Knappe plaat, van een klasse artiest die, en we kunnen dat niet genoeg herhalen, zichzelf maar weer eens heeft heruitgevonden.
Tracklist:
High On You
Dock Of The Bay
Black Heart
@ My House
Desire
Let’s Spread Love
Boys & Girls
So Pristine
Wild Fury
Midnight Fever
Untamed
