Thema's als waanzin, religie en nihilisme vormen de kern van de teksten van het Poolse Medico Peste, begeleid door muziek die psychopathische woede uitademt, verweven met een breed scala aan non-metal invloeden zoals postpunk, avantgarde en cabaretmuziek.
Bij God knows why is het me niet duidelijk wat God nu precies weet, maar dat het hier om underground black metal gaat zullen we geweten hebben. Toch betekent dit niet dat er voortdurend aan een hoog tempo gespeeld wordt. Er blijkt voldoende ruimte voor langzaam geëxperimenteer met geluiden. All too human is een onderhoudende black’n’roll track die halfweg even verandert in een duister mysterieus muzikaal stilleven om dan weer verder te rocken en rollen. Numinous Catastrophy vermengt op unieke wijze black metal met minimalistische post-punk.
Ook Were Saviours Believers schuwt het experiment niet met als resultaat een soort black metal dat eerder waanzinnig dan duister en boos klinkt.Op het voortreffelijke Skin wordt een gitaar dusdanig gemanipuleerd dat het op een avantgarde viool lijkt. Holy Opium maakt de opiumwalmen haast tastbaar of tenminste toch hoorbaar. Terwijl zanger Lazarus al schreeuwend uit het dodenrijk opstaat, spelen de muzikanten half verdwaasd een tegenstribbelende black metal symfonie. Het lekkere labiele The Black Bile begint met een oerschreeuw en biedt zowel klaagzangen als woede-uitbarstingen.
Het album is o.a. hier te koop.
