'The Promise' is een hoopvolle song over de liefde. Het verhaal lijkt zich af te spelen tussen droom en realiteit waarbij de instrumenten spaarzame partijen spelen wat resulteert in een open, weidse sound. Noland Sunn is een aparte band met een origineel sfeervol geluid.
De tekst leest als een brief aan een onbekende: ‘Someday your King will come’. Aan wie is de boodschap gericht? Gaat het nummer over ’de mens op zoek naar zijn ontbrekende helft’?
Dat wordt in de tekst bewust in het midden gelaten. De invulling komt van de luisteraar. De werktitel van de song was eerst ‘Penelope’, naar de Griekse mythe van de knappe dochter die 20 jaar op haar geliefde wachtte en in de tussentijd allerlei vrijers wist te misleiden.
Terwijl we bij de debuutsingle 'Memento Park' op het einde een donkere tunnel lijken in te stappen, hoor je bij ‘The Promise’ op het einde vaag een mandoline klinken. Er schijnt deze keer licht in de verte.
Voor de videoclip werd telkens gefilmd bij valavond. Doorheen de clip wordt het steeds donkerder en bouwt het verhaal zich op rond de elementen wachten (stilstand), het voorbijgaan van de tijd en het bovennatuurlijke. Droombeelden vormen vaak een inspiratiebron in het werk van Noland Sunn.
Voor de opname en mixing ging De Maré te rade bij Pieterjan Coppejans van de Gentse Robot Studios en voor de mastering zat Matt Colton achter de knoppen, cfr Coldplay, Peter Gabriel, Thom Yorke, Arctic Monkeys, Elbow etc.
De sfeer van de clip is magisch realistisch. Rik's voorliefde voor het mystieke & het fantastische komen ook in deze song terug aan bod. Het licht is een bepalend element in de clip zoals in het schilderij ‘The lighthouse at Two Lights’ van Edward Hopper.
Rik zag dit schilderij in het Metropolitan Museum van NY en het inspireerde hem toen hij de watertoren filmde bij hem in de buurt. Ook het artwork (een foto van de Palestijnse fotograaf Henry Gammache) sluit bij dit beeld aan.
Noland Sunn is het muziekproject van Gentse songwriter/muzikant Rik De Maré.
De Maré begon in zijn vroege kinderjaren muziek te maken. Hij maakte zijn eerste composities op een meetlat of demonteerde de buffetpiano en deed er alles aan om het kerkorgel te kunnen bespelen. De klank van orgels zindert eigenlijk nog steeds door in de composities van Noland Sunn.
Aanvankelijk speelde Rik klassieke gitaar. Al snel kwamen singer-songwriters als Nick Drake, Leonard Cohen en Elliot Smith of Neil Young op zijn radar.
In de daaropvolgende jaren ontwikkelt de muzikant een fascinatie voor klank en begint hij te experimenteren met zelfgemaakte instrumenten zoals een ‘disembodied cello’, een strijkinstrument zonder klankkast. Ook een stofzuiger en pianosnaar vormt hij om tot nieuwe instrumenten.
De laatste jaren wijdt hij zich verbeten aan het songschrijven, weg van de clichés, met een eigen geluid en poëtische teksten.
Als songschrijver heeft hij een voorliefde voor verhalen, mysterie en symboliek maar haalt hij zijn inspiratie ook uit de condition humaine. Veel van zijn teksten onstaan uit droombeelden. De naam Noland Sunn is een nachtgezicht van een gedroomd landschap.
Zijn voorliefde voor akoestische gitaren en vintage orgels schemert door in sfeervolle en krachtige songs.
Noland Sunn - 'The Promise'
Noland Sunn - live band:
