Altertape, de nieuwe groep rond drummer/componist Jonathan Callens (o.a. Kiss The Anus Of A Black Cat, Humble Grumble), brengt op 13 oktober zijn debuut Glasstic Drops uit. Ze stellen dit album integraal voor op vrijdag 10 oktober om 20u en zondag 12 oktober om 15u in Club De Loge (Gent). Hun mix van jazz, drum & bass over post-rock tot ambient sprak ons meteen aan. Volgens de biografie: Denk aan een kuising tussen Dans Dans, Stuff en Cinema Orchestra. Alleen al deze omschrijving maakt ons uiteraard razend benieuwd naar het eindresultaat. Na een paar luisterbeurten kwamen we tot de volgende conclusie.
Twinkelende pianoklanken komen ons tegemoet bij Lights. En ja, toen hadden we inderdaad het licht gezien. Dankzij de rustgevende soundscapes wordt er als het ware een magische, verstillende sfeer gecreëerd. Een knap nummer dat je, met als kers op de taart een heel knappe druminbreng, je zachtmoedig doet neervlijen in het malse gras. De zomer mag stilaan voorbij zijn, de eerste herfstdagen komen eraan volgens de weerman, maar dankzij Altertape vertoeven we dus nog even in de blakende zon, genietende met volle teugen. Een sterke start van een album dat ons blijft aangrijpen.
De piano blijft een groot aandeel hebben in de totaalsound van Altertape, dat blijkt ook weer bij het intimistische Reverse. Ook hier hebben de ambient klanken een heel kalmerende invloed op de luisteraar. Nergens worden geluidsmuren afgebroken, je kunt een speld horen vallen. Maar, en dat is een enorm pluspunt aan deze song en de volledige plaat, het is niet zo dat alles op deze gezapige lijn blijft liggen. Naarmate Reverse vordert, komen de andere instrumenten invallen, als een donderslag op klaarlichte dag als het ware. Ook hier niet hard, maar zacht zalvend gaat het tempo een beetje de hoogte in. Tot een climax, die je ook bij post-rock terugvindt.
Dat alles is gebouwd rond de piano, wat we al wisten, maar ook de drums krijgen een belangrijk aandeel in de totaalsound van Glasstic Drops. Neem nu Snow,dat zelfs wordt ingezet met een heel strakke drumpartij, waarna de piano weer invalt als een rustpunt. Ook hier krijgen we weer dat spel tussen kalme, ingetogen momenten en een strakkere aanpak. Dit zorgt ervoor dat Glasstic Drops vooral een plaat is geworden met veel tempowisselingen en variaties, waardoor je geboeid blijft luisteren. Ook op Snow is dit het geval.
Ook Halfway begint rustig en sereen, maar naar het einde toe spelen drums en piano plots een spelletje tot een ware climax. Hierdoor begin je als het ware zelfs stevig te headbangen. Het is zo’n song die ons weer eens doet denken aan post-rock. Nu we bovendien toch pluimen aan het geven zijn, een dikke proficiat dat dit allemaal gebeurt zonder inbreng van vocalen. Puur instrumentaal genot deze plaat dus.
Aan het begin van het artikel zeiden we dat er ook jazzinvloeden aanwezig waren op Glasstic Drops. Dit is bijvoorbeeld merkbaar op Last Call For Demerol. Dit nummer kan je inderdaad bestempelen als pure jazz. Dezelfde grooves en uitspattingen die je bij dit genre voelt en hoort, zijn ook op deze song merkbaar.
Zonder meer is het spelen, en variëren, van verschillende muziekstijlen het grootste pluspunt aan Glasstic Drops. Het is dan ook verdomd moeilijk om op de sound van Altertape een genre te kleven, en laat dit nu net iets zijn waar we van houden. Playground Wrap heeft het beklijvende van jazz in zich, het opbouwende van post-rock en het intensieve van ambient. Dit allemaal verweven in één song, maakt van Playground Wrap een pareltje van een song dat deze plaat alleen maar sterker maakt.
Loop heeft dan weer iets mysterieus in zich, met weer een bonte variatie van geluiden en soundscapes. Daarna wordt de plaat afgesloten met het korte en prachtige Dance,dat ons zacht en vredig doet uitblazen en op adem komen.
Besluit: Altertape brengt met Glasstic Drops een bonte variatie van muziekstijlen en brengt ons in vervoering van begin tot einde, zij het enerzijds met rustgevende en zalvende soundscapes, tot beklijvende jazzklanken. Maar vooral zijn er op dit debuut veel experimentele uitspattingen en tempowisselingen aanwezig, die ons benieuwd maken naar de toekomst. Met deze plaat, en het geluid ervan, kunnen ze namelijk alle kanten uit en hoeven ze zich niet op één enkel genre vast te pinnen. Nee, Altertape slaagt er met dit debuut in ons een groot spectrum van hun kunnen te laten zien en horen, wat ons hoopvol doet uitzien naar een gouden toekomst. Elk van de songs zijn pareltjes geworden waarmee bovendien elke emotie in je hart en ziel wordt aangesproken.
Tracklist:
Lights
Reverse
Snow
Halfway
Last Call For Demerol
Playground Warp
Loop
Dance
