Die eerste EP bevat 5 tracks, namelijk: The Age of the Image, Obsolete, In Between Things, Masquerade en Digression To Abode. Elke track heeft zijn roots gevonden bij het zwaardere werk, namelijk Queens of the Stone Age en dergelijke. Over het algemeen heeft de EP een goede basis. De members hebben gezorgd voor voldoende afwisselingen en hebben er toch voor gezorgd dat het rock gehalte hierdoor niet in elkaar zakt. Voor wie echt wil mee bangen met zijn hoofd refereren we naar track 2 ‘Obsolete’. Het lied start zeer herkenbaar en brengt ons onmiddellijk in de festivalextase. Ook de zang mogen we niet vergeten. De zanger, die tegelijk drummer is, heeft zichzelf goed geweerd om niet overdreven te gaan schreeuwen met als positief gevolg dus ‘the voice’ enorm goed geïntegreerd is geraakt in het geheel.
Om een conclusie te trekken van deze EP: The Age of the Image heeft mij echt weten te verassen. Toen ik las dat ze maar met 2 waren had ik er mijn bedenkingen bij maar hun release weet mij niet te vervelen. Al zullen ze voor hun full CD toch moeten zorgen voor een nieuw hoogtepunt. Momenteel zit alles goed aan elkaar vast en passen de 5 tracks prima bij elkaar maar ik zou er toch ergens een nog krachtiger nummer insteken zodat de interesse niet verloren zal geraken naarmate de cd-speler verder bolt.
Goed bezig! Blijven uitkijken voor vernieuwingen bij de opnames van een full album.
