Eluveitie is al meer dan 15 jaar een folkmetal fenomeen. Vanaf hun legendarische debuutalbum "Spirit" (2006) en het uitstekende "Slania" (2008), tot hun nieuwste meesterwerk "Ategnatos" (2019), hebben deze Zwitsers een vermaard recept ontwikkeld. Ze houden zich ver van clichés van dronkenschap en gekke verhalen over gevechten, en hebben een stijl ontwikkeld die het beste van folk metal en melodic death verenigt.
Op Live At Masters Of Rock", het eerste live-album van Eluveitie met de nieuwe line-up, toont het Zwitserse folk metal-instituut opnieuw zijn buitengewone vermogen om opwindende muziek te combineren met de mystieke en filosofische essentie van de Keltische mythologie, de Gallische geschiedenis en de proto-Europese cultuur.
Eluveitie opent met het magistrale Ategnatos. Ategnatos kent een heel mooie spoken word intro ingesproken door de Schotse acteur Alexander Morton. Ategnatos reflecteert en bespot onze grootste innerlijke angsten namelijk de angst om te sterven en los te laten. Het leven geeft je een kans om te groeien. Vanuit duisternis komt licht. De dood brengt nieuw leven. Uit sterven komt wedergeboorte. King, een hit van het “Origins” album uit 2014, waarop zanger, mastermind en multi-instrumentalist Chrigel Glanzmannen zijn brute strot wijd open zet, slaat in als een sonische bom. Op The Call Of The Mountains, nog zo’n hit uit het “Origins” album, bewijst Fabienne Erni dat ze een waardig opvolgster is van Anna Murphy.
Het krachtige Deathwalker vertelt over metamorfose. Metamorfose en zelfs herhaaldelijke vormverandering is een thema dat vaak voorkomt in keltische mythologie. Allegorisch geportretteerd als echte shapeshifting. Tekstueel volgt Deathwalker de traditie van mythische vertellingen zoals je ze vindt in laatmiddeleeuws Welsh-Ierse poëzie. Een griezelige spoken word bijdrage van Randy Blythe (Lamb Of God) vormt de start van het wilde Worship, dat ideaal is om indien toepasselijk met je lange haren te molenwieken. De live versie van het rituele Keltisch gezongen Artio uit “Evocation II: Pantheon” (2017) is minstens even sterk als de studioversie. Hetzelfde geldt voor het zeer folky Epona, dat eveneens uit 2017 stamt. Het is overigens verbazingwekkend hoe dicht het live geluid van Eluveitie in het algemeen de originele studioversies benadert.
Epona verdient ook een bloemetje, vandaar het schitterende uit “Helvetios” komende A Rose For Epona. Thousandfold 441-16 uit “Everything Remains (As It Never Was)” is een folky deathmetalsong van de hoogste kwaliteit. Het aanstekelijk recente Ambiramus maakt indruk. Ambiramus is de Gallische versie van het Ierse Imram. In middeleeuws Ierland verhalen Imrama over reis van de held naar de Otherworld en hebben het vaak over verschillende gebieden in de Otherworld. Hierna mag Alain Ackermann een uitgebreide drumsolo doen.
Havoc betekent verwoesting en dat effect heeft het nummer Havoc, een hit uit “Helvetios “ ook. Het is wild, woest en verwoestend. Breathe klinkt melodieuzer dan vorige song al kent het ook een aantal harde passages. Het is een donkere, plechtige, majestueuze, emotionele en mooie song. Vervolgens krijgen we een giftige versie van Helvetios. Het meeslepende Rebirth was dan weer de eerste single van het “Ategnatos” album en handelt over the Cauldron of Rebirth – de Ketel van Wedergeboorte. De Ketel van Wedergeboorte is een van de meest sprookjesachtige en fascinerende symbolen in de Keltische mythologie. The Cauldron of Rebirth wordt getransfereerd naar onze huidige modern samenleving. Hoe we sterven heeft effect op ons volgend leven. Eluveitie sluit af in schoonheid met hun stevige hit Inis Mona uit “Slania”.
