Hervormd in 2017 na een onderbreking van 10 jaar, keert Atavist , één van de meest verpletterende death / doom bands, triomfantelijk terug in 2020 met een gloednieuw studioalbum. Het album, getiteld “III: Absolution”, is het derde volledige album van de band en komt bijna 13 jaar na hun veelgeprezen album uit 2007, “II: Ruined”.
Atavist bestaat uit Winterfylleth-gitarist en zanger, C. Naughton, samen met Bassist S. Ryan (Pine Barrens), Drummer Callum Cox (Satanic Dystopia) en zanger Toby Bradshaw (Cowards). “III: Absolution” bevat ook beklijvende strijkersuitvoeringen van de prominente soloartiest Jo Quail op cello, evenals de uitzonderlijke talenten van Bianca Blezard op altviool / viool ( Winterfylleth / Gatecrasher). Daarnaast werd ook de getalenteerde Winterfylleth / ARD-toetsenist Mark Deeks aangezocht om een aantal atmosferische, synth-landschappen te creëren.
Loss begint met sober somber post-rock snarengepluk. Een viool zorgt voor wat meer klankkleuren. Dan wordt het plots interessant als de zang en overige instrumenten invallen en allen samen een lekker lang kwalitatief atmosferisch doomnummer vol gevoelens van verdriet en verlies breien. De outro van synths en cello is hartverscheurend mooi en eindigt in zuinige gitaarklanken. Struggle trapt af met drums. De stem van Tony Bradshaw kruipt uit een diepe grot omhoog. De muziek brengt je in een trance en bindt je dromend aan een bed vast, als een claustrofobische nachtmerrie die geen einde lijkt te hebben. Self-Realisation lijkt even een sneller tempo te willen aangeven door onrustig gitaarwerk, maar houdt het gelukkig op een langzame maar schokkerige dodenmars. Dit traag ritueel voor de gedoemden veroorzaakt tegenstrijdige gevoelens en heeft een louterende werking. Het nummer eindigt heel toepasselijk met doodsklokken. Absolution schildert een grauw mysterieus door de wind gegeseld landschap met de bergen in de verte in wiens diepe holen de berggeesten en –goden langzaam ontwaken.
Je kunt je exemplaar hier alvast bestellen.
