Scarlet Stories is een Nederlandse band uit Tilburg, die bekend staat om haar unieke donkere progressieve muziek met een eclectisch scala aan muzikale invloeden, zoals heavy metal, ambient, filmmuziek en doom.
Hun nieuwe album "Necrologies" is een eerbetoon aan alle dieren en mensen die leden of stierven door hebzucht van anderen.. De liedjes vertellen verhalen over hun lijden of hoe ze stierven. Hun songs laten de duistere kant van de mensheid zien en zijn soundtracks voor emoties, onrecht, moord, maar ook voor schoonheid en onschuld.
Prologue Scarlet Stories vormt een schitterend eloquent begin van het album. The Tell – Tale Heart is sterk geïnspireerd door het gelijknamig verhaal van Edgar Allen Poe. Ondanks de erg ‘gothic’ teksten blijft demuziek relatief opbeurend. Zangeres Lisette van den Berg heeft overigens een stem die perfect past bij dit soort van progressive rock. Op Vingt Mille Lieues sous les Mers, dat gebaseerd is op het verhaal van Jules Verne gaat het er in het begin heviger aan toe. De band neemt wat gas terug wat meer ruimte laat voor de mooie zang. Het voelt alsof we met de Nautilus steeds dieper de onverkende oceaan worden ingezogen. Het meeslepende nummer duurt meer dan 11 minuten, maar blijft elke seconde boeien.
Met The Gallows Tree Part I Lullaby brengt Lisette van den Berg met een engelenstem een schrikwekkend maar effectief wiegeliedje. Het contrast tussen het mooi, ‘lichte’ en de duistere teksten is wat we wel meer tegenkomen op dit album en is wellicht ook één van de facetten die de muziek van Scarlet Stories zo aantrekkelijk maakt. The Gallows Tree Part IIthe Price You Paid bevat dezelfde lyrics maar gaat meer de progressive metal toer op. Het instrumentale The Gallows Tree Part III RIP biedt meditatieve muziek met een droevig randje.
In Blood and Limbs and Gore and Clay is zo’n rockmonster waarbij allerlei namen door je hoofd schieten (Anathema, Opeth, Dool, Ayreon, The Gathering ...) maar je ook beseft dat dit een band is met een eigen geluid is, die het even ver kan brengen als voornoemde bands. Met songs als Dust zouden ze ook goed kunnen scoren bij een minder ‘specialistisch’ publiek, m.a.w. ook meer mainstream kunnen gaan. Craving doet verlangen naar meer en geeft me ook de gelegenheid om de rest van de band eens in de verf te zetten, nl. Bram te Kamp en Carmen Raats die zorgen voor prachtig gitaarwerk, Sophie Ansems de vlijtige violiste, drummer Tim Kuper en Maarten Grimm op basgitaar.
Nostalgia in a Closed Mind blijkt een perfect opgebouwde song, waarbij het van zacht intimistisch naar wild en hevig gaat. Living, Breathing, Yesterday is een wondermooi wegdroomnummer. Epilogue Necrologies wekt je op aangename wijze uit de droom en zorgt voor een zeer mooi einde van een uitstekend album.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
