Vandaag, 30 januari (gedichtendag), verschijnt het album ‘Donker je wolken’ van Riviertijd . Het album omvat 13 gedichten van Geert-Jan Beeckman bij evenveel foto’s van Eddy Verloes die op muziek werden gezet door singer songwriters Bart Bekker en Jan Vanwinckel, die voorheen opereerden onder de naam ‘The river curls around the town’. ‘Donker je wolken’ is het vijfde album van de Tiense singer-songwriters Bart Bekker en Jan Vanwinckel.
Onder de naam ‘The river curls around the town’ brachten ze eerder al vier Engelstalige albums en één EP uit: More than a break (2008), Nightshadows en de EP (s)park(l)ing (2020), Buiten zinnen / Losing our minds (2021) en Crashes and crushes (2023). Alle albums kregen steevast bijzonder goede recensies. De band kiest voortaan volop voor het Nederlands en doet dat onder een nieuwe naam: ‘Riviertijd’. Initieel werd er geopteerd voor de logische naam ‘De Rivier’, maar die bleek al bezet. De naam Riviertijd wordt ontleend aan het Engelse begrip ‘river time’ waarbij het lijkt dat aan de oever van een rivier, de tijd langzamer gaat. Voor het boek met bijhorende CD album ‘Buiten zinnen / Losing our minds’ (uitgegeven door Poëziecentrum) zetten ze al eens gedichten van schrijver / dichter Benno Barnard op muziek. Die schreef deze gedichten bij foto’s van fotograaf Eddy Verloes die o.a. met deze fotoreeks internationaal veelvuldig bekroond werd.
Het resultaat werd in recensies met superlatieven overladen. Daarop volgde in 2022 en 2023 een tournee langs de Vlaamse Culturele Centra. Voor het album ‘Donker je wolken’ gingen ze opnieuw een samenwerking aan met Eddy Verloes. De gedichten bij de geselecteerde foto’s zijn van de hand van dichter Geert-Jan Beeckman (winnaar van de Herman de Coninckprijs in 2008 en auteur van 6 dichtbundels). Bart en Jan zetten de woorden en beelden om in muziek. Een conceptplaat dus… Dat het album verschijnt op gedichtendag (30 januari 2025) is dan ook een bewuste keuze.
Muzikaal sluit het album mooi aan bij de vier voorgaande albums. De muziekstijl van het duo valt het best te omschrijven als een elegante en mysterieuze mix van elektronica en luisterpop, ingetogen en groovy tegelijkertijd. Voor een aantal nummers (3, 6, 9 en 12) deden ze beroep op de warme stem van Luc Lambrecht. De muzikale invloeden van het project zijn nauwelijks gewijzigd. Denk aan Massive Attack, Pink Floyd, Brian Eno, Daniel Lanois, Low, Hood, The Low Frequency In Stereo, At The Close Of Every Day, California Guitar Trio… Meng dit met een portie hedendaagse kleinkunst en je krijgt een eigen herkenbaar geluid dat op z’n zachtst gezegd origineel mag genoemd worden.
De muziek werd opgenomen in homestudio’s ‘at the attic’ en ‘the brewery’ en gemasterd door Jan Vervloet. De fysieke CD is verkrijgbaar via de groepsleden en de website www.riviertijd.be. Digitaal is het album verkrijgbaar via de meeste downloadwinkels en streamingplatformen. Voor elke track werd er een tekstvideo aangemaakt (te bekijken via Youtube). Bart en Jan vormen eveneens de spilfiguren van de rockband Gudinöv én ze zijn de drijvende kracht achter het project Spiegelklanken waarbij ze muziek maken met patiënten en deelnemers van zorgorganisaties met als doel om stigma en vooroordelen rond mensen met zorgbehoeften te doorbreken. Ondertussen wordt er volop geschreven aan een volledig eigen Groepsnaam: Riviertijd
Albumtitel: Donker je wolken Genre: Luisterpop / Singersongwriter / Lo-fi /
Releasedatum: 30/01/2025
Personage voor een doorkijk met zwart klinkt droevig, haast alsof het wachten op de dood is, een mooie weergave van de titel! Tevens een mooie omzetting van gedicht naar (haast) akoestische muziek: traag en dieptreurig.
Voor de tijd die er is, is een zacht edoch ietwat melancholisch nummer waarbij je toch even goed de tekst moet nalezen om de boodschap te laten insijpelen.
Laat september begint met muziek die me een beetje doet denken aan Siglo XX, maar eens we de dichter aan het werk horen verschuift de muziek naar de achtergrond en klinkt het ook iets anders (er zit een beetje spanning op).
In duif start met een akoestische gitaar en een piano (synth). Ik hoor twee stemmen. Het geheel klinkt vrij rustig, een beetje als een duo die nabij de haardvuur een verhaal brengt met begeleiding van twee instrumenten.
Betoverd door ongrijpbaarheid brengt een mix van elektronica, een dromerige elektrische gitaar en gezongen poëzie. Betoverend mooi!
Enigma is een zacht, haast dromerig nummer maar met een erg donker (november) randje.
Aardelingen klinkt zacht en breekbaar. Het is tevens een bijzonder donkere tekst. Ik zou het haast omschrijven als een Vlaamse New Wave track!
Binnen dat klinkt iets luchtiger, met dat ene New wave-achtig sausje erbovenop.
Tijden van het nu is weer een voorgedragen gedicht waarbij de piano me een beetje aan Queen doet denken (héél even maar). Gaandeweg gaat de klank ook uitbreiden en horen we meer instrumenten en andere (Oosterse) klanken.
Heimat klinkt een beetje als het afscheid nemen van Luc (Gorky), met een vleugje New Wave. Prachtige melancholische klanken!
Neerslag klinkt als een oude plaat uit de jaren ’70 (in mijn fantasie hoor ik zelfs naald over de plaat golven) waarbij twee mannen met uitgerookte stemmen hun tekst brengen. Wederom een donker nummer: alle hoop neerslaand, elk licht donker makend … Neerslag, neerslachtig, neerwaarts … Schimmig.
(weeshuis) is eveneens een donker iets waarbij je vooral de tekst goed moet nalezen om te snappen dat het zeker geen luchtig iets is. Donker, hard en zonder genade. Geen kans op huidhonger.
Donker je wolken is even donker ongrijpbaar als de titel en tevens het beste einde voor dit bijzonder donker en intimiderend album!
Voor de duidelijkheid: de spoken words werden gebracht door Luc Lambrecht.
Dit album is iets minder mijn ding. De gedichten zijn wat je best donker kan noemen en net dat spreekt me aan (let op ik ben geen gedichten man, in de zin dat ik ze niet aankoop). Niet voor niets benoem ik het af en toe New Wave. Ik ben overigens zeker van het feit dat net daar een pak fans zullen terug te vinden zijn. Ik heb alvast mijn fantasie af en toe de vrije loop gelaten en merk zelf op dat er af en toe ook wat poëzie in is geslopen … Laat het dit dan zijn (woordspeling met verwijzing naar één van de gedichten)!
