Het is dinsdag, buiten schijnt een lekkere lentezon. Er staat een wachtrij van twee hoeken tot achter de AB. Af en toe komt er iemand van Ketnet wat interviews afnemen of zijn er pers die de lange rij komen filmen … Het is ook nog is een stakingsdag (kost me 20 euro extra aan vervoerskosten), dankzij die staking sta ik hier (mag invallen voor iemand), dus ja: ik ben een blij man. Ik zie vooral veel jonge meisjes en kinderen (al of niet in bijzijn van de ouders). Terwijl de originele K3 elders ook alles uitverkoopt, doet zij hetzelfde met de AB (en volgende jaar in het AFAS/Sportpaleis): 9 dagen op rij uitverkocht, dus ja … Mis u niet: ik ben een grote fan van haar!
Ik heb haar vorig jaar in Nederland aan het werk gezien (Vestrock) en toen al was het een super en bijzonder emotioneel optreden, vandaag ook dus en ze heeft een Nederlandse meegenomen om te zorgen voor het voorprogramma: Bente!
Ik moet eerlijk toegeven dat de naam Bente me vaag iets zegt, maar meer ook niet. Daar waar ze (dixit Bente) gewoon is om met een rockband op te treden doet ze het vandaag intimistisch: een akoestische gitaar en een synthesizer, als duo dus. Haar stem klinkt echt wel goed en dus voelt het aan als een goede keuze. Het klinkt echt wel goed en de reacties van het publiek zijn verbazingwekkend sterk. Ze geeft zelf aan dat dit echt wel fijn is vanwege Pommelien’s fans. De feedback is voor wat betreft een voorprogramma echt wel overweldigend te noemen. Wauw! Klappen, meezingen, op en neer springen …Ze krijgt echt iedereen op de knieën! Zoek maar even op: Als Geen Ander, Nee is Nee, Zonder Handen Rijden, Zeg Maar Niets Meer, Mama Kijk Ik Kan Het Zelf, Ik Heb Je Zo Gemist, Als Ik Met De Wind Kon Dansen, … Ik noem hier maar een paar mooi nummers op uit haar oeuvre die zeker de moeite waard zijn om te ontdekken!
Tussendoor krijgen we wat muziek, maar als we plots de tonen van Mama Mia (ABBA) horen schiet het publiek wakker en begint iedereen luidkeels mee te zingen: de sfeer zit erin en meteen ook de aanzet voor de muzikanten om hierna aan de zet te gaan! Wauw!
Openen doet ze met Wie we morgen zijn, gevold door Hypothetisch: springen en meezingen! De feedback vanuit de zaal is o zo luid en zelfs de mensen die in de zetels zitten veren recht om mee te doen en de show is nog maar net begonnen! Een grote hit als Erop Of Eronder gaat er zeer zoetjes binnen (oorverdovende feedback vanwege de hele zaal, goed dat ik dus oortjes in heb). Voor Pommelien lijkt het wel een fitnes sessie! Tegenwoordige Tijd is minder gekend en moet blijkbaar (als enige song) nog wat groeien. Het refrein blijft wel hangen. Het kippenvel moment: Het Beste Moet Nog Komen. Breekbaar en toch ook wel een meezinger! Tussendoor krijgen we ook wat nieuwe nummers te horen en daar zit flink wat variatie tussen (wat echt wel goed is)! Het ene moment lijkt het alsof de lente er is en het andere moment gaat het snoeihard! Authentiek kan je omschrijven als Vlaamse metal, echt waar hé! Dit moet een singel worden, al was het maar om aan te tonen dat ze ook metal aankan (goed meelezen hé Fleddy Melculy). Voor mij is dit nummer de ontdekking van de avond!
Ook nieuw: Niemand is bijzonder,Zijn of doen (poppy tracks met echte levensvragen op tekstueel vlak: deze track zal ze ook maar 1 keer brengen, want ze wil elke set 1 ander nummer brengen), Roekeloos, Wie we morgen zijn en Ben Je Klaar (begint stevig en gaat dan over naar iets meer elektronisch iets genre Regi).
Bij Kleine Tornado mag Bente nog even opdraven (en ze doet dat goed), tevens een nieuw kippenvel moment. Meisje van Honing (zeemzoet, romantisch), waarbij ook de hoge noten scoren. Medeplichtig maakt deel uit van haar best of set (alles dus behalve de nieuwe nummers, aheum). Het valt me ook op dat ze het record van Faithless probeert te doorbreken: héél de zaal springt regelmatig op en neer en ik voel het hier ook echt daveren (dat zegt toch genoeg, hé?). Wat een idee!
Tijd voor bisnummers zijn er ook: Atlas en een oorverdovend applaus, waarbij de fans kei luid haar naam schreeuwen! Hier ben ik overigens even de pedalen kwijt. Ik weet dat ze ook nog In het Midden (deze keer geen duet) speelde en Zilver (een echte bom!). Ik moet ik toch even van bekomen, want ben volledig het noorden kwijt! Het was gewoon top! Nog een speciale vermelding voor de excellente inbreng van gitariste Charline D’hoore!
Van ballades, naar rock en zelfs metal (herlees het verslag via de link) van een fenomenale avond gesproken! Dit doen we nog een keer en nog een keer! Wel 9 keer en dan volgend jaar in Antwerpen, hé!
Foto's (met de GSM): Filip Van Muylem
Deze nummers speelde ze niet, maar kan u wel verwachten: Entertainment, Hou Me Vast, Nu Wij Niet Meer Praten, ...
