We stelden ons onlangs de vraag, kan men in het post-metal of post-rock genre nog iets vernieuwend brengen? Tenzij Mogwai of andere 65daysofstatic lijkt het allemaal een beetje diezelfde weg op te gaan. Uiteraard worden we hier en daar wel geconfronteerd met aangename verassingen, zoals onze eigen Amenra of Steak Number Eight om maar twee voorbeelden te geven. Echter komt dit bij die beide bands vooral door de verzengde vocale aankleding. Maar puur instrumentale muziek brengen, en nog iets anders doen dan we gewoon zijn? Het komt zelden voor, Russian Circles is dan ook eerder een van die uitzondering op deze regel. Hun nieuwste plaat, hun vijfde ondertussen, Memorial is daar het levende bewijs van.
Het gekende concept in het genre, opbouwen naar een climax, is uiteraard ook op Memorial overvloedig aanwezig. Echter slagen Russian Circles als geen andere erin die dunne lijn te bewandelen tussen intiem en hartverwarmend tot oorverdovend luid en naar de strot grijpend. Langs een dreigende achtergrond beginnen de songs vaak met een voortkabbelende gitaarpartij waardoor je de neiging hebt de volumeknop luider te zetten, want anders is het te stil. Tot de instrumenten uitbarsten en je volledig word weggeblazen door een wall of sound. Ok, dat is in het genre vaak zo. Maar nergens, of zelden, is het verschil tussen verstillende sfeer en harde climax zo groot geweest dan op Memorial van Russian Circles. Om die reden durven we stellen dat ze vrij uniek naar voor treden in het post-metal gebeuren op zich.
Enige puntje van kritiek is de tijdsduur, het album is na circa 40 minuten reeds afgelopen en laat ons lichtjes op de honger zitten. Vergelijk het met het ontbreken van een bisronde na een meer dan schitterend concert, de kers op de taart die dan wat ontbreekt. Dit stellen we nu ook vast, het mocht gerust meer geweest zijn. Maar voor de rest hoor je ons niet klagen want wederom worden we meegenomen naar een vrij unieke trip doorheen deze muziekstijl die het vooral moet hebben van intensiviteit in de ruime zin van het woord. We worden meegesleept van het ene gevoel naar de andere emotie. Memorial is dan ook een kort en krachtig plaat geworden met als klap op de vuurpijl de song Memorial, een alleraardigste samenwerking met Chelsea Wolfe, als afsluiter. Memorial is daarom een aanrader voor elke fan van post-metal of post-rock, of aanverwante genres, topplaat als je het ons vraagt.
Tracklist :
Memoriam
Deficit
1777
Cheyenne
Burial
Ethel
Lebaron
Memorial (feat.Chelsea Wolfe)
