Les Nuits Botanique gaat dit jaar door van 16 mei tot en met 27 mei, al is het op die laatste avond op een totaal andere locatie dan in Brussel te doen. Tijdens het tweede deel van de week richten we onze ogen op acts die hart en ziel verwarmen. Het was uitzien naar de Nederlandse Blaudzun, die overal op zeer sterke recensies mag rekenen.
Daarnaast gingen we de psychedelische toer op met Orval Carlos Sibelius. Bovendien maakten we een verscheurende keuze tussen Flaming Lips of Son Lux, wij kozen voor de tweede. We sluiten de reeks van acht concerten af met The War On Drugs , met o.a. voormalige Kurt Vile & The Violators lid Adam Granducie als zanger. De beknopte verslagen leest u hieronder.
Blaudzun + Champs - donderdag 22 mei 2014: Rotonde (Botanique)
De recensies over zowel de concerten als de albums van Blaudzun zijn uitermate positief. Met hoge verwachtingen zagen we dan ook uit naar het concert van Blaudzun op Les Nuits Botanique. Maar eerst was er het voorprogramma Champs. Het duo met akoestische gitaar deed me, puur muzikaal dan, vaag denken aan Simon & Garfunkel. Uiteraard hebben de heren nog een lange weg af te leggen eer ze dit niveau zullen bereiken, maar ondertussen brachten ze een gezapig concert met de nodige folk elementen.
Met hun album Down Like Gold onder de arm gaven ze dus vooral een degelijke indruk. Een optreden dat we misschien niet kunnen omschrijven als uitmundend, maar Champs gaven wel een veelbelovende indruk,naar de toekomst toe althans. Stond de Rotonde eerder goed gevuld, maar nog niet volledig vol, dan was het over de koppen lopen bij Blaudzun. Elke plaats tot op de trappen toe was bezet. Vanaf de eerste noten nam de band ons stevig bij de kraag. Van intiem, over intens ging het ook vaak de overdonderende weg op.
Elk radertje zat perfect in elkaar, de viool vloeide mooi samen met gitaar/drums terwijl een trompetgeschal de muzikale aankleding als het ware afsloot. Daarnaast was er die adembenemend mooie stem van zanger Johannes Sigmond, als kers op de taart. Hoogtepunten genoeg, maar één van de mooiste momenten was toen Johannes geheel op zijn eentje, zonder enige rugsteun van zijn muzikanten vooraan op het podium plaats nam. Met een ukelele ter begeleiding, en ook nog eens zonder microfoon, bracht hij Wolfs Behind the Glass .De rotonde werd muisstil, je kon een muis horen lopen. Het is maar één moment van velen, om deze schitterende avond te omschrijven. Als er grenzen zijn aan intensiteit en genieten, dan heeft Blaudzun die bij dezen overschreden. Het is blij uitzien naar hun concert op Pukkelpop deze zomer, vrijdag 15 augustus, Kiewit (Hasselt)
Orval Carlos Sibelius + S. Carey - vrijdag 23 mei 2014: Grand Salon de Concert (Botanique)
Op deze vrijdagavond begaven we ons naar Grand Salon, je weet wel die zaal waar een woonkamerconcert sfeer wordt gecreëerd. Deze keer was het voor ons wat onbekend terrein, ontdekkingen doen dus. Hoewel opener van dienst S. Carey eigenlijk niet zo bekend is. Hij speelde drums bij Bon Iver en brengt sinds 2010 ook solo platen uit. In botanique stond hij uiteraard niet op zijn eentje, hij liet zich rugsteunen door een heel goede begeleidingsband. Het concert begon een beetje met een verkeerde noot, toen hun tweede keyboard dienst weigerde. Dit werd opgelost met een kwinkslag en het vertellen van een droge, maar zeker geen slechte mop.
De set zelf bestond uit heel meeslepende folk, waarin alle instrumenten aan bod kwamen en de begenadigde stem van Carey een meerwaarde bleek te zijn. Een heel sterk concert, waarbij we als hoogtepunt onthouden de drumpartij tussen Carey en zijn drummer, dat resulteerde in een fijne chaos van percussie. Het publiek genoot ervan, zo erg zelfs dat ze vroegen om een toegift. De zanger kwam zich verexcuseren dat ze daar geen tijd voor hadden, helaas. De merchandiser na het concert verkocht dan ook als zoete broodjes. Of hoe een voorprogramma bijna beter is dan de hoofdact. We maken het niet veel mee.
Niet dat Orval Carlos Sibelius het slecht deed, de band begon drie kwartier later dan gepland. Hun psychedelische muziek met pop en synthpop elementen zorgde voor een merkwaardige en bedwelmende sfeer. Neem daarbij ook de stem en uitstraling van Axel Monneau. Die deed me vaag wat denken aan Marc Almond. En dit is een compliment. Op zich was dit dus zeker geen slecht concert, integendeel. Het concept is best interessant omdat het verschillend, niet echt bij elkaar passende aspecten, samenvoegt. Er is enerzijds die diepe, zelfs donkere psychedelica.
Anderzijds die bijna synthpop sfeer die ook lijkt te heersen. Maar ondanks dit alles, kon het voorprogramma ons net iets meer overtuigen, zonder afbreuk te doen aan de prestatie van Orval Carlos sibelius uiteraard.
Son Lux - zaterdag 24 mei 2014: Orangerie (Botanique)
Een van de weinige nadelen aan Les Nuits Botanique, is dat je soms verscheurende keuzes moet maken. Zo speelden op deze zaterdagavond Flaming Lips, die vooral bekend staan om hun spectaculaire visuele shows, in Koninklijk Circus te Brussel. Son Lux, door menig pers beschreven als een fenomeen met een grote toekomst, speelde in Orangerie, Botanique. Aangezien we Flaming Lips al enkele keren aan het werk hadden gezien en Ryan Lott (son lux) nog niet, was de keuze snel gemaakt. Van bedwelmende soundscapes, tot oorverdovende aanslagen, het zit allemaal verweven in de muziek van Son Lux, die zich voor de live performance laat begeleiden door een drummer en gitarist.
Dit resulteert in uitwerking van songs, die veel verschillen van wat we op plaat te horen krijgen. Dat kan gezien worden als een pluspunt. Nu we toch aan het bewieroken zijn, de set was zodanig gevarieerd dat je van de ene emotie in de andere tuimelde. De ene keer zorgde de geweldige stem van Ryan voor een waar kippenvelmoment, en zelfs een heel intimistische sfeer. Om daarna prompt over te gaan naar een heel dansbaar tot meeslepende song. Het enthousiasme waarmee Son Lux en de zijnen op het podium staan, straalde naar het publiek toe. De orangerie was trouwens voor de gelegenheid, op de valreep, uitverkocht.
Prompt kregen we een massa dansende mensen, die bij de rustige momenten dan weer heel intensief stonden te genieten. Niet alleen muzikaal, maar ook wat interactie naar zijn fans betreft is Son lux een klasse artiest. Kortom voor zij die hem nog niet aan het werk hebben gezien, en houden van elektronische soundscapes, die je alle hoeken van de kamer laten zien, is dit uiterst talentvol heerschap een dikke aanrader om mee te maken. Onze keuze om geen Flaming Lips te gaan zien en wel Son Lux, was om die reden dan ook een heel goed plan.
The War on Drugs + Victoria & Jean + Quilt - zondag 25 mei 2014: Rotonde (Botanique)
Les Nuits Botanique loopt stilaan naar de finale toe. Voor ons één van de sterkste festival affiches, deze zomer dan toch. En dan moet het zomerfestival seizoen eigenlijk nog beginnen. Maar goed, deze avond zakten we af naar een Rotonde in Botanique , die op het einde van de avond zo vol was gelopen dat er volk stond tot op de trappen. Dit vooral dan voor The War On Drugs, afsluiter vandaag, Niet alleen is er Adam Granduciel, die in een vorig leven bij de begeleidingsband van Kurt Vile speelde, maar ook bracht de band een album op de markt dat nu al kandidaat mag genoemd worden om in mening eindejaarslijstje terecht te komen. Lost in the dream is dan ook een prachtplaat die emoties, intimiteit en rock-'n-roll haast perfect met elkaar verbinden. Openingsact Quilt combineren indiefolk met pop-rock elementen.
De band ontpopte zich op deze avond tot een begenadigde act, met vooral een opvallende gitariste-organiste en zangeres. Haar stem is een meerwaarde aan het geheel. Maar de grootste verdienste van Quilt is dat ze enorm veel tempowisselingen teweeg brengen in hun set. We hebben al minder sterkere openingsacts gezien. Na deze aanstekelijke Quilt was het de buurt aan Victoria+Jean. Dit duo, live aangesterkt door een drumster, bestaat uit een knappe zangeres en gedreven gitarist. De ophitsende rock met blues elementen werkten op de dans spieren, hierop stil staan was dus zo goed als onmogelijk.
Gedurende de vrij korte set toonden ze zich aan het publiek niet alleen met een stevig potje rock, waar de drums of toch slagwerk een hoofdrol leken te spelen. De zangeres beschikt bovendien ook over een dosis charisma en rolt als een krolse kat over het podium, zich in alle bochten kronkelend. Victoria+Jean is dan ook een act om in het oog te houden, zowel visueel als muzikaal brengen ze een heel spectaculaire show met zich mee. Een optie voor de toekomst zouden we zeggen. De verwachtingen voor het optreden van The War on Drugs waren gezien zijn status uitermate hoog gespannen. Nu, zonder enig probleem pakten ze het publiek volledig in. Hoewel Adam zich profileerde als boegbeeld mag de inbreng van zijn muzikanten echter niet worden onderschat. Vanaf begin tot einde speelden ze op een heel hoog niveau en gaven ze een bedwelmende tot zelfs bezwerende indruk, die ons verweest achterliet. Folk combineren met Krautrock elementen, en teruggrijpen naar een sound uit het verleden, zonder gedateerd over te komen? Het is een val waar The War On Drugs niet lijkt in te trappen. Ze bewezen hier over heel wat potentieel te beschikken, en lijken ons een van de hoofdvogels op het festival Pukkelpop deze zomer. Daar treden ze aan op 15 augustus, op zich een aanrader van formaat.
We sloten hiermee Les Nuits Botanique af en kwamen tot het besluit, dit oergezellige festival blijft de vinger op de pols houden van topkwaliteit, dat is op deze dagen weer gebleken. Daarnaast is er de gezellige omgeving, het heel gemoedelijke sfeertje, dat heerst. Om niet de spreken de vriendelijkheid van publiek, security, de medewerkers en eigenlijk de gehele organisatie op zich. Wij zien nu al uit naar de editie van 2015!
