Interview met Len over de nieuwe Implant, Johan (Suicide Commando), Didier (The Breath of Life) en zoveel meer!

Interviews:Nederlands
  Van Muylem    23 april 2021

Implant is één van de vele Belgische (electro) groepen die ik al van in een vroeg stadium volg en die me blijft verbazen! Hun nieuwste schijf slaat in als een bom en doet het bijzonder goed! Tijd dus om wat vragen te stellen (van opvoldoende afstand)!


Hoi Len (Lemeire), hoe gaat het? Ik heb de indruk dat je veel op een stoel hebt gezeten, met name de stoel van je opname studio? Wat heb je zoal gedaan?

Ik heb inderdaad veel te veel op de stoel van de opname studio gezeten. En het ergste is dat het grootste tuk van die tijd niet bedoeld was voor de muziek. Het voorbije jaar werken mijn vrouw en ik van thuis en de enige manier om dit haalbaar te maken is door elk in verschillende ruimtes te zijn. Dus zit ik in de studio, met constant goesting om muziek te maken en veel te weinig tijd om dat ook te doen.

Maar de voorbije 3 jaar hebben we muziekaal niet stil gezeten. We hebben heel veel schetsen gemaakt met de modular synth en alles telkens opgenomen.

Toen kwam een zomer zonder reizen en is de goesting om muziek te maken gebruikt om die schetsen om te zetten in nummers.

Wat komt er nog aan?

We zijn momenteel aan het werken aan een nieuwe EP en tegelijk aan nieuwe nummers. Het is nog niet duidelijk of die op de EP komen of er iets anders mee gaan doen.

Zonet lanceerde je je 11de studio album met Implant. Hoe ben je aan de titel geraakt?

Cognitive dissoncance is een term uit de psychologie. Het gaat over het feit dat gedrag niet altijd consistent is met ons cognitief denken. En ook al is ons gedrag niet consistent, we slagen er wel in om dit gedrag te verantwoorden. Op zich een interessant concept uit de psychologie, maar enorm van toepassing in onze huidige tijd.

Ons gedrag wordt gestuurd door bubbels die we zelf creëren op sociale madia. En elke vorm van decidentie wordt niet aanvaard met als ultiem wapen de ‘de-friend’ knop. Meningen zijn onderhevig aan likes, kritisch denken is alleen toegestaan als je binnen de lijntjes kleurt van wat aanvaard wordt in je sociale bubbel. Nog nooit was er zo veel cognitieve dissonantie en toch is iedereen zeker van een gelijk. Want gelijkgezinden hebben als taak om de nodige dopamine af te leveren door nog maar eens op like te drukken, van een ongegronde overtuiging.

Deel uw mening, kies uw vrienden, boost your ego!

Hoe weerklinkt de feeback van buitenstaanders? Wat is zowat het leukste compliment geweest tot op heden?

Tot nog toe krijgen we veel leuke reacties op het album. Het is uiteindelijk het meest pop-achtige album geworden dat we ooit maakten. Dus het kon best in verkeerde aarde vallen. Maar blijkbaar wordt het goed aanvaard. De reviews zijn goed en we worden in vrij veel lijstjes opgenomen. En nu maar hopen dat we terug mogen live spelen, want dan komt de muziek nog beter tot zijn recht.

Het grootste compliment was de buurvrouw die na het horen van Phantom Pain zei : “alé jong, straks vind ik uw muziek nog goed ook” J

I don’t trust The Machine’s lijkt even actueel als I don’t trust the vaccine. Hoe ben je ertoe gekomen om deze tekst te schrijven.

Ik het echte leven geef ik les op UGent. Mijn studenten zijn studenten economie en ik geef hen een vak rond machine learning en data science. Er wordt dus van mij verwacht dat ik een enorm vertrouwen heb in machines en machine learning.

Als je dan weet hoe ik in elkaar zit, dan begrijp je dat ik het niet kon laten om dat allemaal in twijfel te trekken in mijn muziek.

We hebben dit nummer trouwens enkele keren gebruikt bij de start van een zoom les tijdens de lockdown. Ons wordt aangeraden om enkele minuten voor de les te starten met een vaste slide waarop we de studenten aanmanen om hun micro uit te zetten, te verwittigen dat de les zal opgenomen worden en te vragen of ze de muziek horen (om zo te testen of ze geluid hebben). De uitgelezen kans om met ons zelf te lachen door dit nummer te spelen.

Je hebt ook een loopbaan als docent aan de Universiteit Gent, in het IT domein. Je schrijft je nummers zelf voor Implant. Zie je jezelf ooit boeken schrijven zoals Isaac Asimov dat ooit deed (dat was ook iemand met een wetenschappelijke achtergrond)? Welke auteurs hebben heden ten dage een grote invloed op je?

Ik heb een eigen boek geschreven. Make IT happen. Dat ik gebruik voor mijn eerste jaar vakken. Echt spannend is het niet, en alle technologie die er in staat is echt en wordt gebruikt in de bedrijfswereld.

De naam implant komt uit een boek van William Gibson. Maar zelf ben ik vooral een stripverhalen liefhebber. Wie denkt dat dit alleen verhalen voor kinderen zijn moeten dringend eens op zoek gaan naar pareltjes als “Eén nacht in Rome” of “Magazin general”. En wie op zoek is naar goede SF in strips raad ik “Konvooi” aan.

Eén van de nummers die de mensen ondertussen goed kennen is Phantom Pain. Hoe kom je bij die tekst, want bij mijn weten ontbreek je niets aan je lichaam (je hebt nog alle vingers, tenen, …)?

Phantom pain gaat over liefde. Een mooie matafoor is altijd een goede invalshoek voor een beetje nostalgie in een nummer.

Niet dat ik onlangs een zware breuk in de liefde te verwerken had. Maar die tekst is er als een stoomtrein uitgekomen. Soms schrijft een tekst zichzelf en dat was hier het geval.

The Devil Made Me Do it is mijn favoriet nummer en alzeker de implant Bonzai remix. Ik herinner me overigens nog je Primus remix van hun hit Too Many puppies, voelde het een beetje natuurlijk aan om terug te keren en er een retro 90’s stempel op te drukken?

Het is soms moeilijk om uit te leggen hoe een nummer tot stand komt. Toen jan op een morgen langs kwam hadden we een gesprek over ouder worden. Toen we daarna in de studio doken en aan een nieuw nummer begonnen ging het als volgt :

Jan: ‘Kom zet dat hier eens op 160BPM, we gaan eens tonen dat we nog jong zijn …”

Eigenlijk is dit nummer een muziekale midlife crisis.

Mijn interpretatie van waarover Run to the Lights gaat verschilt enigszins van je eigen visie. Kan je de twee is naast elkaar leggen?

In uw review refereer je naar covid, maar het nummer gaat eigenlijk over schermtijd. Films, porno, social media … het is allemaal schermtijd geworden. Ieder van ons loopt de ganse tijd naar een lichtje te kijken.

Ik heb de track die Suicide Commando (Run To The Lights) onder handen nam zonet mogen beluisteren en die klinkt echt vet, was het gemakkelijk om Johan hiervoor te vragen en duurde het lang eer je een antwoord had? Ook hier lijkt het alsof je volgend jaar nog is samen op het podium dit nummer kunnen brengen en vergeef me de permisse dat ik 2021 nog niet beschouw als een concertjaar?

Ik heb altijd een mateloos respect gehad voor Johan. Zowel op als naast het podium een heel toffe gast. Zijn laatste optreden waar ik bij was, was op BIM. Ik zat er een beetje door, was al de 2de dag. Dus ik was boven gaan zitten en kon de zaal goed zien. Man man man, wat een feestje was dat. Daar kan je toch alleen maar respect voor hebben.

Johan heeft van in het begin altijd een belangrijke rol gespeeld voor Implant. Ons eerste concert was Johan die ons liet openen als voorprogramma in Sint-Niklaas. Toen we een remix mochten maken voor Johan stonden we plots op de kaart in remix land.

Ik heb Johan meerdere keren gevraagd om een remix te maken, maar daar was nooit tijd voor. Die tijd was er plots wel door Corona. Persoonlijk vind ik het één van de beste remixen die Johan ooit maakte (maar ik ben natuurlijk een beetje bevooroordeeld).

Wie had je graag nog erbij gehad als remixer?

Ik heb nog een paar andere mensen aangeproken die er geen tijd voor hadden (of geen interesse). Maar dat doet niets af aan het eindresultaat. Ik vind de remix cd echt geslaagd. En dat is voor een groot stuk omdat we niet zitten vissen hebben in de voorspelbare vijver, maar vooral gevraagd hebben aan mensen die we respecteren om een remix te maken.

En die groepen die we het vroegen en geen tijd hadden, waren ook stuk voor stuk groepen die we respecteren!

Voor het eerst was er al een cover uit van één van je nummers en dan nog voor het album verscheen, daarenboven heeft The Breath of Life het ook nog is voortreffelijk gedaan (The Last Record) en effent het ook nog is het pad voor een live duet en zoveel meer? (misschien hier iemand van The Breath of Life erbij betrekken?).

Ik ken Didier al een tijdje en had gevraagd of hij eventueel een remix wou maken. Didier heeft nog een paar andere projecten (Texas Traum, Kezdown) waar een remix logischer ging zijn. Maar in de mail die ik stuurde liet ik alles open, dus ook The Breath of Life. Uiteindelijk hebben ze beslist om met TBOL een cover te doen. Het enige stukje dat ze bewaard hebben is mijn stem, die plots backings doet in plaats van ‘de zang’.

En het resultaat werkt ongelooflijk goed. Persoonlijk vind ik dat een heel leuk nummer geworden. Het bewijst trouwens dat een goede song en een goede tekst los staat van een genre. Wat op zich natuurlijk weer goed past in het concept van het album. Niet dat het zo bedoeld was, mar de puzzel klopt wel.

Noemi Aurora (HELALYN FLOWERS’ ) heeft het goed gedaan, was het gemakkelijk om haar te overtuigen en haar de studio in te krijgen?

Ik had een remix voor hen gemaakt en kende dus heel goed de vocal range van Noemi. Als je naakte tracks met vocals krijgt, dan hoor je elk trilingetje in een stem. Bij het schrijven van Phantom Pain hadden we het idee om te werken met backing vocals. Ik denk dat ik diezelfde avond al een mail heb gestuurd naar Noemi en 3 dagen later is ze er aan begonnen. Als het klikt, dan is het resultaat altijd beter dan de verwachting. Dat was hier het geval.

En eenmaal als je weet dat dit kan, dan hou je daar rekening mee bij het schrijven van andere nummers. Uiteindelijk zijn het er 3 geworden en persoonlijk vind ik “the last record” het meest geslaagde van de 3.

Ga je ook iets doen met Helalyn Flowers m.a.w.: bij hen een paar noten zingen op hun volgend album?

Ik heb 2 remixen voor hen gemaakt voor hen en binnenkort maak ik een remix voor Max zijn solo project. Ik weet niet zo zeker of ze zitten te wachten op mijn stem, maar ik sta er voor open.

We zitten op het zelfde label, en spreken elkaar regelmatig via facebook. Dus de kans is groot dat er inderdaad nog samenwerkingen zullen volgen.

Wat brengt de toekomst nog?

Er komt zeker nog een EP uit en hopelijk kunnen we enkele data vastleggen om de cd te promoten. Er staan nogal wat optredens geplant, maar aangezien geen enkele organsator of zaal weet wanneer we eindelijk terug mogen feesten zijn er geen echt concrete data.

We zijn ook begonnen aan nieuwe nummers. Maar dat is nog allemaal prematuur.

Om het interview af te sluiten: wat had ik je nog moeten vragen?

Vedett of een pintje? Maar dat is voor binnenkort zeker?