INTERVIEW: in gesprek met de "Sisters of Suffocation"

Interviews:Nederlands
  Pieter-Jan Vanden Broeck    17 september 2015

Eind vorige maand vond in Genk het Insanity of Doom Fest plaats. Op de affiche pronkte een erg opvallende naam, die van het Eindhovense Sisters of Suffocation. Deze integraal vrouwelijke Death Metal groep timmert sinds kort aan de weg. Voorafgaand aan hun gesmaakt optreden had ik de kans om de dames in kwestie enkele vragen voor te schotelen. Lees verder voor het gesprek met de Sisters of Suffocation.


Stel de groep even kort voor, hoe zouden jullie Sisters of Suffocation omschrijven?

Els: Wij zijn Sisters of Suffocation. We zijn een Death Metal groep uit Eindhoven bestaande uit vier dames.

Female Fronted Metal is niets nieuws maar een integraal vrouwelijke Metal groep is dat des te meer. Willen jullie een lans breken voor andere dames in de scène?

Els: Onze zienswijze is dat het er niet toe doet of er nu een man of een vrouw op het podium staat. Het gaat erom welke muziek gespeeld wordt en of die goed is of niet. Door een potje stevige Death Metal te spelen willen we de mensen laten zien: een integraal vrouwelijke Metal groep kan ook! Toch willen we niet perse in het ‘Female’ hokje gecategoriseerd worden. Naar mijn mening is ‘Female Fronted Metal’ geen genre. Als er dames in het publiek staan die zich geremd voelen om iets te doen met Metal, dan hopen wij hen natuurlijk te motiveren. Het mannelijke bastion doorbreken zien wij ook als iets positiefs.

Foto's door Bert Veld, Harry Mulder & Raymond Groenink

Zien jullie het Braziliaanse Nervosa als een voorbeeld? Zij hebben toch wel een voortrekkersrol gespeeld als het op integraal vrouwelijke Metal aankomt.

Els: Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Voorafgaand aan Nervosa waren er reeds andere vrouwelijke Metal groepen. Nervosa situeert zich binnen het Thrash genre, wat heel anders is als Death Metal. Nervosa zie ik niet als voortrekkers maar als een groep die nu veel bekendheid geniet. Er zijn zoveel vrouwelijke groepen die gewoonweg niet bekend zijn geworden.

Veel integraal vrouwelijke groepen ken ik anders niet binnen het genre…

Els: Ik kan niet meteen een voorbeeld geven. Ze zijn er heus wel, het wordt ons vaak genoeg verteld. Veel research heb ik echter niet gedaan omdat ik niet per definitie naar ‘vrouwenbands’ wens te luisteren. Ik voel niet de druk om naar vrouwelijke bands te luisteren omdat wij dat nu toevallig zijn.

Vanwaar de keuze voor Death Metal?

Els: Dat is als vragen waarom iemand van bier houdt: het valt niet echt uit te leggen. Het is simpelweg een voorkeur van ons allemaal.

Vanwaar de naam Sisters of Suffocation? ‘Sisters’ spreekt uiteraard voor zich, ‘Suffocation’ doet me dan weer denken aan de gelijknamige Amerikaanse groep. Haalden jullie bij hen de inspiratie voor de groepsnaam?

Els: De naam Sisters of Suffocation past bij de muziek die we maken. Met ‘Sisters’ weten de mensen uiteraard dat we meiden zijn. Al bestaat er bijvoorbeeld ook een groep genaamd Sisters of Mercy, wat natuurlijk geen vrouwelijke band is. We vinden het niet erg om in sommige gevallen ietwat cliché te zijn. Zo wilden we absoluut S.O.S. als afkorting hebben. We gingen dus op zoek naar een woord dat met de letter ‘S’ begint, zo kwamen we uit bij ‘Suffocation’.

Wat zijn jullie voornaamste muzikale invloeden?

Els: Ik luister vooral naar Grindcore en Brutal Death Metal. Een groep als Cattle Decapitation is dan nooit veraf. Voorts zijn er ook lichte invloeden van Obituary merkbaar. Het is best grappig dat we allen uit verschillende hoeken van het Metal spectrum komen. Onze drumster – Amber – is bijvoorbeeld een groot Black Metal fan en Simone [gitarist – PV] is verzot op melodische Death Metal.

Halen jullie ook inspiratie bij een Vlaamse groep als Aborted?

In koor: Nou, een honderd procent Vlaamse groep is het niet meer (lachend).

Els: Simone en ikzelf volgen een Metal opleiding. Simone krijgt er gitaarles van Danny Tunker, de gitarist van Aborted. Ik vind het zeker een gave band!

Jullie staan vandaag op het podium in Genk. Is dit het eerste optreden van de groep buiten de landsgrenzen?

Els: Ons tweede denk ik. We traden ook reeds op in jeugdhuis OHK te Oostende [Ostend Deathfest, 8 mei 2015 – PV].

Vorig jaar speelden jullie op de afterparty van Eindhoven Metal Meeting. Is het een doel om in de toekomst een volwaardige plek op de affiche in te nemen?

Puck: Dat zou natuurlijk heel tof zijn. Uiteraard is het een droom om op de grootste festivals te spelen. We gaan er alleszins ervoor!

Els: Ons voornaamste doel is om plezier te hebben in wat we doen. Uiteraard willen we groeien en vaker de grens oversteken. We willen dolgraag met een busje doorheen de wereld reizen en optredens geven. Het belangrijkste is wel dat we er plezier in hebben!

Hoe zien jullie de toekomst van de groep? Zijn er concrete plannen om een album in te blikken?

Els: We zijn momenteel bezig met de voorbereiding van een EP. We kunnen nog geen exacte verschijningsdatum geven, maar binnenkort valt hij te verwachten. Onze focus ligt momenteel op de EP, later zien we wel hoe het verder gaat.

Kan je ons wat meer vertellen over die EP? Is er al een titel bekend?

Els: Al sinds het ontstaan van Sisters of Suffocation spelen we steeds het nummer ‘Brutal Queen’ live. We dragen dit steeds op aan onze vrienden, familie, geliefden, etc. De EP zal dan ook als titel ‘Brutal Queen’ meekrijgen.

Tot slot legde ik de dames nog enkele stellingen voor. Op de vraag of ze Asphyx of Pestilence - twee legendarische Death Metal bands van Nederlandse herkomst - verkiezen kwam geen eenduidig antwoord. Beide groepen kunnen op de sympathie van de verstikkingszusjes rekenen en kregen bijgevolg elk de helft van de stemmen. Vragen omtrent clubliefde liggen altijd gevoelig, zo ook de keuze tussen Ajax, PSV of Feyenoord. Het Eindhovense PSV leek het populairst bij de meiden, al bleek dit allerminst een unanieme keuze. Op de vraag “Heineken of Jupiler?” verkreeg ik een verrassend eenduidig antwoord: Jupiler werd spontaan in koor geroepen. Aangezien Sisters of Suffocation afkomstig is uit Eindhoven, mag het niet verbazen dat Dynamo werd verkozen boven het Tilburgse 013. Ook de keuze tussen Doro Pesch en Angela Gossow werd eenduidig beslist in het voordeel van de voormalige Arch Enemy vocaliste.