Als we de programma's bekijken van doorsnee EBM gerichte festivals komen we doorgaans publiekstrekkers tegen als Front242, Neon Judgement of VNV Nation. Niets op tegen uiteraard, maar het lijkt vaak alsof er geen nieuwe bands meer opstaan in het donkere elektronische genre. Niets is echter minder waar. Een mooi voorbeeld daarvan is Psy'Aviah, die toevallig zelfs een nieuw album uitbrengen op 17 oktober. Maar, dat is voor een ander artikel. Ook op vlak van festivals zijn er die kleinschaligheid, vernieuwend zijn en risico's durven nemen hoog in hun vaandel dragen. Eén daarvan is Dubhfest.
Op de eerste editie ontdekten wij bijvoorbeeld Shellcase en waren diep onder de indruk van Diary of Dreams. Ook op de daaropvolgende editie werd de lat vrij hoog, maar vooral alternatief gelegd met o.a. Deviant UK, Star Industry en La Lune Noire. Op 8 november zal dan eindelijk de derde editie plaatsvinden van dit festival, wederom in het gezellige jeugdhuis De Kouter te Poperinge. Wij geven een overzicht van de aantredende artiesten en bands.
Doganov:
Met een mix van metal, New Wave, EBM en rock wist de Belgische band Doganov ons in het verleden al te bekoren. Feit is dat er moeilijk een label te kleven valt op deze jonge band. Bij het beluisteren van hun songs bekruipt je een gevoel van donker genot dat inderdaad het midden houdt tussen New Wave en EBM. Beide genres komen nog het meest naar voor bij het beluisteren van Something dark to dance to. De eerste indruk doet ons denken aan één welbepaalde band: Sisters of Mercy, maar dan wel in hun Floodland periode. Het extra mooie is dat ze niet gedateerd klinken, maar een frisse wind doen waaien doorheen een genre, of muziekstijl, waar wij persoonlijk als jonge pubers naar luisterden in de jaren '80. Over hun aantreden in Terneuzen, eind 2013, schreven we het volgende: Met respect voor de roots toch vernieuwend naar voor treden, dat is de grootste verdienste van Doganov. Zanger Karl Cleeren verbeet de pijn van een geblesseerde knie voor de duur van het optreden, en de band zette een vrij energiek optreden neer, alsof ze stonden te spelen voor een volle zaal. De aanwezigen met de nodige humor aanspreken en proberen aanzetten in deze trip mee te gaan, lukte uiteindelijk wel. Wat we zagen was een veelbelovende groep enthousiaste mensen die dringend wat meer in de kijker mogen komen te staan. Als ze met een geblesseerde frontman al zo’n show neerzetten, hoe moet Doganov dan zijn in gezonde omstandigheden? Daarvoor moet je op Dubhfest zijn, 8 november. Een dikke aanrader.
Deadcell:
De Nederlandse industrial/metalband Deadcell ontstond in 2006. In het voetspoor van o.a. Gothminister, Trail of tears, Rammstein of zelfs een vleugje Anne Clark brengen ze platen uit die het midden houden tussen donkere poëtische uitspattingen en snijdende industrialklanken. Getuige hiervan zijn de tot de verbeelding sprekende albums ‘The Massacre' (2006), 'State Of Fear' (2008), 'Black Rooster' (2009), 'The Heart Of The Sun' (2011) en 'Dark Side of Light' (2013). Ook hen zagen we live op diezelfde avond in Terneuzen, samen met Doganov. Het eeuwige balanceren tussen de donkere kant van je ziel en de zachtmoedige zijde daarvan, het is iets waar ieder mens elke dag mee worstelt, toch? Door de manier waarop de band de songs vertolkt, waant men zich niet in de hel, ook niet in de hemel. Eerder het vagevuur tussen beide extremen krijgen we hier voorgeschoteld. Schitterende prestatie van Deadcell en een perfecte apotheose voor een avond die in ieder geval al sterk begonnen was. Dit is wat we hier reeds over schreven. Dit laatste zou voor de lezer, en eventuele twijfelaars onder u, een reden extra moeten zijn om zeker naar Dubhfest af te zakken. Niet te missen deze Nederlanders!
Crematory:
De Duitse gothic metalband Crematory ontstond in 1991 en ze wordt beschouwd als één van de langst toerende gothic metalbands. Ze kwamen in de belangstelling te staan midden jaren '90 na op tour te gaan met My Dying Bride, Tiamat en Atrocity. Beginnende als traditionele death metal, evolueerde Crematory naar industrial music en gothic metal. Er zitten ook EBM aspecten in hun muziek verweven. Ze hielden er in 2001 mee op, om in 2003 terug van zich te laten horen. In 2004 besloten ze de elektronische elementen in hun muziek wat meer in de verf te zetten. Daardoor kregen ze niet alleen feedback in het metalwereldje, maar dus ook in de EBM middens. Crematory is met andere woorden een band die het gothicsfeertje, en alle aspecten daarvan, ten volle uitspeelt. Zonder meer is Crematory een legendarische band die dus zowel de globale metalliefhebber als fans van donkere elektronica zullen aanspreken. Bovendien hebben ze door hun jaren van dienst en speelervaring een reputatie opgebouwd waar je niet omheen kan. In alternatieve kringen behoren ze tot de groten in het gothicgenre. Ook in 2014 brachten ze een album op de markt: Antiserum dat op heel goede recensies kon rekenen. Maar Crematory bracht in die meer dan twintig jaar ook klassiekers uit zoals: …Just dreaming (1994) of Crematory (1996) bijvoorbeeld. We hebben het woord legendarisch al vernoemd, maar dat zijn Crematory dus zeker en vast. Op Dubhfest mogen we ons verwachten aan een mengelmoes van nieuw materiaal en oude kleppers. Niet te missen!
Ost + Front
OST + FRONT presenteren zich als de kwade broer van Rammstein en nemen ons mee naar een apocalyptische wereld van de maskerade, haat, minachting en ongebreidelde zonden van het vlees. Dit staat te lezen bij de omschrijving van Ost + Front op de website van Dubhfest. De Duitse band werd opgericht in 2008 en heeft ondertussen een ijzersterke live reputatie opgebouwd. Ost + Front werd opgericht door Patrick De Lange die eerder heeft gespeeld bij Corvus Corax, Tanzwut en Schelmish. Hun doorbraak naar een ruimer publiek kwam er in 2011 toen ze aantraden op het M'era Luna Festival. In 2012 bracht de band hun debuut uit, Ave Maria, dat op gemengde gevoelens werd onthaald. Maar één ding was wel zeker, Ost + Front liet aanvoelen niet bang te zijn om tegen heilige huisjes te schoppen of de gemeenschap een spiegel voor te houden. In de voetsporen van Rammstein zitten hun shows vol visuele effecten die je kunt vergelijken met die eerder genoemde andere Duitsers. In 2014 bracht Ost + Front hun tweede album uit: Olympia. Met deze plaat kregen ze opvallend betere recensies, maar vooral blijkt nog eens dat Ost + Front nog altijd blijft provoceren, wild om zich heen stampt en je murw slaat. De kritiek dat ze een kopie zijn van Rammstein vinden we sterk overdreven. Nee, ze zijn gewoon even goed als deze laatste maar treden ook in kleinschaligere clubs nog steeds op met een visuele en magistrale show, die je zeker de ogen zal openen. Niet te missen op Dubhfest deze Duitsers!
Lord of the Lost
Duitsland lijkt goed vertegenwoordigd te zijn op Dubhfest. Niet zo verwonderlijk, want voor donkere elektronische muziek, en vooral dan industrial, is Duitsland als het ware een bakermat. Lord of the Lost ontstond in 2007 in Hamburg. Oorspronkelijk opteerden ze onder de naam Lord, maar om enige misverstanden te vermijden met bands als Lordi of The Lords werd geopteerd voor Lord of the lost. Als muzikale invloeden vernoemen ze Rammstein, Marilyn Manson, Nine Inch Nails alsook Roxette. Na het beluisteren van hun muziek blijken die vergelijkingen wel ergens te kloppen. Verrassend is dat hun albums veel kalmer en rustiger zijn dan hun live-performance waar hun krachtige gitaren, energieke drums... veel meer op de voorgrond komen. Dit staat te lezen op de website van Dubhfest. We hebben helaas nog niet het geluk gehad deze band live te zien, maar op plaat klinkt Lord of The Lords inderdaad verrassend rustig. Dat blijkt o.a. bij hun album From The Flame Into The Fire (2014). Maar vergist u zich echter niet, binnen dat rustig klinken straalt de plaat ook een zekere agressie en woede uit. We durven er onze kop op verwedden dat dit een heel intens optreden zal worden, dat ons de keel gaat dichtknijpen. Verwoestend en verrassend in één, dat is Lord of The Lost zeker. Laat u ook inpakken door deze Duitsers, op 8 november te Dubhfest.
Battle Scream
Battle Scream, afkomstig uit Dresden, zijn samen met Crematory op tournee, en treden dus ook aan op Dubhfest. De band ontstond in 2001. Hun muziek situeert zich in het gothic/electrogebeuren, en dit in de ruime zin van het woord. Hun albumSuffering (2008) werd in kringen van donkere electro op heel goede recensies onthaald. Ondertussen heeft Battle Scream een ijzersterke reputatie opgebouwd en zijn ze overal graag geziene gasten. Op hun laatste album Seelenfeuer (2014) klinkt Battle Scream nog harder dan voorheen. Deze band is niet alleen heel experimenteel bezig, maar is tevens goed op weg heel groot te worden in het genre. Ze zijn in elk geval aan een stevige opmars bezig, dus de unieke gelegenheid om ze ook nog eens in eerder kleinschalige clubs aan het werk te zien. Daarvoor moeten jullie op Dubhfest zijn op 8 november.
De derde editie van Dubhfest gaat dit jaar, zoals we eerder aangaven, door op zaterdag 8 november, JOC De Kouter, Poperinge. Tickets kosten 35 euro.
Meer informatie:http://www.dubhfest.be/tickets en ook http://www.dubhfest.be/
