Dynamo Metal Fest (Eindhoven) Voorbeschouwingen: Zaterdag 16/07/2016

Previews:Festivals
  Erik Vandamme    17 juni 2016

Elk beetje metalhead herinnert zich zeker en vast nog het Legendarische festival Dynamo Open Air. Sinds vorig jaar gaat er op dezelfde locatie als toen, een festival door Dynamo Metal Fest. Weliswaar was de aanpak wat kleinschaliger, maar de namen op de affiche logen er niet om. Arch Enemy, Death angel, Nuclear Assault, Biohazard, Alestorm, Orange Goblin, Bodyfarm, Facelifter. Ze zorgden op 18 juli 2015 voor een gedenkwaardig metalfeest, op een compleet uitverkochte eerste editie. Onder diezelfde noemer gaat ook in 2016 Dynamo Metal Fest weer door. We geven een overzicht van het aanbod:


Anthrax:

Als onderdeel van de zogenaamde 'Big Four' met Megadeth, Slayer, Metallica hoeft Anthrax in feite geen introductie. De  band ontstond medio 1981 en mogen gezien worden als één van de meest toonaangevende thrash /speedmetal bands ooit. Toch is hen in een hoekje duwen Anthrax tekort doen. Want ze schuwen het experimentele niet. Zo was er een samenwerking tussen de band met hiphop grootheden Public Enemy  wat resulteerde in: Bring the Noise.

 

Fistful of Metal , Armed and dangerous, Spreading the Disease tot Among the Living ze groeiden uit tot ware klassiekers binnen het thrash en speedmetal gebeuren.  Anthrax bouwden bovendien een ijzersterke live reputatie uit, en bleven hun roots trouw. Ze werden wellicht niet zo groot als Slayer, en verkopen zeker geen grote stadions uit zoals Metallica. Maar binnen het typische thrash en speedmetal wereldje blijven ze nog steeds stevig staan, als een huis. Zo stonden de heren in november vorig jaar nog in De Zwerver. Onze reporter schreef daarover: Anthrax bevestigt nog maar eens dat ze hun plaats verdienen bij de Big Four al mochten ze van ondergetekende zeker nog een uurtje langer gespeeld hebben, ze beschikken dan toch ook over een backlog om U tegen te zeggen. We hebben daar niets meer of minder aan toe te voegen. Zonder meer een legendarische band op het podium van Dynomo Metal Fest.

Life of Agony:

Medio1989 besluiten zanger Keith Caputo, gitarist Joey Z en bassist Alan Robert een band te beginnen. Wat resulteert in, Life Of Agony. Hun combinatie van punk, hardcore en metal blijkt direct aan te slaan. De drie uitgebrachte albums River Runs Red (1993) , Ugly (1995) en Soul Searching Sun (1997) mogen dan ook gezien worden als ware klassiekers. Een succesvolle carrière leek hun deel te worden, maar in 1999 hield Life Of Agony ermee op. 1989-1999, net als alle andere albums uitgebracht op het label Roadrunner, bevat een samenvoeging van oudere nummers. Hiermee leek een einde gekomen aan een heel veelbelovende band met een gouden toekomst. Pas in 2003 besloten Life Of Agony terug samen te komen, wat resulteerde in het album Broken Valley (2005). In 2009 spelen ze op Pukkelpop en zetten de shelter in vuur en vlam. In 2010 viert Life of Agony  haar twintigjarig bestaan, en doen ze dit nog eens over op de Lokerse Feesten. Alles neemt een verrassende wending wanneer Keith Caputo zich in 2011 besluit van geslacht te veranderen en voortaan als Mina door het leven te gaan. Weer leek het einde nabij, maar Life of Agony besloot exclusief optredens te doen op festivals, met Mina als frontvrouw. Een daarvan was op Alcatraz Metal Fest 2014.

De band bewees ondertussen ook nu nog steeds gensters te kunnen slaan, zowel live als op plaat. Medio 2016 staat Life Of Agony nog steeds als een huis.

Sacred Reich:

Zonder meer legendarish! Dat is hoe we  Sacred Reich , een thrashmetalband uit Phoenix, Arizona, kunnen noemen. De band werd opgericht in 1985. Na verschillende albums uitgebracht te hebben op het label Metal Blade, verhuisde de band voor een korte periode naar Hollywood Records, maar keerde daarna terug naar Metal Blade. Na 14 jaar en 5 albums besloten de bandleden er in 2000 mee te stoppen. Drummer Dave McClain, die de band al eerder had verlaten, kwam in 1995 bij Machine Head terecht. Leadgitarist Wiley Arnett vormde in 2001 The Human Condition. In 2007 kwamen de bandleden weer bijeen voor een tournee door Europa, met onder meer een optreden in de Biebob in Vosselaar. Sinds 2007 zijn ze weer diverse malen gaan opgetreden. Sacred Reich beperken zich tot optredens geven waarbij doorgaans wordt geteerd op oud materiaal in plaats van zich nog te wagen aan nieuw plaatwerk. Nu ja, met  songs als ‘The American Way’, ‘Death Squad’, ‘Surf Nicaragua’, ‘Who’s To Blame’, ‘War Pigs’, ‘Ignorance’ en ‘Love… Hate’ is nieuw materiaal niet nodig om een publiek in te pakken, dachten we zo? In het rijtje van legendarische thrash metal bands uit de jaren '80 zoals Anthrax, Slayer, Sodom , of Exodus. Horen deze Sacred Reich zeker thuis. Mis deze, we herhalen het nog eens, zonder meer legendarische thrash metal band niet op Dynamo Metal Fest te Eindhoven.

Metal Church:

Metal Church is een heavymetalband uit het Amerikaanse Seattle. De band is opgericht door gitarist Kurdt Vanderhoof. Op de eerste 2 albums was David Wayne de zanger. Hij werd vervangen door Mike How, die drie albums met de band maakte. Mike How werd op zijn beurt weer vervangen door David Wayne. David werd na een live-album en een nieuw studio-album vervangen door Ronny Munroe. Op 10 mei 2005 overleed David Wayne aan de gevolgen van een auto-ongeluk. Op 4 juni 2005 speelde band alweer op het metalfestival Wâldrock in Burgum. De band bracht hun debuut uit in 1984, en heeft door de jaren heen hun stempel blijven drukken op het heavy metal gebeuren. Hun meest succesvolle plaat brachten Metal Church uit in 1986. The Dark is dan ook uitgegroeid tot een ware heavy metal klassieker. In 1994 hield de band ermee op, om medio 1998 terug samen te komen. Na het overlijden van david Wayne en enkele andere gezondheid tot line up problemen, hield de band er weer mee op medio 2009. Om plots in 2012 terug uit hun as te herrijzen. Metal Church maakte hun opwachting op het vermaarde 70 000 tons of metal. Waaruit bleek dat ze nog steeds heel populair zijn gebleven. Het titelloze debuut werd terug op de markt gegooid, en de band leek terug te zijn van eigenlijk nooit weg te zijn geweest. In 2016 kwam een gloednieuwe plaat op de markt, via het label Nuclear Blast. XI krijgt over het algemeen heel lovende recensies. Wat erop duid dat Metal Church anno 2016, nog steeds staat als een 'heavy metal ' huis. In de categorie legendarisch, deel zoveel, niet te missen deze topband

Powerwolf:

Powerwolf werd opgericht in 2003. Deze Duitse power metal/ heavy metal band maken in hun sound gebruik van corpse paint , gothic getinte composities en liederen over Roemeense weerwolf en vampier legendes en donkere religieuze verhalen. Dat straalt niet enkel uit door hun albums, maar ook de podiumact. De bandleden komen doorgaans met geverfde gezichten het podium op, en er wordt duchtig gebruik gemaakt van occulte ingrediënten om het publiek te bekoren. Daardoor zijn optredens van Powerwolf omgeven in een donkere waas, waar weerwolven en vampiers goed floreren. Vanaf hun debuutalbum Return in Bloodred (2005) tot het recente Preachers of the Night (2013) blijven Powerwolf hun adoratie voor schepsels uit de hel, om het zo te noemen, naar voor brengen. Ook in 2015 brachten Powerwolf met Blessed and Possesed een heel overtuigende plaat uit. We schreven daarover: Naast de typische sound smeken elk van de songs bovendien om live gespeeld te worden. Want Powerwolf is een band die je vooral live aan het werk dient te zien. Hoezeer elk van die songs op plaat kunnen bekoren, pas op het podium. Met de visuele effecten die deze heren telkens tentoon weten te spreiden. Komen ze elk tot hun recht. Nu, dat laatste blijkt ook te kloppen. Powerwolf is op het podium een instrumentale tot visuele belevenis, die niemand onberoerd laat. Zo zagen we de heren aantreden op Alctraz Metal Fest, vorige zomer. We schreven daarover: De verkleedpartijen, geschminkte gezichten en interacties naar het publiek toe doen ons in een, zoals ze het zelf aangeven, metal mis belanden. Powerwolf gebruikt daarvoor gedoodverfde ingrediënten, waardoor je zou kunnen stellen dat het ooit is voorgedaan. Maar net door die kruisbestuiving van opera stem, snoeiende gitaren, en toch wel beklijvende soort eucharistieviering dat we hier te horen en zien krijgen, is dit concert toch wel een vrij unieke belevenis waar iedereen met volle teugen leek van te genieten. Waaronder wij.

 

Audrey Horne:

Audrey Horne  zijn een hard rock / post-grunge band uit Bergen, Noorwegen. De band werd opgericht in 2002, en hoewel sommige van de leden spelen of al eerder hebben gespeeld in black metal bands als Enslaved en Gorgoroth, is Audrey Horne's muziek ver verwijderd van dit genre. Men zou hun stijl eerder kunnen omschrijven als melodieuze hard rock, vergelijkbaar met bands als Faith No More, om maar een voorbeeld te geven. Hun debuut No Hay Banda (2005), werd overal heel goed ontvangen. Doorheen de jaren bouwden ze dan ook een heel sterke reputatie uit. Via het label Napalm records brachten ze in 2014 een vierde plaat uit: Pure Heavy. Deze kwam er vrij kort na Youngblood. Een plaat die ook wij onder de loep hebben genomen. We schreven daarover: We hopen dat de fans van het eerste uur voor deze vernieuwing willen open staan, wat ons betreft is het zeker geen stap terug maar een stap voorwaarts, daarom zeggen we ook geef het een kans en geniet van dit klein uurtje puur onversneden rock dat je prompt doe lucht gitaar spelen, headbangen en de vuist in de lucht staan dansen, like the good old days. Ook op het Nederlandse festival Fortarock, in 2013, kon de band ons compleet overtuigen. Door een bonte mengeling van verschillende genres aan te bieden,  zat er voldoende variatie in de set om de aandacht levendig te houden. Op zich was dit zeker geen 'super optreden' in de zin dat we hier het nieuwste wereldwonder hebben mogen aanschouwen. Audrey Horen brachten vooral een leuk , puur heavy metal getint concertje zoals we er graag wat meer willen tegenkomen. Mooi meegenomen, niets meer, niets minder. Schreven we daarover. Verwacht u dus vooral aan een optreden dat in de categorie ''schitteren in eenvoud'' thuishoort, is onze conclusie.

At The Gates:

At the Gates is een in 1990 opgerichte Zweedse melodic deathmetalband die in 1996 uit elkaar gegaan is. De band wordt door velen beschouwd als een van de grootste beïnvloeders van het genre. De band had ook invloed ten opzichte van andere genres, onder andere metalcore. Ze combineren de snelheid en woede van thrashmetal met deathmetal, de band bespeelt haar muziek echter ook met melodie waardoor ze als groep een unieke klank hebben. Hun bekendste album is Slaughter of the Soul, dat uitgegeven werd in 1995. Toen At the Gates in 1996 uit elkaar ging, richtten de drummer Adrian Erlandsson, bassist Jonas Björler en gitarist Anders Björler de band The Haunted op. Vocalist Tomas "Tompa" Lindberg heeft bij vele bands gewerkt, onder andere Disfear, The Crown, Lock-Up, Nightrage, Skitsystem en The Great Deceiver. Adrian Erlandsson verliet de band en sloot zich aan bij blackmetalband Cradle of Filth. In de zomer van 2008 trad de band op tijdens een reünie op Graspop Metal Meeting, Ruisrock, Wacken Open Air, Sweden Rock Festival, Gods of Metal en Bloodstock Open Air. In eerste instantie bleef het bij deze korte reünie concerten, tot in 2014 plots een nieuwe plaat op de markt kwam. At War With Reality. De vele positieve recensies waren het erover eens. Deze nieuwe plaat is wellicht geen mijlpaal, maar bewijst dat At The Gates nog steeds, net als in die succesvolle jaren '90, diepe gensters kunnen slaan in onze metalharten.  Zonder meer één van de meest legendarische en toonaangevende metalacts uit de jaren '90, deze At The Gates. Daarom zeker niet te missen.

Textures:

Uiteraard mogen er ook geen Nederlandse groepen ontbreken op de affiche van Dynamo Metal Fest. Textures zijn ontstaan medio 1999. Ze brengen een muziekstijl die het midden houdt tussen thrash en progressieve metal. Met vooral een oog voor de technische kant van de zaak. Pas in 2003 kwam het debuutalbum Polars uit. Voor dit album kreeg de band in 2004 een Essent Award voor meest belovende act. Hierna speelt Textures een aantal shows met bands als The Dillinger Escape Plan, Meshuggah, Morbid Angel, Machine Head en Cult Of Luna. Daarnaast staat de band op Fury Fest (in Frankrijk) en Lowlands. Doorheen de jaren bouwden ze een ijzersterke reputatie op, ook al leken personeelswissels hen parten te spelen. In 2016, vijf jaar na hun laatste schijf Dualism , staat Textures er terug met een nieuwe plaat onder de arm. Phenotype. Opvallend kenmerk aan die nieuwe plaat is de terugkeer in de tijd, maar ook dat er na al die wissels een solide band is samengesteld die klinken als een heel goed geoliede machine. Zonder meer zijn Textures een band die doorheen de jaren live hebben bewezen een energiek optreden te kunnen neerzetten, op technisch heel hoogstaand niveau. Kom dat zien!

Extremities:

Afgelopen zaterdag, 9 april, vond de Dynamo Band Battle plaats. Tribal Spirits, Dark Sun Rising, Extremities en Strain namen het tegen elkaar op. Wat konden de bands winnen? De openingsslot op Dynamo Metalfest 2016! Er kan er natuurlijk maar één winnen en dat was Extremities. Ken je deze band nog niet? Ga er zeker even naar luisteren en mis ze niet op 16 juli! Dit staat te lezen op de website van Dynamo Metal Fest. De band Extremities brengen, we citeren even: progessieve/groove metal. De melodieuze nummers zijn typerend voor de band, vooral omdat het gecombineerd is met heavy riffs maar ook ambient melodieën. Om het lont aan het vuur te steken, om de boel te doen ontploffen. Lijkt Extremities ons dan ook de perfecte band om het festival te openen.

Tickets:

De early birds van €15,- zijn uitverkocht. De reguliere tickets van €20 kunnen besteld worden via volgende link: http://www.ticketmaster.nl/event/dynamo-metal-fest-tickets/149993 Voor meer achtergrondinformatie over het festival verwijzen we jullie, tenslotte, graag door naar de website: http://dynamometalfest.nl/#home