Tekst: Erik Van Damme
Ook in het najaar zijn er voldoende festivals om de muziekliefhebber niet op zijn honger te laten zitten. Zo is er op 12, 13 en 14 oktober het evenement Desertfest. Desertfest gaat door op 12, 13 en 14 oktober in TRIX te Antwerpen. Het festival profileert zich als evenement voor Stoner rock liefhebbers, maar kleurt ook heel bewust buiten die lijntjes. Doorheen de jaren is het aanbod dan ook verfijnd en uitgebreid. "Desertfest 2018 bijna uitverkocht!'' Dit is het bericht dat we te lezen krijgen via sociale media en andere nieuws kanalen. De combitickets en dagtickets voor zaterdag 13 en zondag 14 oktober zijn ondertussen de deur uit. Er zijn enkel nog tickets voor de eerste festivaldag beschikbaar. Hoog tijd om ook eens ons licht te werpen over dit gebeuren. Een overzicht:
Admiral Sir Cloudesley Shovell:
De naam 'Admiral Sir Cloudesley Shovell' verwijst naar een marineofficier die heeft geleefd in de 17e/18e eeuw. Het idee kwam van een huis gelegen naast de bar. De band vond het een mooie ode aan deze officier. Admiral Sir Clodesley Shovell is een Britse band die een potje psychedelische muziek vermengt met hard rock en heavy metal. De band timmert sinds 2012 aan de weg, en neemt - volgens sommige media - zichzelf niet al te serieus, wat om de sfeer erin te krijgen nooit slecht is.
Blood Of The Sun:
De Amerikaanse band Blood Of The Sun steekt zijn voorliefde voor typisch metal uit de jaren '70 niet onder stoelen of banken. Sinds 2002 maakt Blood of The Sun menig podia onveilig, en doet het die muziekstijlen van toen heropleven. Liefhebber van die jaren '70? Een sterke aanrader.
Dead Meadow:
De Amerikaanse band Dead Meadow zag reeds twintig jaar geleden het licht en bracht ondertussen circa 7 albums uit, waaronder het recente The Nothing They Need. Dead Meadow brengt een potje proto-metal overgoten met sausjes psychedelische rock. Zonder meer doet de band de aanhoorder al twintig jaar zweven boven de grond, dat zal op deserfest niet anders zijn met deze veteranen binnen die muziekstijl. Niet te missen!
Dead Quit:
Dead Quit is een Canadese Doom/stoner/ classic rock band die is ontstaan in 2014. Met hun uitstekend debuut in 2015 gooide de band hoge ogen. Eveneens kan hun laatste schijf Grand Rites kon op heel wat bijval rekenen, zowel in binnen- als buitenland. Explosieve ritmesecties, sfeervol toetsenwerk en melodieus gitaarwerk gekruid met emotionele vocalen. Hoe dat live klinkt? Zoek dat gerust zelf uit deze vrijdag 12 oktober.
Frayle:
Sean Bilovecky, die alle instrumenten voor zijn rekening neemt, en zijn vrouw Gwyn Stran (zang) vormen samen de band Frayle. Dit duo ontstond pas vorig jaar en bracht eerder dit jaar een eerste doom/stoner pareltje uit. The White Witch paradeert in de schemerzone tussen doom en post metal. Het zorgt voor een donker sfeertje, waarbij de haren op je armen gegarandeerd recht komen. Of dat van angst is of puur innerlijk genot? We laten het in het midden.
Goddog:
Er staan uiteraard ook Belgische bands op Desertfest. Goddog is een collectief gedreven muzikanten, die dankzij een jamsessie in 2012 het licht hebben gezien. Deze veelbelovende, jonge band staat op een boogscheut van een doorbraak binnen het typische stoner gebeuren. Met hun titelloze schijf, uitgebracht in 2015/2016, scoorde Goddog alvast in de roos. Ondertussen heeft de band eveneens een stevige live reputatie opgebouwd. Mis ze dus niet op deserfest.
Lethvm:
Nog meer duisternis? De Belgische band Lethvm , ontstaan in 2015, combineert doom elementen met snoeiharde sludge metal. Om ervoor te zorgen dat er geen straaltje zon door de wolken kan komen piepen, overgiet Lethvm dit met een uiterst donker sausje. Over het debuut 'This Fall Shall Cease - pas eind vorig jaar/ begin 2018 uitgebracht - schreven we: ''Vernieuwend is het ondertussen al lang niet meer, maar de in 2016 opgerichte Belgische band brengt met This fall Shall Cease wel degelijk een donkere plaat uit, waarbij de kerkers van de Hel prompt open gaan. Om nooit meer te sluiten.'' Een te ontdekken Belgische klepper binnen sludge en doom die je niet mag missen.
Lucifer:
Lucifer is een uit Berlijn afkomstige band die zich sinds 2014 laat inspireren door jaren '70 bands als Deep Purple tot Black Sabbath. Met hun albums Lucifer I (2015) en Lucifer II (2018) heeft de band al zijn stempel gedrukt op het heavy/doom metal gebeuren. De band brengt een boeiend mix naar voor die de typische muziekstijlen uit het einde van de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig op voortreffelijke wijze doet herleven.
Orange Goblin:
" Beelden op het scherm vanStoere mannen met zware motoren, vrouwen die hun mannetje kunnen staan en griezelige figuren die gillende vrouwen de schrik van hun leven aanjagen. Het zijn maar voorbeelden van wat we te zien kregen. Orange Goblin slaat je visueel en auditief murw." Dit schreven we over het aantreden van Orange Goblin op desertfest 2015. De band timmert sinds 1994 aan de weg, maar heeft nog niets van zijn vuurkracht verloren. Of de band ook anno 2018 het dak er af zal laten gaan? Zeker weten!
Sasquatch:
Nog meer Amerikaanse stoner brengt ons Sasquatch. De band werd in 2001 opgericht en bracht reeds enkele knappe platen uit. Met hun vorig jaar uitgekomen album Maneuvers drukte de band zijn stempel op het stoner gebeuren, na enkele jaren stilte. Alsof de muziekstijl van Soundgarden, The Black Crowes en Living Colour zijn verenigd en daar iets totaal nieuws is uitgekomen, dat is hoe je deze band nog het best kunt omschrijven. Kortom, Sasquatch is gewoon een fijne stoner act, die je als fan van het genre, niet mag missen.
Wo Fat:
Wo Fat is een driemanformatie uit Dallas, die al meer dan tien jaar garant staat voor herkenbare en oerdegelijke stoner. De band bracht ondertussen enkele heel stevige schijven uit, die één voor één hoge ogen gooiden binnen die typische stoner rock wereld. Ook anno 2016 staat Wo Fat nog steeds als een huis, en haalt ook op het podium stevig uit. Volgens menig recensie behoort deze band tot één van de betere stonerbands van het laatste decennium. Mis hen dan ook niet op desertfest.
Black Moth:
Uit de as van de garage rock band The Bacchae ontstond in 2010 de doom/stonerrock band Black Moth. De band bracht ondertussen enkele knappe platen uit, die op heel wat bijval konden rekenen. Met een gloednieuwe parel onder de arm -Anatomical Venus-,. onder een nieuw label en met een nieuwe line-up, blijkt dat de band een bladzijde heeft omgedraaid, en klaar is om de wereld eindelijk compleet te veroveren. Het is dan ook reikhalzend uitkijken naar de band die anno 2018 een donkerder, meer verfijnd geluid heeft ontwikkeld met behoud van alles wat hen in de eerste plaats interessant heeft gemaakt.
Crowbar:
Een levende legende op het podium van Desertfest, dat kunnen we van Crowbar zeker zeggen. Deze Amerikaanse metalband werd opgericht in 1988 in New Orleans, Louisiana als Aftershock. Crowbar speelt een mengeling van doommetal, stonermetal, hardcore punk en traditionele hardrock. De band wordt door hun vaak uiterst trage en lage passages gezien als grondlegger van de sludgemetal, of toch als één ervan. Mis deze legendarische band dus niet op Desertfest!
Domkraft:
De psychedelische sludge metal band Domkraft is een vrij jonge band die met zijn debuut The end of Electricity vriend en vijand wist te verrassen door zijn riffs zodanig lang uit te spinnen, dat je eens onder hypnose gebracht, in een diepe trance terecht komt. Domkraft kijkt daarbij op geen minuut meer of minder. Op 19 oktober komt een gloednieuwe schijf op de markt, getiteld Flood. Of het trio daaruit exclusief zal grasduinen op Desertfest? Het is goed mogelijk. Daarom alleen al, een niet te missen passage van deze Zweden in Antwerpen.
Dopethrone:
De Canadese formatie Dopethrone brengt: ' Slutch Metal' - ja u leest het goed. Dit is volgens de biografie op de website van Desertfest het volgende, we citeren de Engelstalige tekst: '' a foul Canadian mix of yellow snow, crackhead diarrhea, blood, tears and broken dreams.'' Wat dat ook moge zijn, het lijkt ons een interessante mengelmoes om eens te gaan proeven. Laat het u vooral smaken op desertfest. Dopethrone bracht recent trouwens een nieuwe plaat uit, TransCanadian Anger, een schijf waarop je puur muzikaal geen label kunt kleven, wat ons nog meer over de streep trekt. Nu u nog.
Earth Ship:
"Het Duitse gezelschap Earth Ship doen ons wegzakken in een gezellig doomsfeertje, en bewijst dat 'the power of the riff' nog steeds kan zorgen voor meerdere ultieme adrenalinestoten. Of hoe een eenvoudige aankleding van gitaar - vocalen en percussie, kan zorgen voor een ware golf van ultieme kippenvelmomenten, zonder weerga" , schreven we over het aantreden van Earth Ship op Desertfest 2016. Anno 2018 blijven de riff masters nog steeds stevig aan die weg timmeren. Met een nagelnieuw album onder de arm (Resonant Sun - release 5 oktober) mogen we ons verwachten aan nieuwe songs en oudere parels boordevol intensieve doom.
Enslaved:
De Noorse band Enslaved draait al circa vijfentwintig jaar mee. Ooit begon Enslaved als viking/black metal band maar bleef doorheen de jaren evolueren in zijn sound. Tegenwoordig zitten er zelfs psychedelische elementen in hun songs. Echter de complete duisternis blijft nog steeds neerdalen bij de band. Dat merkten we nog op Alcatraz Metal Fest vorige zomer.
High On Fire:
High On Fire is een Amerikaanse doom/stoner band opgericht in 1998 door Matt Pike ook bekend als gitarist van de invloedrijke band Sleep. High On Fire wist ondertussen zijn eigen stempel te drukken op dat typische doom en stoner gebeuren. De band brengt eveneens een gloednieuwe schijf uit, Electric Messiah. en heeft ondertussen vooral bewezen dat er totaal nog geen sleet zit op de gedrevenheid en vuurkracht van deze toch wel levende legendes binnen hun genre.
Kraków:
De Noorse Stoner band Kraków ontstond in 2005. Op zijn website omschrijft Krakow zichzelf muzikaal als kalm, agressief, meditatief en zenuwslopende post-rock . Maar vooral is dit een band die houdt van experimenteren en improviseren, en daardoor de aanhoorder voortdurend op het verkeerde been zetten. Dit blijkt o.a. uit hun recente schijf Minus. Kraków is vooral een band voor fijnproevers, die op zoek zijn naar muziek waarbij buiten de lijntjes wordt gekleurd.
Messa:
Messa is een Italiaanse band die zijn invloeden haalt uit black metal, doom, dark ambient en blues. Een bonte samensmeltingen van enorm veel muziekstijlen, waarbij een donkere en intensieve omkadering de rode draad doorheen de muziek van deze band. Messa werd opgericht in 2014 en bracht met Feast for Water eerder dit jaar een nieuwe schijf op de markt, waarbij vooral de rituele manier van brengen van die donkere muziekstijlen, nog het meest opvalt. Is het publiek klaar voor deze occulte totaalbeleving? Wij alvast wel. Niet te missen op Desertfest.
Sonic Wolves:
De Italiaanse formatie Sonic Wolves zou je zonder meer een supergroep kunnen noemen. Dit project begon in 2012 toen bassist Kayt Vigil (The Hounds Of Hasselvander, Pentagram, Rogue State) en drummer Vita (Ufomammut, ook Rogue State) onder de naam Tsutar samen begonnen te musiceren. In december 2014 werd een eerste demo opgenomen, WolfWitch, die in april 2015 zou verschijnen. Daarna, in juli van datzelfde jaar, kwamen Paolo Melotto en Diniz bij de band om de line-up te vervolledigen. Aansluitend is eind 2015 debuutalbum Before The End Comes opgenomen, waaruit de virtuositeit van deze band nog maar eens blijkt.
Swedish Death Candy:
Een band die beïnvloed is door Black Sabbath, Queens of The Stone Age, The Beatles en Oasis. Zo wordt deze nieuwe parel binnen het muziekgebeuren omschreven. Swedisch Death Candy brengt in november dit jaar zijn debuut op de markt, maar zal in TRIX zeker zorgen voor ene onvergetelijke trip die je niet onberoerd laat. Bulderende vocalen, Melodieuze power en enorm veel dynamiek is de rode draad doorheen de muziek van Swedish Death Candy. Kom dat zeker zien op desertfest, voor ze doorbreken naar een heel groot publiek.
The Oscillation:
"Ergens tussen krautrock en bitterzoete pop melancholie, medicinale tonen en door geruis gedreven no wave fuzz'' Lezen we in een biografie over de formatie The Oscillation. In 2008 begonnen als het solo-project van Demian Castellanos breidde, toen DC Recordings het debuut "Out Of Phase" uitbracht, The Oscillation zich snel uit tot een volwaardige band. Begin 2016 bracht The Oscillation hun vierde album uit, 'Monographic voortbouwend op eerdere succesvolle albums. Anno 2018 staat The Oscillation nog steeds stevig in zijn schoenen, klaar om ook TRIX in vuur en vlam te zetten op deze zaterdag.
Villagers Of Ionnina City:
Villagers of Ioannina City, ontstaan in 2007, is een Griekse experimentele post/stoner rock band die deze muziekstijlen overgieten met een saus van traditionele Folk uit Epirus /Griekeland. Kenmerkend daarbij is het veelvuldig gebruik van polyfonie en klarinet. Traditionele muziek met een moderne psychedelische tongval dus. Dat moet toch zorgen voor een unieke totaalbeleving, die je gewoon niet mag missen.
Wiegedood:
Met De Doden hebben het goed bracht Wiegedood enkele jaren geleden een meer dan grensverleggende plaat uit. Een mijlpaal als het ware. De band bestaat uit: Levy Seynaeve (Amenra, Hessian), Wim Coppers (o.a. The Rott Childs, Rise and Fall) en Gilles Demolder (Oathbreaker) . Ook live wist Wiegedood ons al te overtuigen van hun kunnen. Zo schreven we over het aantreden van de band eerder dit jaar in Lokeren: ''Een gelukzalig gevoel vanbinnen doen ontstaan, binnen een omkadering die eerder angst zou moeten aanjagen? Nee, dat komen we niet elke dag tegen. Maar Wiegedood slaagt erin net dat uitzonderlijke gevoel te geven, dat we niet anders kunnen omschrijven als 'onaardse schoonheid, binnen een donker kader'.'' Laat u vooral wegglijden naar deze onaards aanvoelende wereld, is ons advies voor deze act op zaterdag.
Wyatt E.:
Toen we Wyatt E. enkele jaren geleden zagen aantreden op Dunk!festival, schreven we daarover: Over naar een combinatie tussen Drones met post-rock tot Doom elementen. Binnen een heel donker tot zelfs dreigende sfeer, dompelde Wyatt E. ons onder in een badje van ultieme duisternis. De typische elementen van postrock - opbouwen naar een ultieme climax - waren fijn verweven met typische drone elementen waardoor Wyatt E. hier zelfs één van de meest interessante en beklijvende sets van de dag heeft neergezet. We zouden haast zeggen, een unieke inbreng binnen het geheel.'. Ook wat platenwerk betreft brengt Wyatt E. grensverleggende parels uit, waaruit de virtuositeit van deze band telkens opnieuw blijkt.
YOB:
YOB, een trio uit Eugene, Oregon (VS) onder leiding van zanger/gitarist/componist Mike Scheidt timmert al sinds 1996 aan de weg. Hun albums ’The Illusion Of Motion’ (2004) en ’The Unreal Never Lived’ (2005) kregen overal lovende recensies. Ze maakten nog enkele albums, maar namen tussen 2006 en 2009 echter een sabbatperiode. In 2011 brachten ze hun derde plaat uit Atma. YOB is misschien nooit doorgebroken naar een ruim publiek, maar is binnen het underground gebeuren een heel gewaardeerde band, zowel live als op schijf.
Yuri Gagarin:
De Zweedse band Yurig Gagarin , vernoemd naar een legendarische Russische kosmonaut, brengt inderdaad muziek die refereert naar space rock. Het houdt daar echter niet bij op. Yuri Gagarin voegt daar elementen van doom, progressieve metal tot psychedelische rock en dergelijk aan toe. Een veelkleurig pallet dat zal zorgen voor een gevarieerde set, die je niet onberoerd laat. Geef deze toch wel heel unieke band de nodige kansen, je zult er geen spijt van krijgen. Sterke aanrader!
Acid King:
De Amerikaanse Stoner /Doom metal band Acid King, met frontvrouw Lori S., bestaat al sinds 1993. Acid King heeft binnen dat typische stoner/doom wereldje ondertussen een heel sterke reputatie weten op te bouwen, zowel door het uitbrengen van heel knappe platen als met concerten die de luisteraar verstomd doen staan. Deze band is een niet te missen act op Desertfest, alleen al door hun quasi legendarische reputatie.
Amenra:
Het beluisteren van een plaat van AmenRa is als het ondergaan van een ritueel. Je gaat die trip niet zomaar aan, je ondergaat die. Dat is ook wat we hebben gedaan. Tot tranen toe werden we bedwongen door aangrijpende song op elk van die parels van schijven. Ook een optreden van AmenRa is een totaalbeleving waarvoor geen woorden te vinden zijn. Onaards is zelfs een understatement. " Deze sound draag je de hele avond mee in je gedachten, omdat ze je gemoedsrust aantast en je bedwelmt in een soort van hevige trance.' Dit schreef onze reporter over het aantreden van AmenRa op Graspop Metal Meeting 2017, en daar hebben wij eigenlijk niets aan toe te voegen.
Ancestors:
Fans van dromerig post-metal komen zeker aan hun trekken bij Ancestors. De band debuteerde ongeveer tien jaar geleden met de onwaarschijnlijk knappe en grensverleggende plaat Neptune with fire, die twee tracks van totaal veertig minuten telt. Ook hun recente werk Suspended in Reflections kan een mijlpaal genoemd worden. Ancestors brengt wellicht muziek die steeds diezelfde trage kant uitgaat, maar net door de experimentele ondertoon is dit een heel bijzondere act die je niet onberoerd zal laten.
Castle:
Castle is een heavy/doom metal band die occulte ingrediënten toevoegt aan zijn muziek, waardoor een optreden zowel visueel als muzikaal een onvergetelijk trip wordt die je doet vertoeven in de donkerste bossen, waar mythische wezens huizen, die het niet zo goed met je menen. Ook op plaat weet Castle dat intens gevoel naar voor te brengen. Riffs die zich een weg banen doorheen je brein en spookachtige melodieën die je koude rillingen bezorgen. Dit is ook op de nieuwste schijf van Castle, Deal thy fate , de rode draad doorheen het geheel.
Child:
De uit Australië afkomstige band Child combineert de emoties van blues met de rauwe kracht van hard rock om een muzikale ervaring te creëren die telkens je gevoelige snaar raakt. Sind het uitbrengen van hun titelloze debuut in 2014 heeft de band zijn handelsmerk verder ontwikkeld. Voortbouwend op die basis werd in 2016 'Blueside' op de markt gebracht. Het unieke aan Child is de pure kracht die ze uitdragen tijdens live-optredens waardoor je als aanhoorder letterlijk wordt meegesleurd op een emotionele trip waarbij stilstaan onmogelijk is.
Eagle Twin:
EAGLE TWIN is een band uit Salt Lake City USA die ruim 8 jaar geleden dB’s (toen nog een echt undergroundpodium) aandeed. Inmiddels zijn zowel dB’s als EAGLE TWIN uitgegroeid tot een begrip. De laatste plaat van Eagle Twin is uitgebracht op het toonaangevende Southern Lord records. The Thundering Heard, wordt ondertussen overal opgepikt door gerenommeerde media. Met deze plaat bewijst Eagle Twin dat het alles in zich heeft om het genre sludge metal naar een ander niveau te tillen. Eagle Twin klinkt heavy, log en lomp maar ook dromerig en atmosferisch met kleine uitstapjes naar blues en progressieve rock. Meer hebben we niet nodig om in een de stemming te komen.
Elder:
We kunnen er niet aan voorbij. De jaren '70 zijn dankzij heavy metal grootheden als Led Zeppelin, Black sabbath, Deep Purple, Rainbown en ander veel moois, nog steeds een bron van inspiratie voor bands vandaag. Die periode evenaren, het is haast onmogelijk. Maar als een band er daadwerkelijk iets mee doet, en het heavy metal tot doom metal gebeuren van toen in een nieuw kleedje kan steken, dan worden we prompt over de streep getrokken. Of ze dat trucje in 2018 gaan overdoen? Zeker weten!
Heads:
De Duitse band Heads zou wel eens een beetje een vreemde eend in de bijt kunnen zijn, of net niet. De band, die bestaat uit twee Duisters en één Australiër, vermengt shoegaze met postrock tot post-metal elementen. Hun krachtig noiserock zal er wellicht voor zorgen dat het dak er compleet afgaat. Hoe dat allemaal klinkt? Check het gerust zelf uit op desertfest op zondag 14 oktober.
Josef VanWissem:
De Nederlandse componist/luitist Jozef Van Wissem doet de middeleeuwen letterlijk heropleven door barok- en renaissanceluit uit de academische sfeer te halen en aan een breder publiek voor te stellen. Met zijn minimalistische avant-garde Folk muziek wist Jozef Van Wissem zijn stempel te drukken, vooral door optredens in undergroundclubs. Dit door middel van melodieuze labyrinten en composities die je in een diepe trance doen belanden.
Als avant-garde componist - vaak voor film maar ook voor bvb. Hans Holbein's The Ambassadors - en barokluitist toert hij doorheen Europa en de VS. Ondertussen speelde hij meer dan duizend concerten wereldwijd, onder meer op All Tomorrow's Parties en Primavera Sound Barcelona. Jozef Van Wissem is een heel bijzondere artiest die je door zijn avant-garde je als het ware zal hypnotiseren zodat het aanvoelt alsof je letterlijk in de middeleeuwen bent aanbeland.
My Sleeping Karma:
Tussen al de snijdende gitaren, bonkende drums en door merg en been gaande vocalen die we op ons bord krijgen voorgeschoteld is My Sleeping Karma een rustpunt. Ze combineren Stoner rock met een vleugje psychedelica. Deze Duitse Psychedelische rock band timmert al sinds 2006 aan de weg. Elk van hun platen heeft een spirituele achtergrond. Ook live is My Sleeping Karma een totaalbeleving die je nooit onberoerd laat. Zo schreven we over het aantreden van My Sleeping Karma in TRIX enkele jaren geleden: ''De muziek van My Sleeping Karma dien je vooral te beluisteren met een open geest, en het verstand op nul. Dus niet alleen puur met het gehoor. Muziek die je vooral moet 'voelen' om echt te begrijpen." Ga dus ook op deze zondag op Desertfest gewoon op je buikgevoel af.
Naxatras:
Naxatras is een psychedelische band uit Griekenland. Door de groovy, dromerige melodieën gekruid met zware riffs en een vintage tintje uit de jaren '70 toe, zijn optredens van deze band heel energieke belevenissen waar naast psychedelische elementen eveneens rock, funk, jazz en zelfs Oosterse muziek in voor komen. Dat zal wellicht bij de metalliefhebber een wenkbrauw doen fronsen. Maar deze band, ontstaan in 2012, blijft zichzelf heruitvinden. Ondertussen heeft de band op enkele gerenommeerde festivals gestaan, en hij is klaar om ook TRIX in vuur en vlam te zetten.
Sofy Major:
Sofy Major is een France noiserock band die noiserock met enkele scheuten hardcore mengt. Dat dit gaat zorgen voor een energiek optreden, met alles erop en eraan, waarbij ook geluidsmuren er moeten aan geloven, daar hoeven we geen tekeningetje bij te maken. Sofy Major doet gegarandeerd het dak eraf gaan met hun stevige noiserock. In 2019 zou er een nieuwe plaat uitkomen en ondertussen maakt de band gewoon de podia onveilig. Ook op Desertfest.
The Devil and the Almighty Blues:
Een potje vette Bluesrock? Daarvoor moet u bij de Noorse band The Devil and the Almighty Blues zijn. De band voegt daar invloeden van hardrock en stoner rock aan toe. Ronkende baslijnen, verdovende blues riffs, een gezapige drum en krachtige zangpartijen dat is de rode draad doorheen de muziek van deze bebaarde heren. Je voelt je prompt vertoeven in één of andere rokerige club, met een glas whisky in de hand, genietend van de broeierige klanken die op je afkomen. Dit is duidelijk voer voor fans van bijvoorbeeld Greenleaf, Graveyard, Elder of Kadaver, om maar een paar voorbeelden te geven.
The Skull:
The Skull is een vrij jonge doom metal band, ontstaan in 2012. Toch slepen de bandleden al heel wat ervaring met zich mee. De band bestaat namelijk uit twee ex-leden van Trouble, een doom/psychedelisch/stoner band die furore maakt sinds 1979. De Amerikaanse band The Skull bracht recent nog een nieuwe schijf op de markt, The Endless Road turn dark,. waarop vooral zware riffs, en zogenaamde laidback doom de rode draad vormen doorheen het geheel. De stem van zanger Eric Wagner is niet meer zo krachtig als vroeger. Maar op die nieuwste schijf blijkt dat de eerder sombere en weemoedige aanpak eveneens werkt. Een klasse schijf van een doom metal pionier, die een nieuwe bladzijde heeft omgedraaid waar de doom liefhebber zeker zijn gading zal op vinden. Hoe dat live klinkt? Te ervaren op de laatste avond van Desertfest.
The Well:
Het Amerikaanse trio The Well vermengt massieve riffs met gesofistikeerde melodieën, die je alle hoeken van de kamer laten zien en horen. Op de muziek van deze band kun je duidelijk geen label kleven. Ze is bezwerend, verdovend maar ook oorverdovend tot energiek. The Well maakt veel emoties los en voegt daar heel veel psychedelica aan toe. Wederom een trip naar onontgonnen oorden? Zeker en vast.
Timestone:
Timestone is een Progressieve Psychedelische Doom band uit Oostenrijk. We citeren ter introductie even uit de biografie op de website van desertfest:''Timestone begeleidt je door de "Sky Valley" met de "Desert Cruiser" en een "Albino Rattlesnake" op je schouder! Dat zou je genoeg aanwijzingen moeten geven in welke hoek van het uitgestrekte muzikale landschap ze zich bevinden. Hoewel Timestone uit Linz, Oostenrijk, komt, zou je zweren dat ze behoorlijk wat tijd doorgebracht hebben in de woestijn met een generator. " Meer hebben we daar gewoon niet aan toe te voegen. Gewoon je laten wegvoeren op die bezwerende klanken, is ons advies.
Whores:
De uit Atlanta afkomstige band Whores brengt noise rock met elementen van groovy blues sinds 2010. De band bracht in 2016 zijn eerst full album uit, na de wereld te hebben afgereisd met live shows en enkele EP's. Deze plaat werd overal heel goed ontvangen. Whores heeft ondertussen ook een ijzersterke live reputatie weten op te bouwen. Gewoonweg een niet te missen band als u houdt van noisy klinkende rock met typische blues elementen.
Ticket Informatie:
Dag Ticket vrijdag 12 oktober - 53 euro (nog steeds verkrijgbaar!)
Dag Ticket zaterdag 13 oktober of zondag 14 oktober - 58 euro (uitverkocht)
Regular combi ticket - 105 euro (Uitverkocht!)
Reduced combi ticket - 95 euro (Uitverkocht!)
Meer informatie: http://desertfest.be/tickets
Voor alle verdere informatie over Desertfest 2018 verwijzen we jullie graag door naar de website: http://desertfest.be/
