Bij deze geven we u graag een overzicht van de belangrijkste bands
Sinds hun bescheiden begin heeft Within Temptation een hele weg afgelegd: Miljoenen verkochte platen maken dat Within Temptation één van de grootste rockbands ter wereld is. Goed anderhalf decenia geleden begon de band rond zangeres Sharon den Adel en gitarist Robert Westerholt met klassiek gothic metal en ontwikkelde zich tot symfonische metal band zonder haar wortels te verliezen of te verloochenen. Nog indrukwekkender dan hun albums, zijn de live shows van deze Nederlanders. En dat ligt niet zozeer an de mooie podiumoutfits van Sharon maar wel aan de spektakulaire live-performance van de band. Voor wie het optreden van Within Temptation op Graspop heeft gemist of er niet genoeg van kan krijgen is dit optreden op M’era Luna een absolute aanrader.
Weinig Duitstalige bands kunnen op zo’n bewogen muzikale geschiedenis terugblikken als Lacrimosa. Bijna 30 jaren heeft Lacrimosa op de teller. Maar aan populariteit hoeven deze peetvaders en –moeder van het gothic genre niet in te boeten. Meer zelfs, ze zijn genreoverstijgend en innovatief en mogen ook liefhebbers van symfonische metal en neoklassiek tot hun fans rekenen. En die fans bevinden zich niet enkel in Europa, bewijzen de tournees in Azië en Centraal- en Zuid-Amerika. Hun optreden opM’era Luna is de uitgelezen kans om Lacrimosa nog eens live te zien, zonder dat je naar exotische bestemmingen hoeft te vliegen.
Moeten we het dynamisch trio uit Wolfsburg nog aan u voorstellen. Oomph! begon als industrial band en ontwikkelde zich tot één van de pionieren van de Neue Deutsche Härte. Hun donker en aanstekelijk geluid weet zowel metalheads en goths te charmeren. Oomph! speelde dan ook zowel op gothic gerichte festivals zoals Amphi Festival, Wave Gotik Treffen en M’era Luna, maar ook op grote metalfestivals zoals Graspop, Dynamo Open Air en Wacken.
Website / Facebook / news / nieuws
Diary of Dreams is één van onze persoonlijke favorieten. Hun bombastische mix van uiters dansbare darkwave en gothic rock, gecombineerd met de stem van de charismatische frontman Adrian Hates doet ons hart smelten en onze voeten bewegen. Vind je Hildesheim wat te ver dan kun je Diary Of Dreams deze zomer ook nog aan het werk zien op 3 augustus op het Summer Event in Schoten.
ASP , intussen een grote naam in Duitsland, is een drijvende kracht in het hart van de “Schwarze Szene”. Met hun cocktail van catchy rockmuziek, electro en folky melodieën scoren deze gothic roman-rockers uit Frankfurt bij het publiek en zorgen ze voor adembenemende festivaloptredens. Ondanks hitnoteringen en uitverkochte zalen, blijven ASP authentiek, onafhankelijk en zwart als de nacht.
De “nephilim” zijn volgend de Oudisraelitische mythologie reuzegrote halfgoden. Net zoals die “nephilim” zijn Fields Of The Nephilim reuzen binnen de gothic beweging. Ze hebben afgelopen 30 jaar met hun melange uit metal, gothic rock en industrial rock niet alleen hun stempel gedrukt maar zijn nog altijd een groot voorbeeld voor tal van bands.
Subway To Sally maken muziek, leven muziek en zijn muziek. Hun recept is de eeuwige verandering. Want slechts weinig bands is het gelukt zich gedurende zo’n lange tijd steeds opnieuw uit te vinden en daarbij aan fans te winnen en geen te verliezen. Gelijk of het een wissel was van Engels (over Latijn en Gallisch) naar Duits, of van elektrische rock naar mijmerende akoestische tonen. Of men dat nu Mittelalter-Metal, Mittelalterrock of bombastffolk noemt, feit is dat Subway To Sally zichzelf trouw blijven in de wissel, verandering en afwisseling. Verwacht je dus aan een gevarieerd en op de dansspieren werkend optreden.
Mono Inc. is een darkrocksensatie die in Duitsland de zalen doet vollopen, maar in België en Nederland onterecht onbekend zijn. Muzikaal kun je de band zowat omschrijven als: Deathstars ontmoeten Within Temptation en houden een bizar theekransje met de Mad Hatter. Of misschien gewoon als moderne heavy gothic rock met metalinvloeden.
Website / Facebook / nieuws / nieuws
Schrik niet als je een opa op het podium ziet. Want dat kan niemand anders dan Joachim Witt zijn. Witt draait al mee sinds de jaren 80 en opgeven staat niet in zijn woordenboek. Stilistisch valt zijn muziek te omschrijven als synthpop, electropop en donkere Duitstalige chanson.
Het project rond mastermind Andy LaPlegua is niet in één stijl te vangen. Maar of Combichrist nu dark electro of industrial metal speelt, het is altijd met een punkattitude. Heb je Combichrist door omstandigheden niet kunnen zien op Graspop, dan krijg je hier een nieuwe kans.
Facebook / review / nieuws / nieuws
Het is verbazingwekkend hoe Deathstars de grenzen van industrial rock niet enkel overstijgen maar ook de randen van het genre steeds verder uitrekken, zonder daarbij hun muzikale kern uit harde gitaren, snijdende synths en duistere zang te verliezen. Deathstars zijn door de jaren gegroeid niet enkel muzikaal maar ook als beruchte live-entertainers. Deathstars scoren bij zowel goths als metalheads. Vandaar hun optreden op M’era Luna zowel als grote metalfestivals als Graspop en Wacken.
Deze knappe middeleeuwse speellieden zijn naar de éénentwintigste eeuw gekatapulteerd. Met hun zelfgemaakte doedelzakken, grote trommels en ander middeleeuws instrumentarium zullen ze je in vervoering brengen en je tot dansen verleiden.
En nu we toch in een folkstemming zijn, gooien we er Versengold bovenop. Versengold is een degelijke Duitse folkrockband. Laart de Duitse teksten je echter niet weerhouden om enkele danspasjes te placeren.
Die Krupps, gesticht in 1980 hebben de grondsteen van genres gelegd die we nu kennen als Electronic Body Music (EBM), industrial rock en Neue Deutsche Härte (cfr. Oomph!, Rammstein) Steeds weer brachten Die Krupps de moed op om met conventies te breken. Ze namen bijvoorbeeld gitaren in hun electronische sound op. Ze bouwden zelf muziekinstrumenten (bv. De Stahlophon). En dachten altijd een stap vooruit. Op M’era Luna krijg je nog een keer de kans om deze pionieren live aan het werk te zien.
Suicide Commando is de Belgisiche hoop voor duistere dagen, althans wat electro/industrial betreft. Het project rond Johan van Roy bestaat al sinds 1986. Verwacht geen oubollig geluid, maar smerige moderne undergroundelectro. Dansen is de boodschap.
[:SITD:] brengen duistere, energetische, apocalyptische electrosounds, waarop je onmogelijk stil kan blijven staan.
Agonoize zijn bekend als de bad boys van Berlijn. Hun electro komt beslist uit de hel. Meer zelfs, ze zijn de peetvaders van de hellelectro. [:SITD:] zijn slechts een opwarmertje in vergelijking met Agonoize. Dansen en meebrullen is het devies.
De Noorse industrial rockband Zeromancer is ook een persoonlijke favoriet. Of het nu een zware ballade of enigmatische rock is, melodie speelt een belangrijke rol bij Zeromancer. We verwachten ons naast hopelijk nieuw werk, ook aan hits zoals Doctor Online, Cupola, It sounds like love, Clone Your Lover, Doppelgänger I Love You en Industry People.
Heldmaschine begon, oorspronkelijk als een Rammstein-covereband, maar sinds 2011 maakt het vijftal uit Koblenz hun eigen muziek. Het Heldmaschine-geluid overstijgt de Neue Deutsche Härte door toevoeging an electropop en alternative metal . Hun populariteit gaat als een raket de hoogte in. Het is dus zeker de moeite waard om Heldmaschine eens live te beleven.
Onder de myysterieuze naam “Faelder” hebben leden van Unheilig en In Extremo zich verenigd, om alle rusteloze zielen met hun atmosferische mix uit krachtige rock en donkere pophymnes een nieuwe thuis te geven. Het allstarkwintet biedt met deze cocktail van meeslepende rock en bombastisch gearrangeerde pop noir het perfecte bindmiddel tussen de alternatieve subcultuur en de mainstream.
Fear of Domination moet zowat de beste Finse industrial metal band zijn. Verwacht je aan een half-doorgedraaide, licht gewelddadige en hoogst theatrale show.
Genieten kun je ook nog van