Wardruna volgt geen platgetreden paden maar kiest zijn eigen weg. Deze Nordic folk band bracht op Op vrijdag 26 maart een unieke virtuele release-show ‘First Flight Of The White Raven’.
Eerder bracht Wardruna zijn langverwachte nieuwe studio-album “Kvitravn” uit, dat alom bejubeld werd en hoog diverse nationale album charts in schoot. Nu probeerde deze unieke band om publiek van over de hele wereld opnieuw te verbinden en de hele Wardruna-ervaring op een gedurfde nieuwe manier opnieuw uit te vinden. Door deel te nemen aan het evenement kon je de première van nummers van hun nieuwe album “Kvitravn” (witte raaf) ervaren naast hun eerdere werken, in een speciale surround opstelling die speciaal voor deze avond was gearrangeerd.
Het kenmerkende geluid van Wardruna kent geen grenzen en overstijgt tijd, taal en muziekgenres overstijgen. Het Noorse collectief wordt alom bewonderd om hun eigenzinnige, authentieke en buitengewone toneelvoorstellingen.
Na een intensieve periode in de studio gaat “Kvitravn” muzikaal verder waar de “Runaljod”-trilogie ophield. En het markeert een duidelijke evolutie in Wardruna's unieke geluid. In een rijk muzikaal wandtapijt gebruikt Wardruna een brede selectie van zowel traditionele als historische instrumenten zoals Kravik-lier, Trossingen-lier, taglharpa, sootharp, langeleik, crwth, geithoorn, lur, brons-lur, fluit en moraharpa. De plaat bevat ook gastoptredens van een kleine groep prominente traditionele zangers, onder leiding van Kirsten Bråten Berg, een van de belangrijkste beheerders van de Noorse traditionele zang. Gedurende elf liederen bespreekt “Kvitravn” noordelijke tovenarij, geest-dieren, schaduwen, natuur en animisme, de wijsheid en betekenissen van bepaalde mythen en verschillende Noorse spirituele concepten.
Over het nieuwe album onthult Wardruna-oprichter EinarSelvik : " Het verleden reciteren en kopiëren is niet erg moeilijk, maar het is echt een uitdaging om oude gedachten, hulpmiddelen en methoden met een echt doel te begrijpen en te integreren in een creatie die relevant is voor de moderne tijd. en blijft ons belangrijkste doel in ons werk "; Hij vervolgt: `` hoewel het album een variant van mijn eigen totemische artiestennaam draagt, heeft het in deze context weinig met mij te maken, maar verwijst het eerder naar de symboliek en legendes van heilige witte dieren die in Scandinavische en andere culturen overal ter wereld worden aangetroffen. Deze hoog aangeschreven spookachtige wezens, of het nu een raaf, slang, beer, eland, rendier, olifant of leeuw is - worden in animistische tradities gezien als profetische, goddelijke boodschappers en beschermers die vernieuwing vertegenwoordigen.”
Het optreden wordt voorafgegaan door een interview met Einar Selvik. EInar heeft het over de show als iets compleet anders dan een concert , hoewel het de live -première is van de nieuwe songs. Hij heeft het o.a. over diepe verbinding van hun muziek met de natuur. De natuur is volgens hem ‘heilig’. Hij heeft een heel ‘natuurlijke’ relatie met de natuur. Dat heeft o.a. te maken met het feit dat hij in het typische postkaartachtige landschap van Noorwegen is opgegroeid. Hij wil vooral nederig met een groot respect voor de natuur zijn en wil zeker niet prekerig overkomen. Het wereldwijde succes is waarschijnlijk het gevolg dat de mensen een alternatief zoeken voor hun vluchtige materialistische leven. En dat we in de muziek van Wardruna onszelf terugvinden in eeuwenoude natuurgebaseerde tradities. Wardruna klimt niet in bomen die geen wortels hebben en daarmee duidt hij op de natuurverbonden wortels van verschillende culturen.
Wat de eigenlijke show betreft, is het erg indrukwekkend om de band te zien met alk die oude instrumenten, die ik niet of moeilijk kan duiden. Einar staat letterlijk en figuurlijk centraal vooraan. Hij krijgt vocaal ondersteuning van 2 zangeressen, maar ook de bandleden zorgen hier en daar voor aanvullende zang. Ik ben zo onder de indruk dat de titel van de eerste song me ontglipt, maar het zou best wel eens de song Kvitraven kunnen zijn. Het is overigens de eerste keer dat ik Wardruna aan het werk zie. Daarna volgt Skugge, een lied over de schaduw uit “Kvitravn’. Ik verwacht nog meer songs uit “Kvitravn” , maar ik krijg in plaats daarvan magische uitvoeringen van Solringen over de ringen van de zon uit “Runaljod –Yggdrasil”, Bjarkan (berk) uit “Runaljod- Gap Var Ginnunga” en Raido (rijden) uit “Runaljod – Ragnarok". Dan volgt het sobere Voluspa , de profetie van de zieneres uit “Skald”, waarop Einar solo te horen is met slechts zijn stem en een snaarinstrument. Vervolgens gaat de band verder de “Ragnarok” toer op met het schitterende Isa (ijs) en het uitstekende Urur. Met het indrukwekkende Grà (grijs) krijgen we eindelijk weer eens een sog uit “Kvitravn”. Op het rituele RotlausTreFell ,over de wortelloze boom die valt, uit “Runaljod - Yggdrasil” gaf de band weer een prachtige prestatie. Fehu betekent rijkdom, maar ook vee en komt eveneens uit dat “Yggdrasil” album (al staat het ook in een andere versie op “Skald”). De band eindigt in schoonheid – maar voor mij veel te vroeg, aangezien dit zo’n mooi optreden is – met Helvegen- de weg naar de hel uit “Skald”.
