Loch Vostok – Opus Ferox: The Great Escape (ViciSolum Productions/ Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    1 oktober 2021

De Zweedse metalband Loch Vostok bestaat al sinds het jaar 2000 en omschrijft zichzelf de ene keer als progressive metal en de andere keer als avantgarde melo/death. Bij Loch Vostok kan alles, van cheese tot grind en van Emperor tot Tears For Fears. Althans dat beweren ze.


Met een nieuwe solide line-up, Jonas Radehorn als leadzanger en nieuwe bassist Patrik Janson, zegt Loch Vostok een nieuw tijdperk in te gaan Een tijdperk met nieuwe liedjes en mogelijkheden. Hetzelfde soort zware riffs, gemengd met sterke melodische delen als voorheen, maar met een sterkere focus. En meer vastberadenheid.

he Freedom Paradox kent een zeer modern gitaarspel terwijl de zang eerder in de richting van klassieke metal wijst. Dat is toch het beeld dat ik aanvankelijk van dit nummer had. Maar dat was buiten de sterke gevarieerde zang van Jonas Radehorn gerekend, die de song op verschillende paden leidt. Jonas is sinds zijn 15e de leadzanger van bands in verschillende genres: The Citadel, Falling Down en als Rob Halford soundalike in de fantastische Judas Priest tribute band Metal Gods – Delivering the goods (met ex -Dark Funeral drummer Nils Dominator Fjellström). Daarenboven is hij een professionele studio- en showzanger sinds 2000. Op het sterke Enter The Resistance komt zijn heterogeen stembereik nog meer tot uiting, waardoor het nummer verschillende kanten op stuitert. Power metal wordt versneden met deathmetal waardoor je inderdaad een soort avantgarde hybride van melodieuze metal en meer brutalere doodsmetaal krijgt. The Glorious Clusterfuck bevat elementen van groove metal, Neue Deutsche Härte en het betere power metal werk.

 

 

Desillusion verrast met een groots heavy metal geluid; niet er origineel maar wel zeer knap gebracht. Oprichter en hoofdcomponist Teddy Möller weet alleszins s goed in elkaar gestoken nummers uit zijn hoed te toveren. Galacticide blinkt uit door lekker gitaarwerk en impressionante zang. When The Wolves Have Eaten Everything pakt uit met een erg modern metalgeluid dat je hier en daar op het verkeerde been zet.

 

 

Bij Generation Fail proef je weer duidelijk die cocktail van death en power metal. Seize The Night serveert zeemzoete over the top metal. Een beetje cheesy, maar weeral zeer goed gebracht. The Great Escape is een solide heavy metaltrack waarbij ik weinig kan toevoegen dat ik niet al over de eerdere nummers heb geschreven. Save You verrast enigszins door zijn 70ies vibe. Althans in het begin van het nummer. Want voor je er erg in hebt, word je gekatapulteerd naar meer recentere metal-tijden. Ondanks deze spagaat, mag het resultaat er wezen. En dan druk ik me nog zacht uit. Want dit is misschien wel het beste nummer op deze plaat vol muzikale metalparels. Waarbij de rol van gitarist Niklas Kupper zeker niet mag onderschat worden. Het machtige Black Neon Manifesto sluit het album af met een moderne metalmix bestaande uit metalcore, dark, gothic, progressive en power metal

Conclusie:
Of “Opus Ferox - The Great Escape” daadwerkelijk een nieuw tijdperk inluidt voor Loch Vostok, kan ik moeilijk beoordelen aangezien ik niet vertrouwd ben met hun vorige releases. Loch Vostok brengt een gevarieerd metal geluid, waarvan ik het moeilijk vind, om er een specifiek metalgenre op te plakken. De band blinkt vooral uit door zijn sterke composities en indrukwekkende afwisselingsrijke zang. Dit is kortom het betere metal-vakmanschap. Hopelijk doet “Opus Ferox -The Great Escape” de poorten openen naar grotere bekendheid.
 
 

 


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015