“Arkivet” zal je ook vertellen over de mannen en vrouwen die hun verstand verloren, hun wil om te vertrekken en over hun thuislanden.‎

Wormwood (alsem) werd opgericht in 2014 en heeft reeds een behoorlijke muzikale reis gemaakt. Beginnend als een black'n roll band, dan veranderd in een melodic black metal band met folk en rock invloeden. Nu zijn ze doorgegaan naar hun ‘ware’ vorm, wat een unieke kijk is op Scandinavische black metal.

Opener The Archive begint met het typische black metal trommelgeklop. De gitaren tekenen lijnen in het zwarte gruis en tussen de donkere wolken priemen reeds de eerste zonnestralen. Progressieve passages milderen de brutale, maar steeds goed verstaanbare zang. De intro van Overgrowth zou zo van een symfonische metalband afgekeken zijn. De song evolueert echter tot een hybride van black en gothic metal. Lead gitarist en keyboarder Tobias Rydsheim is de mastermind die de muzikale lijnen uitzet voor zijn collega’s Jerry Engstrom (ritmegitaar), Oscar Tornborg (bass, vocals), en drummer Daniel Johansson. Bovendien kan hij rekenen op een sterk zanger in de persoon van Nine. End Of A Message weeft new age synth-tonen doorheen het koppige zwartmetaal.

My Northern Heart doet me aanvankelijk denken aan hardere folk-metal bands als Eluveitie en Ithilien, doch blijkt meer en meer een melodic black metal karakter aan te nemen. In het in het Zweeds gezongen Ensamheten wordt het zwartmetaal ondergedompeld in een folk-badje met een zeer sterke song als resultaat. Op The Slow Drown wordt het dan weer gekruid met symfonische elementen. Wormwood tekent op The Gentle Touch Of Humanity een pessimistisch beeld over de toekomst van de mensheid. Halfweg het nummer krijgen we een geluidscollage uit nieuwsberichten op een achtergrond van pianogeluid. Deze rustpauze geeft de band meer energie, want in het laatste deel van dit nummer lijkt de band wedergeboren, wat een sterk einde betekent voor dit interessant album