Black Altar / Vulture Lord - Deathiah Manifesto (Odium Records)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    29 januari 2022

Black metal veteranen Black Altar (met bijdragen van muzikanten van Vader, Mork en Enshadowed) en Vulture Lord brengen samen een album uit. Volgens het label kun je niets minder verwachten dan pure haat, bestialiteit en toewijding aan oude black metal idealen.


De split wordt uitgebracht als een 11 panelen digipack in de vorm van omgekeerd kruis in februari en als gewone zwarte en die-hard versie in maart. De split bevat 8 nummers, waaronder intro's van Ludo "Evil" Lejeune. Eén nummer van het Noorse Vulture Lord is nog steeds met de zang opgenomen door Nefas.

Na een typische mysterieuze Intro die beelden van onheilige riten oproepen, blijkt Sacriligious Congregation een snelle opener. De doodsgrunten komen er lekker uit en passen zeer goed bij de rest van de muziek. Deze bevat overigens voldoende variatie, zodat de nummers boeiend blijven. Nyx is een relaxte black metalsong die voor spontane nekgymnastiek zorgt. Het geluid van Black Altar bevalt me ten zeerste, o.a. omdat ze zowel brutaal als tegelijkertijd erg melodieus is. Helaas komt het einde veel te vroeg in zicht met een wederom onheilspellende outro.

 

 

Vulture Lord schiet uit de startblokken met het thrashy black metal nummer Dominios Of Death. Op bepaalde momenten denk je eerder met een kwaadaardige thrash metal band te maken te hebben, dan met een echte black metal groep. Hark! The Hymns Of War kent ook duidelijke thrash invloeden. Dit nummer is zelfs wat sneller dan het vorige. Maar ondanks het hoge tempo blijft de zang goed verstaanbaar. Bloodstained Ritualknives is volgens mij het nummer met de vocalen van Nefas. Het geluid is iets groezeliger en meer ondergronds. Usurper, Thy Name is Death is een filmische outro, die rechtstreeks uit een oude horrorfilm gehaald lijkt.

Conclusie:
“Deathiah Manifesto”, het splitalbum van black metal cultveteranen Black Altar en Vulture Lord klinkt allerminst belegen. Beide bands hebben duidelijk een verschillend maar fris geluid, dat me van allebei kan bekoren. Alleen jammer dat dit album slechts 5 volwaardige songs bevat. Het mocht van mij gerust wat langer duren. Als proevertje en voorsmaakje van hun full albums kan dit echter wel tellen.
 


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015