The Soulless - Isolated

Review:CD-reviews uit BeNeLux
 Jan Claus    10 mei 2011

Melodische metalcore besprenkeld met djent is het gerecht dat The Soulless serveert. Daarmee vallen ze te vergelijken met groepen als Born of Osiris en Veil of Maya. Enige nuance kan wel aangeduid worden.


De muziek op "Isolated" heeft meer weg van metalcore dan van death. Daarintegen vibreren de stembanden ergens tusssen een death grunt en een hardcore-schreeuw. Heb ik al vermeld dat ze melodisch zijn? Wel, het kan zeker geen kwaad om dat nog eens te benadrukken. Ze maken echter geen gebruik van solo's. Ze hangen eerder af van gitaarharmonieën. Je kent het wel: het typische stukje A, dan nog eens maar een paar stappen hoger en het (iets) minder typische ritmische gedjent met daarboven eerder tonale melodieën.

Verder springen ze ook uit omwille van hun snelheid. De korte duur van de nummers is daar een gevolg van. Men zou kunnen zeggen dat je met zo'n snel voorbij razende melodieën inderdaad geen solo's nodig hebt. Weliswaar overschrijden ze de maat niet. Er is dus geen sprake van polymetriek. De rustige instrumentaaltjes "13th Morning" (solo piano) en "You Mean Nothing To Me" (solo akoestische gitaar) zijn adempauzes. Men vraagt zich af waar die piano ineens vandaan komt. Alvast nergens anders een keyboard te bespeuren.

Genoeg over de theorie gepalaverd. Is deze plaat een goed debuut? Vaak het geval met debuut-platen is dat ze ambitieuze groepen helpen stoom af te blazen. En na het medogenloze -doch gesofisticeerde- hiervan te hebben gehoord, ben ik geneigd mijn voorgaande vraag affirmatief te beantwoorden. In ieder geval veelbelovend; ik ben benieuwd hoe ze verder zullen evolueren.