Acid Haze begint met een zeer snel naderende black metal storm. De felle wind gaat even liggen om plaats te maken voor een spoken word-intermezzo en laait dan weer in alle hevigheid op. Het nummer eindigt met een oerschreeuw. Scarred Core bevat, hoewel het een duideliijk black metal nummer is, toch atypische zang en drumwerk. Dream Cull vat met mediterraan aandoend akoestisch gitaargetokkel. Ook hier onderscheidt de zang zich van het gebruikelijke gekrijs of grunts. Al ben ik wel een beetje bang dat Abbath met deze vocale techniek zijn stem forceert. Het gitaarwerk is overigens ook verre van stereotiep.

Myrmidon zou ik eerder omschrijven als occulte metal dan als black metal. Ik vind dat het nummer naast heavy,- doom-. En black metal elementen, ook een streepje grindcore telt. The Deep Unbound maakt gebruik van dezelfde trucjes, toch is het resultaat minder beklijvend. Septentrion schiet uit de startblokken met demonisch geschreeuw. De occulte metal blijft onderhoudend en boeiend en kan voor de neofiet een opstapje betekenen in het exploreren van black metal. Trapped Under Ice is een cover van Metallica en klinkt als een underground versie van een jonge metallica en een James Hetfield met een ernstige keelontsteking. Het thrashy The Book of Breath sluit hier zeer goed bij aan.. Dit is black metal zoals je het zelden gehoord hebt. Dread Reaver biedt catchy occulte metal, die wellicht meer met heavy metal dan met hedendaagse black metal te maken heeft. Hoe dan ook is dit een sterk meeslepend nummer, dat zelfs uitnodigt tot meezingen. Sommige versie van “Dread Reaver” bevatten ook nog Make my day, maar die track is niet op mijn promo beschikbaar en hoogstwaarschijnlijk ook niet op de cassetteversie die ik besteld heb.