Dead Man’s Hill - Inner Journeys Through The Living Temples Of Water (Bandcamp)

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Van Muylem    1 juni 2022

Het Leuvense project met de naam Dead Man’s Hill (Bart Piette) bestaat al een dikke 25 jaar en heb die nog weten optreden in het Brusselse. Met de jaren is de groep anders gaan klinken. Het bewijs hiervan is alvast deze EP!


Voor elk nummer werd er gebruik gemaakt van buiten opnames: op elk van de vier plaatsen, waardoor het concept meteen ook op tafel ligt. Bedoeling is om ermee aan de slag te gaan tijdens meditatie momenten. Persoonlijk geloof ik er niet in, bovendien klinkt de synth net iets te beangstigend bij momenten.

Minnebron is het eerste nummer waarbij je klaterend water hoort, maar dan wel omgeven door onheilspellend geluid: alsof het water je brengt naar de diepste gedrochten van moeder Aarde. Voor de locatie moet je aan het Heverleebos zijn. De Cold Meat Industry stempel hoort hier duidelijk thuis! Af en toe hoor je een stem (zoals ze in Mongolië dat doen) vanuit de keel geluiden maken. Bedoeling is dat deze muziek je helpt bij het mediteren of bij Yoga. Het eerste en het laatste nummer zijn in België opgenomen en twee anderen in Glastonbury. Het eerste nummer dat ginds is opgenomen heet: White Spring en klinkt iets minder angstaanjagend, eerder meditatief. Allicht zal het klaterende water je ook wel zin geven om even naar de WC te gaan en jouw water wat te laten klateren. Naar het einde toe komt er toch weer een beetje een onheilspellend geluid op je af, net als een bijzonder koude wind. Chalice Well / Red Spring is gedragen door een piano en een klassieke toets. Hier en daar hoor je ook wat oosterse invloeden. Gaandeweg gaat ook dit nummer eerder de duistere richting uit en horen we wederom die keelgeluiden die zo oosters aandoen. Naar het einde toe is het een kabbelend beekje waarbij je ook wat spookachtige geluiden zal horen. Het laatste nummer: Hertebron (ligt in het Meerdaalwoud) begint alsof er aardappelen aan het overkoken zijn in de kookpot met daarbij een synth die spookachtige geluiden voortbrengt. Halverwege is er zelfs een haast dreigende toon aanwezig. Gelukkig keert de rust naar het einde toe terug en horen we weer de in water pruttelende aardappelen (deze keer iets minder hard pruttelend), maar het is uiteraard een echte opname van de waterbron.

Zo, dit hebben we ook weer gehad. Het was niet mijn ding en heb véél liever de versie van Dead Man’s Hill toen die in de Magasin 4 in Brussel optrad. Het is maar dat jullie het weten. Ik ben er echt van overtuigd dat er een markt is voor deze muziek! Ik wens bij deze Bart Piette hiermee véél geluk toe en nog vele fijne meditatie momenten toe! Mijn huisgenoten hebben overigens véél liever dat ik iets van Milck Inc. opzet ipv van dit martelgedoe, mijn excuses voor hun uitlatingen maar het is mijn gewoonte om hier iedereen even aan het woord te laten (als ze er een duidelijke mening over hebben).

Hertebron | Dead Man's Hill | Noctivagant (bandcamp.com)