Op hun tweede album "Schuld & Sühne", dat voor het eerst volledig in hun moedertaal is geschreven, distilleren de twee Noord-Duitsers van St. Michael Front alchemistisch kampvuurromantiek, reislust, hebzucht en liefde, melancholie, wraakzucht en woede van oudtestamentische proporties tot puur goud.
Opener Knochen & Blut zet een interessant neofolkgeluid neer. Het lichtvoetigere Ende der Zeit vermengt neofolkgitaren met keyboardtonen, waarbij het resultaat me aan Joachim Witt doet denken, So weit nach draussen biedt aangename neofolk, al zou je het ook Duitstalige singer-songwriter kunnen noemen. 1000 Namen vind ik een smakelijk neofolkhapje voor kenners. Op Dunkelheit zingt Sascha Schäfke met zijn krachtige stem over duisternis die verdwijnt door het licht. Schwarzer Engel blijkt een mooi en droevig lied. Niemand lijkt een beetje op een akoestische versie van Wolfsheim, Keine Helden wordt opgeluisterd door een trompet en lijkt daardoor op een treurmars uit New Orleans. Dit sterk album eindigt met het pakkend afscheidslied Wir sehen uns wieder.
