Messa – Close (Svart Records/ Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    22 juni 2022

Svart Records brengt een nieuw album uit van de nieuwe sterren van eclectische heavy rock, Messa, die in 2014 uit de underground van de Italiaanse doom rock opsteeg en al snel een waanzinnige menigte toegewijden verzamelde


Het nieuw album "Close" trekt ons verder in Messa's betoverende texturen en meeslepende dynamiek. Beschreven als "Stevie Nicks fronting Black Sabbath", draagt de kolossale stem van zangeres Sara de luisteraar almachtig mee op een emotionele achtbaanrit waar de sonische ketel van Iommi-gitaren plaatsmaakt voor Arabische oudh en progressieve solo's in een meesterlijke stijlclash die goed past bij Messa's opruiende reputatie.

Suspended geeft zachtjes het startschot Wat me onmiddellijk opvalt is de mooi, krachtige stem van Sara en het trippy gehalte van dit nummer. Dark Horse wisselt hevige stukken à la black Sabbath af met rustige passages die aan dreampop doen denken. Orphalese beweegt zich op een exotischer pad dat leidt naar betoverende droomlandschappen. Rubredo blijkt een geslaagde, experimentele, psychedelische song.Hollow is een mediterraans aandoend instrumentaal intermezzo.

 

 

Pilgrim heeft veel weg van een geweven wandtapijten van mediterrane klanken waarin oudh en oosterse akkoordfraseringen Messa's filmische palet uitbreiden met een panache die helemaal hun eigen is. 0=2 serveert mooie doomrock van hoge kwalitei, maar het mocht wat mij betreft gerust wat harder zijn. If You Want Her To Be Taken voert je naar een rokerige kroeg, waar net een goede band, geleid door een sterke zangeres aan het optreden is en iedereen in haar ban is. Dit nummer klinkt zowel zoet als zompig. Leffotrack daarentegen is snel en thrashy maar ook veel te vlug voorbij. Serving Him tenslotte sluit dit prachtig album af met hypnotiserende klassieke doom rock.

Conclusie:
Hoewel het van mij veel harder en psychedelischer mocht zijn, kan ik wel besluiten dat “Close” van Messa een zeer knappe doom rock plaat is, die enerzijds knipoogt naar Black Sabbath, maar anderzijds door de originele instrumentatie zeer origineel klinkt. Ook al is het veeleer rock dan metal, toch denk ik dat openminded metalfans dit ook zullen appreciëren.
 


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015