Begin jaren '80 namen Pat & Evert enkel vocals en piano op van deze zelfgeschreven songcyclus. Patricia overleed veel te jong in 1996...en het album werd nooit echt afgewerkt. Tot nu dus. De songs werden aangevuld met uitgewerkte arrangementen en de bijdragen van een exclusieve club van absolute topmuzikanten. Het resultaat is een bloedmooie en tijdloze songcyclus ergens tussen jazz en pop. Een emotioneel weerzien met een straffe zangeres.
De Nederlandse Patricia Maessen vormde met haar zussen Stella en Bianca de groep Hearts of Soul waarmee ze in 1970 Nederland vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival. Begin jaren ’70 vestigden ze zich in Antwerpen en samen met ex-The PebblesLuc Smets stichtten de zussen Dream Express waarmee ze voor België deelnamen aan het Eurovisie Songfestival in 1977. Patricia werkte later met o.m Toots Thielemans, Kris De Bruyne, Johan Verminnen, Raymond van het Groenewoud, Viktor Lazlo, Henny Vrienten, Salvatore Adamo, The Kids, Will Tura.
Evert Verhees was in de seventies lid van de legendarische symfonische rockband Banzaï en is ondertussen al decennia lang een vaste waarde als studio/live bassist, componist en producer. Hij werkte o.m., Maurane, Toots Thielemans, Alain Bashung, Eddy Mitchell, Alain Chamfort, Arno, AxelleRed, Richard Cocciante, Salvatore Adamo, Philip Catherine, Soulsister, Clouseau, Bart Peeters en Viktor Lazlo. Hij tourde met de Franse superster Renaud en is nog steeds de vaste bassist van Julien Clerc
Silent Conversation klinkt als een hemelse track uit de 70’s met daarbij een knappe deerne die de pannen van de daken zingt. Zelfs de instrumenten lijken uit die tijd te dateren. Wat een mooie stem heeft die deerne toch! Daarnaast hoor ik een beetje jazz en een beetje blues.
Under Skin kreeg een klassieke toets in het begin, tot de piano en de andere instrumenten het op een mix van jazz en disco omtoveren. Het begin doet me een beetje denken aan de muzikale stukjes uit de Elza tekensfilms.
Don’t Cry Now is een jazzy crooner zoals ze die alleen maar in de jaren stillekens konden maken en toch is dit een “nieuw” nummer! Het toont ook meteen duidelijk aan hoe mooi deze soulvolle stem kan klinken!
They Know My Name is een jazz-achtige ballade met af en toe een momentje waarin het tempo wat omhoog gaat waardoor je je partner wat over de dansvloer kan laten zweven. Het einde is krachtig en toch wel breekbaar ook. Mooi gedaan!
If Only She Could gaat wederom de jazz tour op, maar krijgt er ook nog een klassieke begeleiding bovenop waardoor het nummer een iets langer middenstuk krijgt.
Le Souffle is geen nummer gezongen in het Frans, maar een muzikaal tussendoortje (u leest het goed: geen zang hier)!
Framed Love krijgt duidelijk een symfonische toets, stevige backings en een mooie retro 70’s klank. Je zou echt gaan denken dat het al véél eerder is opgenomen en destijds een grote hit was. Mooi gedaan!
Gracious For Love had ook een jazz hit kunnen zijn toen jazz echt heerste over de wereld en dit in Amerika echt hot was. Prachtige arrangementen die de stem echt doen blinken!
Long Distance begint met klassiek werk en een warme piano. Een nummer met héél wat potentieel en een internationale klank. Mocht je niet weten dat dit een “nieuw” nummer is je zou denken dat het een giga grote hit is uit een ver verleden en dat zegt alles over dit nummer!
Calender Bits And Pieces mag dit album afsluiten met een akoestisch nummer en een loepzuivere stem. Halverwege krijgen we ook nog wat backings erbij. Het voelt haast als een nummer voor de haard, ergens in december terwijl het buiten ijskoud is en er sneeuw valt. Binnen is het lekker warm en zorgt de muziek voor wat extra warmte (op z’n Amerikaans).
Het zijn allemaal één voor één mooie nummers. Een knap eerbetoon aan de overleden zangeres waarbij het studiowerk een serieuze boost geeft aan elk nummer. Je voelt zo de rijke en rijpere klanken! De muziek an sich is niet mijn ding, ik kan me vinden in de legendarische woorden van Fleddy Melculy en tevens een prachtig nummer: Ik haat jazz! Goed dat ik dus af en toe ver buiten mijn comfortzone ga en ook dit soort van pareltjes weet te appreciëren!
Muzikanten “Eternal Conversations”:
Patricia Maessen – vocal & lyrics) - Evert Verhees – acoustic piano, bass, ac gtrs (& music) - Marc Bonne – drums, Claude Salmieri – drums, Eric Melaerts – guitars, Kevin Mulligan – guitar, Philip Catherine – guitar (special guest) , Cesar Janssens – percussion, Bart Quartier – vibraphone, Bert Joris – trumpet, Jeroen D’hoe and the Ataneres String Ensemble.
Find the artist here:
