“Ravenblack”, het langverwachte 12e studioalbum van Mono Inc., is een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van de donkere rockers. De voorganger “The Book Of Fire” bracht de Hamburgse band hun eerste nummer 1-succes in eigen land (na zes eerdere top tien-plaatsingen).
“Ravenblack” richt zich op de kern van MONO INC. met in totaal 11 nummers doorspekt met crunchy metal riffs, hymne-achtige melodiebogen en diepzinnige, typische, MONO INC.-teksten. Naast de bedachtzame en melancholische songs in het Engels, zijn,op vraag van vele fans ook twee tracks in het Duits opgenomen.
Opener At The End Of The Rainbow wordt ingeleid door lichtvoetig pianospel en ontplooit zich als een typische Mono Inc.-song. Met als gebruikelijk recept de ietwat nasale stem van Martin Engler (hij klinkt altijd alsof hij licht verkouden is) en de mooie zang van drumster Katha Mia gecombineerd met aanstekelijke dark en gothic rock. Het meeslepende Empire is een uitstekend lied in de kenmerkende midtempo-stijl van Mono Inc.. Na deze twee erg traditionele Mono Inc.-songs krijgt de luisteraar met Princess Of The Night een nummer, met metal-achtig gitaarwerk. Het metalgehalte blijkt echter heel erg afgewogen in dit nummer, waarbij de typische dark rock elementen van deze Duitsers domineert.
Bij Angels Never Die (feat. Sanz) wordt de piano weer van stal gehaald. Even denk ik dat het nummer een hardrock ballad zal worden. Je zou deze song inderdaad een powerballad kunnen noemen, maar dan wel vooral van het dark rock genre. Hoe dan ook is dit hemels nummer, waarop ook Sanz (ex-Groovenom) een beetje mag meezingen, catchy as hell. Ook het dansbare Heartbeat Of The Dead scoort hoog op de aansteklijkheidsschaal. Het zou me dan ook niet verwonderen, mocht dit een dansvloerhit worden in de Duitse donkere undergroundclubs.
Titeltrack Ravenblack kent eensupermeezingbaar refrein en betuigt de liefde voor zwart. Dit nummer zou wel eens een nieuwe lijflied van de goths en andere zwartgeklede medemensen kunnen worden. Het Duitstalige liefdeslied Lieb Mich doet denken aan het werk van labelgenoot Joachim Witt en heeft potentieel om een dikke hit te worden bij onze oosterburen. Never Alone gaat over geesten en toch jaagt het geen schrik aan.
Mijn verwachtingen van After Dark (feat. Storm Seeker) waren hoog. Aangezien ik Storm Seeker super vind en ik me dus voorbereidde op een bijzonder experiment. Helaas worden de verwachtingen niet volledig ingelost. Het begin is hoopgevend, maar dan blijkt, dat dit toch vooral een Mono Inc.-song is en geen evenwichtige mix met Storm Seeker. Op Day Of Reckoning daarentegen merk ik wel vernieuwing in de sound. Het neigt al naar hardrock en heavy metal. Bij het laatste nummer Wiedersehen Woanders zorg je best dat je van zakdoekjes bent voorzien. Dit is namelijk zo’n pianoballad waarbij het risico op traantjes zeer reëel. Een echt meehuilnummer, zeker als men ook nog eens een viool bovenhaalt.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015