Narnia, opgericht in 1996, wordt vanaf het begin 'The Melodic Metal Masters' genoemd.Na meer dan 25 jaar ervaring heeft Narnia zich gevestigd als een van de beste melodieuze metalbands in de metalscene. Ze markeerden eind jaren 90 samen met Hammerfall, InFlames, Mustasch en Evergrey.
Rebel is muzikaal dik in orde en werkt aanstekelijk. Maar het ligt er vingerdik op dat Narnia een christelijke band is, die de blijde boodschap luidop verkondigt aan al wie het horen wil en ook aan diegenen die het niet horen willen. Thief zit technisch zeer goed in elkaar en is best een goede song, als je je niet aan de teksten stoort. Hold On (to the cross) is erg catchy en kent een mooie intro. Maar hoeft nu elk lied over het christelijk geloof gaan? Narnia is alleszins een band met talentrijke muzikanten en een begenadigd zanger in de persoon van Christian Liljegren. De grandioze hardrocksong Glory Daze kan me meer bekoren omdat de teksten wat minder duidelijk zijn en dus ook meer evangelisch overkomen. Martin Härenstam opent Descension met interessante keyboardlijnen en CJ GRIMMARK vult aan met heerlijk gitaarspel. De sterke tIteltrack Ghost Town valt ook op tekstueel vlak nog best mee. De band legt in Alive hun goddelijke missie uit. Zo zing men letterlijk: “ There’s only one salvation. Jesus is the way to heaven for us”. Duidelijker kan het niet zijn. En persoonlijk heb ik het om meerdere redenen moeilijk met hun mission statement. Maar als je (evangelische) christen bent, kies dan liever voor een eigentijds christelijk hard rock/metal geluid van een band als Narnia, dan voor een ouderwets koor, om een nieuw en jonger publiek aan te spreken. Het gepreek gaat verder op Modern Day Pharisees. Puur instrumentaal-muzikaal is dit net als de andere songs op dit album een topper. Maar die prekerige teksten zijn totaal niet mijn ding. En dan druk ik me nog zeer voorzichtig uit. Overigens vind ik het op de vooravond van Vrouwendag niet kunnen dat ze het steevast hebben over Hij , Lord, Father en andere mannelijke verwijzingen. Out Of The Silence klinkt relatief modern en zit wederom zeer goed in elkaar. Maar het declameren van het onze vader vind ik toch ietwat overdreven. Wake Up Call besluit het album met hoogstaande symfonische metal.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015