Sorrowful Land – Faded Anchors Of The Past (Black Lion Records/ Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    26 mei 2023

Sorrowful Land is het eenmans doommetal project uit Kharkiv, Oekraïne. Oorspronkelijk gevormd in het begin van 2014. Het brein achter dit project is Max Molodtsov, tevens leider van illustere Oekraïense metalbands als: Edenian (gothic-doom), Blessdivine (power-metal). Mistyfica (symfonische metal), Resolution (thrashmetal) enz. De muziek van Sorrowful Land combineert elementen van zowel doom als death metal, stuiterend op de rand van verpletterende gitaarriffs en beklijvende melodieën. In de verscheidenheid van vocale prestaties, hoort men zowel grommen en fluisteren als cleane zang. De composities zijn traag tot mid-tempo, maar toch dynamisch en interessant.


De opener As Long As We Breathe blijkt een slepend monster. Met vocale ondersteuning van Pierre Laube van Doomed, slaagt Sorrowful Land erin een loodzware claustrofobische sfeer te creëren. Titelsong Faded Anchors Of The Past kent een relatief lichtere intro, maar trekt je evenzeer naar beneden. Deze mooie doomsong wordt opgeluisterd door gastvocalen van Henrik Ekholm (Within The Fall). Desondanks lijkt het nummer, wat zang betreft, heel erg op het openingsnummer. The Cold Gray Fog Of Dawn is, ondanks het verkeerd gespelde ‘grey’, wederom een prachtig deprimerend doomnummer. Ook hier voert men weer een gastzanger van een minder bekende doomband op. In dit geval betreft het Stefan Nordström van Soliloquium en Desolator. Op Small Lost Moments geven het serene toetsenwerk en de vele cleane vocals de song een gotisch karakter. De mij onbekende Kaivan Saraeien Miguel Santos (A Dream Of Poe) hebben ditmaal de eer om voor vocale versterking te zorgen.

As I Behold Them Once Again is het bewijs dat Max Molodtsov al die vocale gastbijdrages niet nodig heeft om aangrijpende neerslachtige liedjes te maken. Fluister- en spreekgezang wisselen af met verstaanbare grunts. Where The Sullen Waters Flow start met een Apocalyptica-momentje en evolueert naar fijnzinnige, hoogstaande doom met een gothic randje en brengt je net niet in een begrafenisstemming. The Night Is Darkening Around Me zorgt weeral voor een zware, hypnotiserende trance. Afsluiter When Oceans Calm (outro) zorgt met zijn pianoklanken en watergeluiden voor het sluiten van de cirkel van dit gelaagd en geslaagd doommeesterwerkje.

Conclusie:
Max Molodtsov die van vele metalmarkten thuis is, levert met het Sorrowful Land project uitstekende doom-metal af. Ik ben niet bekend met de voorgaande releases, maar dit derde album “Faded Anchors Of The Past” is alleszins een schot in de roos en een aanrader voor doom-liefhebbers. De vocale bijdragen van enkele minder bekende gastzangers op de eerste 4 nummers van dit albums, zijn vooral belangrijk voor de passages met cleane vocals. Maar ook zonder deze gastvocalisten zouden dit sterke nummers geworden zijn. Zoals Molodtsov bewijst in het tweede deel van het album; waar hij de zang ( voornamelijk grunts en spreekgezang) volledig op zich neemt. Dit is (mee)slepende melancholische muziek van de bovenste, donkerste en zwaarste plank.