Bai Bang uit Helsingborg is een drijvende kracht in de Zweedse rockscene. De muziek van de glamrock band varieert van klassieke ranzige sleaze rock tot melodieuze hardrock. De beginjaren van Bai Bang werden gevormd vanuit hun eigen luistersmaak van bands als T-Rex, Sweet en Kiss. Ze kregen hun eerste grote tour met het Schotse Nazareth en hebben sindsdien door de jaren heen getoerd met Alice Cooper, Pretty Maids, Dio, Ratt, Union, L.A. Guns en vele anderen.
Het album opent met de titeltrack Sha Na Na Na. Ik moet toegeven dat dit een catchy track is, ook al kan je het geluid niet bepaald hard noemen. De sneetjes hardrock worden hier met een dikke laag melodieuze zoetigheid besmeerd. My Favourite Enemy is nog zo’n aanstekelijke song. De stem van Diddi Kastenholt klinkt mooi, zacht en zalvend, waardoor het gif uit dit nummer wordt getrokken en het heel erg radio friendly klinkt. Maar dan wel kwaliteitsradio uit de jaren 80. I don’t really know brengt glam op zijn stroperigst. Het is te zoet maat wel erg lekker. En smaakt heel anders dan de hedendagse heavy rock. Op I Know All The Hits klinkt Bai Bang als een poppy versie van hun landgenoten van Europe. I Wanna Rock’n’Roll tovert een glimlach op het gezicht van de luisteraar, maarlijkt wel heel erg beïnvloed door commerciële 80ies hardrock. Motivated,biedt erg herkenbare AOR. Allemaal erg clichématig, maar het heeft wel effect. Dit is feelgood glamrock. All Alone klinkt ondanks de triestige titel en teksten, door de lichtvoetige muziek relatief vrolijk en vooral pakkend mooi. It’s Enough pakt uit met ijzersterke ontroerende rock. Rock Me is iets speciaal. Het doet me eerder aan crooners op steroïden en aan jaren 70 eurosongtoestanden denken, dan aan AOR en glamrock. Having A Show heeft een hoog Starship-gehalte.Net als afsluiter That’s All I Need (Wha Wao) komt het heel dicht bij de Amerikaans stadionrock van weleer.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
