Djevara, een 3-koppige ‘do it yourself’ band uit Londen, zal op 24/01/2011 hun nieuwste album “The Rising Tide (part 2): Hear No Evil” uitbrengen. Eerder al brachten ze part 1 uit van het album, namelijk “Corsa Al Ribasso”. De filosofie achter dit idee is dan ook als volgt: Ze volgen het pad van moeilijke integratie in hun eigen maatschappij en ze reflecteren de problemen die zij ondervinden in het album.
De groep brengt Londen-based alternatieve rock (+hardcore sound) met een subtiele politieke schijn gericht naar hun die de laatste jaren hebben geregeerd. Bij heel wat bands die alternatieve rock spelen is het vaak ingewikkeld hun stem te herkennen, dat is hier finaal anders. Je kan alles horen wat de zanger zegt of zingt en je kan er ook goed conclusies uit trekken. De groep bracht hun album uit via het independent label Genin Records.
Laten we eens kijken naar het album algemeen, met wie kunnen ze vergelijken en wat vinden we van hun instrumentaal gebruik. Op het eerste gehoor zou ik Djevara het liefst willen vergelijken met Rage Against The Machine. Heel wat elementen komen erin terug, zoals de herhalende opzwepende deuntjes, ook het deuntje van “This is a stand-off” is goed herkenbaar. Maar dat wil niet zeggen dat het volledige album is gebaseerd op deze groep want waar deze band in slaagt is om een nieuw soort genre te creeëren, of tenminste een genre dat zelden gebruikt wordt. Ik denk hierbij aan hun alternatieve achtergrond in een samenspel met hardcore invloeden.
Over de gehele lijn blijft dit album bij verassen zowel op vocaal vlak, waar de zang clean en goed verstaanbaar blijft als op instrumentaal vlak waar de instrumenten een mooie samenhang vertonen met het geheel. Alsook hun lyrics zijn vaak zeer integrerend. Ze gaan over de eenvoudige zaken in onze samenleving met een wel heel grote betekenis. Zo betrekken ze de coca-cola factory erin, het achterbaks gedrag van de mensheid engebruiken ze citaten van Arthur Schopenhauer & Howard zin.
Voor mij heeft Djevara een album opgenomen die de moeite waard is om aan te schaffen. Het album dat 6 tracks bevat gaat niet beginnen vervelen en het blijft telkens een genot om ernaar te luisteren. Een echte aanrader dus.
(part 1)
(part 2)
