Het debuut album van Svölk is alreeds enige tijd (lees: oktober 2009) uit maar toch schenkt Snoozecontrol graag wat aandacht aan deze band. De muziekgroep brengt naar eigen zeggen classic rock in combinatie met metal. Toch vind ik dat de groep met dit album zichzelf meer profileert als een old-skool doommetalband. Voor wie een beeld wil krijgen van Svölk kan je best de band Mastodon opleggen en er de stem van James Hetfield bijdenken.
Svölk word ook wel eens vergeleken met de grondleggers van de Noorse Bear Metal. Vraag mij niet wat dit precies betekent maar ik weet wel dat de muziekgroep grote kwaliteiten heeft. Zo opent de Cd met het lied 52 dewelke mij direct een impressie geeft van stevige doomrock, prachtige gitaar rif’s en een abnormale goede stem! Voor mij opent het eerste lied met een prachtige chorus structuur gevolgd door een melodieuze stop.
Helaas trekt de band deze lijn niet doorgaans het volledige album. Vanaf lied 2 mogen we de doom vergeten en hervallen we in een soort Megadeth genre. De vocals beginnen te minderen en het genre begint af te zwakken. Het volledige album geeft een mix weer tussen Mastodon, Megadeth en een James Hetfield stem. Wat niet bepaald negatief hoeft opgenomen te worden want voor mij heeft de band een plaatje neergezet waar je verschillende genres kan in ontdekken.
Persoonlijke mening: Svölk een muziekplaat neergezet die best de verkoop waard is. Voor wie van doommetal uit de jaren 80 houd en graag diverse genres op 1 CD heeft is het kopen van hun self-titled album het beslist waard. Maar de echte doommetal en hardrock fans zullen met dit project niet aan hun trekken komen.
