Na een goede toch warme nachtrust wordt op zaterdag 4 juli het Main Square-festijn even gemoedelijk hervat. Al ruim twee uur voor aanvang van zaterdag-opener Circa Waves wordt het terrein bevolkt door de eerste gasten. In ruime mate wordt men voorzien van zonnebrand, en zoals verwacht, overspoeld met afwisselend zonnige deuntjes en indrukwekkend rockspektakel.
Circa Waves weet als geen ander de feel good vibe over te brengen op hun publiek. Op de catchy poprock die de jongens spelen schieten vele handen enthousiast de lucht in en worden, voor zover de temperatuur dat toelaat, de eerste danspasjes van de dag gezet. Sinds de laatste keer dat wij van Snoozecontrol een optreden van deze groep zagen (op Paaspop 2014) hebben zij enorme stappen vooruit gezet. Waren zij destijds zoekend en onzeker, zijn zij hier op Main Square relaxed en overtuigend, waarbij het plezier eraf straalt. Hierna is het op de Greenroom stage de beurt aan Coasts, een vijftal afkomstig uit Bristol. Hoewel het geheel prima z’n werk doet als achtergrondmuziek weten de jongens nergens echt boven dit niveau uit te stijgen. Wat hun set bovendien de nek omdraait is de songkeuze: de setlist is gevuld met nog onbekend werk van het album dat in september zal verschijnen. Op een enkeling na is dit optreden voor velen niet overtuigend genoeg om hun koele plekje in de schaduw te verlaten.
Voor Twin Atlantic wil men de hitte echter wel trotseren. Al direct bij de eerste akkoorden valt op hoe goed zanger Sam McTrusty bij stem is (eerder deze dag hebben wij met hem gebabbeld over een nieuw album en meer; lees het interview binnenkort op de site!). De band speelt behendig in op haar publiek door hen in het Frans aan te spreken, waarna er fanatiek geklapt, gesprongen en meegezongen wordt. Alle drie albums van de band zijn vertegenwoordigd, maar zeer betreurend is dat de eerste helft van de set het moet stellen zonder achtergrondvocalen wegens technische problemen. Ook een populaire naam op het affiche vandaag is Rival Sons. Dat zij binnenkort met Deep Purple touren blijkt geheel terecht: met hun show bewijzen zij dat ook een plaats als headliner op Main Square hen allerminst zou hebben misstaan.
James Bay trekt daarentegen maar weinig publiek, hoewel dit een aangename sfeer zeker niet in de weg staat. Hij brengt een gevoelige cover van Alicia Keys’ “If I Ain’t Got You” ten gehore, alvorens Bay zijn optreden afsluit met zijn hitsingle “Hold Back the River”. Deze wordt luidkeels meegezongen; een aangrijpend geheel. Uit een compleet andere muzikale hoek komt het Franse Skip the Use, die een verrassend optreden geven. Constant wordt er geswitcht tussen pure rock met funky vocals, lekkere upbeat ska en laid-back reggae met een elektro-twist: en dit alles weet Skip the Use even overtuigend te brengen.
In de categorie gitaargeweld vinden we ook Royal Blood op het Main Square-affiche. Als er één band snel naar de top is gestegen is het dit Britse duo. Hoewel veel toeschouwers zich na enkele nummers al naar de Main Stage begeven om daar te wachten op headliner Muse zijn niet meer dan drie nummers nodig om duidelijk te maken dat de twee muzikanten als geen ander weten hoe je een strakke rockshow speelt. Publiekslieveling “Figure It Out”wordt al vroeg in de set gespeeld, in een enorm strakke uitvoering. Er is echter geen contact met het publiek, maar evenmin tussen het duo onderling; ze lijken volledig op routine te spelen, en het is onduidelijk of ze lol hebben in hun spel. Op de Main Stage kickt Muse er direct hard in met “Psycho” van laatste album ‘Drones’, om dit te vervolgen met een anderhalf uur durende greatest hits setlist. Het publiek wordt getrakteerd op tracks als “Supermassive Black Hole”, “Plug In Baby” en “Starlight”, welke allen met laaiend enthousiasme in ontvangst genomen worden. Het trio doet aan als een goed geoliede machine, maar weet desondanks de weide aan te laten voelen als huiskamer. De show wordt ondersteund door prachtige visuals zoals te herkennen van de videoclips van de supergroep en natuurlijk mag ter afsluiting ook de nodige confetti niet ontbreken.
Na Muse staat Charli XCX nog op de planning, een totaal afwijkend publiek naar het Greenroom podium toetrekkend met haar pure pophitjes die de hitlijsten bestormden de afgelopen twee jaar. Het is dan ook geen wonder dat er men dolenthousiast gereageerd wordt op nummers als “Boom Clap” en “Break the Rules”. De popzangeres bewijst een echte entertainer te zijn en haar energie is niets anders dan aanstekelijk. Voor de liefhebbers kan de avond nog afgesloten worden met dansjes op de electropop van Madeon, wiens diepe basklanken tot ver op het veld te voelen zijn, en tot in de late uurtjes kan er ook nog genoten worden van de electronic van jonge Franse producer Fakaer.
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
