De Zomer van 'The Fox is my friend' aka Bert De Rijcke

Review:Cultuur
  Erik Vandamme    23 september 2016

Terwijl veel artiesten en bands het ene na het andere zomer festival hebben afgeschuimd. Zijn er ook artiesten die stevig zijn blijven verder werken aan hun repertoire. Zo één artiest die we op onze website al enige aandacht hebben gegeven is Bert De Rijcke - aka The Fox is My Friend. Er lijkt maar geen einde te komen aan zijn inspiratie. In zoverre dat ook wij het haast niet meer kunnen volgen. Maar één ding is zeker, deze artiest blijkt telkens opnieuw andere wendingen binnen zijn muziek uit de mouw te schudden. We spraken hem er even over aan:


Bert, welke nieuwe muziek heb je deze zomer in elkaar gestoken na het album 8?

Goh, ik zit ondertussen aan nr. 16, het gaat heel breed, soms wat meer de donkere kant, zowel met hoge als lage tempo's, het is zeer uitgebreid. Naar album Night Tunes en Wombat toe, ben ik wel meer in een duidelijker schema beginnen werken, dus meer in blokken van 4 maten of deelmaten, iets meer toegankelijkerheid toegevoegd. Nr. 10 is dan weer een zeer Drum & Bass getinte plaat, met enkele traks die geheel anders zijn om het geheel wat te breken. Het elfde, is eigenlijk een ''Best Of'' geworden van de eerste 7 albums. Big Foot het negende bevat de track Big Foot die er in drie versies op staat, ook een nummer geïnspireerd door Hard Style (SILKE genaamd), en enkele groovie synth-flows, met vertraagde drums-samples. Het dertiende dat gewoon 13 heet, is een donkere, trage, ietwat Trippy sfeer. Het twaalfde Leave The Left, is een zeer uitgebreid album, op zich muzikaal ook zeer sterk. Met enkele luchtige nummers, en enkele zeer donker gerande flows, een ideale sofa-surf-plaat. Ogen dicht en 50 mintuen luisteren. Het veertiende The Fox genaamd, is eigenlijk wat een verzameling van het voorgaande. Ja en Wombat en Night Tunes, zijn wat meer gestript, maar weer zeer eclectisch. Ik heb eigenlijk maanden niks anders gedaan, dan elke dag tracks maken, mixen/masteren, een beetje de kluizenaar uitgehangen en uren geklopt als een bezetene. Sinds enkele weken, dacht ik, ok nu is het even genoeg.

 

Ben je nog bezig aan nieuwe albums? Kortom, wat mogen we nog verwachten?

Wel, ik was het eerst niet van zin, maar dan ben ik soms de muziek aan het herbeluisteren, voor ideeën op te doen of dingen die in de toekomst mss ook nog zou kunnen toepassen. En soms springt er een deuntje in mijn hoofd, krijg ik zowat free-style-poëzie in gedachten. Dus eigenlijk ben ik een beetje aan het uitkijken om bij bepaalde tracks, vocals toe te  voegen. Is weer een nieuwe fase, ik moet het wat uitproberen. Gezien mijn nummers, geen standaard pop-structuur volgen, is het wel wat studeren en improviseren. Maar gezien mijn verleden als zanger bij o.a. Birdy Richman & Sinners, begon de goesting na een jaar zonder bands en optredens, toch weer meer en meer boven te komen. Het zal natuurlijk helemaal anders zijn, als die Rock & Punk, hoewel, ja mss iets volwassener, of gewoon mijn pure goesting, wat abstract woordgebruik, veel gevoel en timbre, beoog ik wel. Maar ik zeg het, ik pin me op niks vast en het zal gaan, gelijk het loopt.

Tegenwoordig is The Fox is my friend ook terug te vinden op bandcamp, waar je zijn werk niet alleen kan beluisteren maar eventueel ook aankopen. Zo stuiten we op 'best of: The fox is my friend' waarbij we een eigenzinnige samenvatting te horen krijgen van een groot deel van zijn werk. Daarbij valt al op dat deze artiest van alle markten thuis is, meer dan ooit. Donkere ambient die je een krop in de keel bezorgt zoals Fairy Tale Trance. Waarbij ook meer dansbare aspecten naar voor worden gebracht, percussie is daarbij een sleutelwoord. Zeven minuten puur genot. Die ook de verscheidenheid aantonen van The Fox is my friend als begenadigde artiest.  Soms laat hij zich van zijn meest duistere kant zien, zoals bij het haast dreigende, maar wondermooie Angry mad men. Of neem nu het meer dan zestien minuten lange Careless waar variatie, verscheidenheid en de uiteenlopende aspecten van the fox is my friend uitvoerig uit de doeken wordt gedaan.

Bert, hoe is die 'best of' ontstaan eigenlijk?

Awel, ik was in zo een productieve periode zoals ik net vertelde, en ik het idee popte in mijn hoofd. Eigenlijk is het een hele evolutie, maar door de grote intensiteit en focus op het project, kon ik voor mezelf de verschillende albums wat indelen. En eigenlijk is tot en met het 7de, een hele cyclus geweest. Album 8, staat erg op zichzelf, maar is dan weer het proto-type van het tweede hoofdstuk, waarbij ik meer oog voor de algemene luisteraar begon te krijgen. Waarmee ik bedoel, dat ik het experimentele, anarchistische, wat meer achterwegen liet, hoewel dat nooit weg te denken is, maar dat ik wel meer de toegankelijkheid/eigen stijl, meer begon af te lijnen. Dus die ''Best Of'' is een soort samenvatting van hoe ik in eerste instantie te werk ging en ook hoe ik die periode, me door een hele wir-war van zowel persoonlijke zaken als, mijn talent als producer, van nul tot ietwat gevorderd, gevochten heb. Het betekent op heel vlakken enorm veel.

Nog zo een pareltje is 'Album 10' met wederom de opvallende inbreng van percussie in al zijn vormen en kleuren: https://thefoxismyfriend.bandcamp.com/album/nr-10

 

Wat heb je met percussie? Ik hoor dat veel terugkomen in uw albums?

(lacht) Ja, dat valt inderdaad erg op. Als  je naar andere elektronische dingen luistert, viel me steeds op hoe, basic en eigenlijk zeer monotoon, de percussie is. Zelfs Square Pusher, die vaak met veel breaks werkt, beperkt zijn aanslagen van drums, zoals Kick en Snare e.d. tot iets zeer linear. Op zich is dit voor een luister beter te volgen, voor een dansfeest eveneens  meer dankbaar. Maar hier speelt mijn verleden als muzikant in live-bands weer een grote rol. Ik ben zeer bekend met de punk & hard-core drums, ook een stukje metal, en dan de fills die vaak gebruikt worden op een akoestisch drumstel. Toen ik met drumsamples aan de slag ging, een pakketje Drum & Bass – sampels, gekregen van Koen Teugels, gekend als SAVVAS van GAZ::MAZK, heb enorm veel uitgeprobeerd. Zowel in toonaarden, als in sequences, ik ben niet per sé de typische Breaks gaan trachten te kopiëren, maar ben beginnen combineren, met maatsoorten, verdubbelingen, soit allerei technische aspecten en de kennis van muziek die ik heb opgebouwd. Ja het resultaat is inderdaad te merken, ik denk niet direct dat ik veel artiesten ken, die gelijkaardige dingen doen. Allez het zou kunnen natuurlijk er zijn heel mensen bezig met muziek. Maar evengoed, heb ik door de uren, dagen, maanden bezig zijn en proberen en creëren, een soort eigen vorm van percussie, tot stand gebracht. Uiteindelijk, kan je bij een basis rock drum met accent op de tweed en vierde maat gaan, of gewoon de bass-kick goe vet maken en recht op recht of er een Goa-kadans-ke insteken, ge kunt zoveel en ik sluit nooit graag dingen uit. Dus naar gelang de track, goesting of inspiratie, smijt ik er vanalles tussen.

 

Bij 'Wombat' horen we geluiden uit de natuur, gecombineerd met beats die je doen zweven als het ware. Bewust gekozen? of niet. We vroegen het Bert even. Waarover gaat Wombat?

Goh, ergens over gaan? Ik ben nog al een natuur-liefhebber. En het dier dat ze Wombat heten, heb ik al vanaf kind een zeer leuk en gezellig ding gevonden. Het is zo iets braaf met een pels, een dikke neus. En toen ik op wikipedia, dat dier eens opzocht om wat dingen te weten te komen, stond er ergens een zinnetje. Wombats zoeken naar eten ofwel liggen ze in de zon. Ik vond dat zo grappig en graaf. Waarschijnlijk is dat daar gezet door een kind of student of zo, die een spreekbeurt moest houden, allez ja, ik vermoed dat. Maar ja, het zo een vredevolle goedzak die wombat, dat ik het als titel van een album gebruikt heb. En in de zijlijn, mijn nummers, over iets gaan, goh, je werkt als artiest natuurlijk met je gevoel en dingen die in je leven. Je kan daar een mooi verhaal bij verzinnen of je kan bepaalde aspecten uitvergroten, of moraliseren of eender wat. Ik laat bij The Fox Is My Friend, liever het concept of kernding, zijn gang gaan. Dus ja, de sfeer, het gevoel, een maffe titel erbij, abstract, symbolisch, poëtisch, het maakt niet uit. Ik kan moeilijk tegen iemand zeggen hoe die zich moet voelen of welke vibe ikzelf beleef aan de dingen, maar hoop natuurlijk dat de mensen er evenzeer van kunnen genieten en dat mogen zij zelf bepalen, wat ze erbij voelen of vinden of denken. En ja de WOMBAT, ik vind dat een cool beest, heb dan wel zo een prent gebruikt, die zowat evil is. Een vriend/kunstenaar, was er ooit eens wat van geschrokken... (lacht) ja se, het mag wat spanning hebben en wat ludiek-gehalte. Verder niet teveel achter zoeken. (lacht)

https://thefoxismyfriend.bandcamp.com/album/wombat

Voor een volledig overzicht van The Fox is My Friend zijn werk verwijzen we jullie graag door naar zijn bandcamp pagina waar al die albums terug te vinden zijn. en ook kunnen worden aangekocht eventueel, het loont zeker en vast de moeite.  http://thefoxismyfriend.bandcamp.com/. Meer achtergrond informatie vinden jullie ook via zijn vi.be pagina: http://vi.be/thefoxismyfriend waar ook recensies en interviews terug te vinden zijn.