Wheel of Smoke - Mindless Mass (Eigen Beheer)

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    10 februari 2017

Wheel of Smoke ontstond in 2005 en heeft door de jaren heen een heel sterke indruk nagelaten. Hun debuut In Sense (2011) staat bol van lang uitgesponnen psychedelische pareltjes. Met dit visitekaartje leek de weg naar een grote doorbraak binnen de scene open. Ook hun tweede album Signs of Saturn (2013) werd op algemeen gejuich onthaald. De vaak bevreemdend klinkende songs doen je in een diepe trance belanden, ver buiten de realiteit. Mindless Mass , het meest recente pareltje van Wheel of Smoke, kwam digitaal reeds in 2016 op de markt, maar is nu pas op vinyl verkrijgbaar. We vonden dit een unieke gelegenheid om deze plaat onder de loep te nemen.


Beklijvende stoner rock brengen, daar een hoge dosis psychedelische muziek aan toevoegen. En je hebt in een notendop hoe deze plaat in elkaar steekt. Maar daar houdt het niet mee op, zo zou later blijken.  Degeneration is een lange, deugddoende trip van circa zes minuten, doorheen dorre woestijnvlaktes, met de ondergaande zon als magisch mooi uitzicht. Wheel of Smoke brengen je prompt onder hypnose, en doen je verder wegdrijven van de harde realiteit. Daarvoor wordt gebruik gemaakt van intieme songs, en knallende riffs. Een bonte variatie dus, die ervoor zorgt dat je geen enkel moment zult vervelen. De toon is gezet, prompt doen songs als Ruins, The Bad Shepherd ons terugdenken aan bands uit die wilde jaren '70. Toen de psychedelische rock hoge toppen scheerde. En toch grijpt Wheel of Smoke niet zomaar lukraak terug naar dat verleden, maar proberen ze de muziekstijl nieuw leven in te blazen. Net door het combineren met knetterende stoner riffs, slagen de heren daar met brio in. Bovendien zitten er, zoals we aangaven, binnen het aanbod nog meer muziekstijlen verweven.  Naast psychedelische rock, horen we een streepje Blues. Enkele doom metal invloeden, tot grunge.

Pareltjes als Unnamed zijn daar een mooi voorbeeld van. Bovenop die lekker loos gaande gitaar partijen tot weldadige percussie. Is er de vocale aankleding, die doet denken aan  bijvoorbeeld de jonge Mick Jagger, tijdens de jaren '70. Diezelfde meeslepende manier van zingen, wordt naar voor gebracht. Opvallend daarbij is de kruisbestuiving tussen twee zanglijnen. Bassist Tristan en gitarist Filip doen met hun aparte stem, die wilde jaren heropleven. De Stones , in hun psychedelische periode, is niet de enige band die ons voor de geest komt bij het beluisteren van Mindless Mass. Echter, dat is niet de belangrijkste reden waarom we over de streep worden getrokken.

Vooral blijkt Wheel of Smoke op een uitgekiende wijze, je in een trance te brengen waaruit ontsnappen onmogelijk blijkt te zijn. Dat is ook niet de bedoeling, want songs als Synchronicity , No More TV en het lange maar magisch mooie, Feral doen je hart sneller slaan, naar adem happen en bedwelmen je ziel. Meer hebben we dus niet nodig om compleet over de streep te worden getrokken. We kunnen dan ook besluiten dat Wheel of Smoke telkens opnieuw schippert tussen verschillende muziekstijlen, waardoor de aandacht nooit verslapt. Net dit is de grote sterkte van deze plaat en band. Bovendien, zonder gebruik te maken van geestenverkijkende middelen, slagen Wheel of Smoke erin ons tijdens de gehele duur van deze plaat in hogere sferen te doen vertoeven. Waaruit we inderdaad niet meer willen ontsnappen, want deze ontvluchtingen uit de harde realiteit deed deugd aan hart en ziel. Tussen somber, weemoedig en lekker catchy blijft Mindless Mass dan ook aan de ribben kleven. Klasse plaat van het puurste soort, zoals we dat ondertussen van deze heren gewoon zijn, schotelen Wheel of Smoke ons voor. Is onze eindconclusie.

Tracklist (Vinyl):

A-Side:

A1 Degeneration 06:17

A2 Ruins 03:18

A3 The Bad Sheperd 06:03

A4 Unnamed 05:54

B-side:


B1 Synchronicity 03:39

B2 No More Tv 06:20

B3 Feral 07:59