We houden wel van een uitdaging. En laat ons maar zeggen, de nieuwste schijf van Fabulae Dramatis is een heel grote uitdaging geworden. Waarom? Omdat de band je telkens opnieuw van de ene verrassende wending naar de andere stuurt op Solar Time's fables. Maar vooral. Op de nieuwste schijf verlegt Fabulae Dramatis grenzen binnen het brengen van experimentele muziek, in de brede zin van dat woord. Hen in het hokje 'avant garde/progressieve metal - dat we zeker terug vinden op deze plaat - is hen daardoor eigenlijk een beetje tekort doen. Deze Belgisch/Colombiaanse band rond Lemuria-frontman Wesley Beernaert, ontstond in 2011 en bracht eerder al een knappe schijf Om uit. Met Solar Time's Fables doet Fabulae Dramatis ons vertoeven in een sprookjesachtig landschap, boordevol adembenemende mooie beelden, die je compleet van de wijs zullen brengen.
Dat laatste blijkt al uit de eerste song Agni’s Dynasty (Fire I). De opmerkelijke vrouwelijke stem brengt je in vervoering, voortgestuwd door riffs en salvo's die recht doorheen je hart snijden. Echter daar houdt het dus niet mee op. Zo horen we bijvoorbeeld uiteenlopende instrumenten terug, die je niet direct terugvindt binnen het metalwereldje. Dat was al te merken op die eerste plaat, dat blijkt ook nu weer het geval te zijn. We herkennen zelfs een streepje accordeon op Solar Time’s Fables. Om maar een voorbeeld te geven.
Het schijfje voelt heel filmisch en theateraal aan. Zoals we merken bij songs als Heresey (Steel), Sati (Fire II) tot Coatlicue Serpent Skirt (Eartht). Het lijkt inderdaad alsof we in een film zijn aanbeland. Wandelend door een heel mysterieus landschap, kom je bovendien voortdurend voor aangenmane tot minder aangename verrassingen te staan. De ene keer dreigend, de andere keer eerder rustgevend. Er heerst zelfs een eerder dansbare Folk sfeertje bij sommige songs. Maar vooral biedt Fabulae Dramatis een heel wijds kleurenpallet aan.
Gaande van donkere kleuren, naar fleurige groen en paars, tot grijs en grauw om later te baden in de zonneschijn. We vinden het allemaal terug op deze veelkleurige schijf. Zoals je vol bewondering naar een regenboog staart, zo doet dit veelzijdige klankenpalet je met verstomming luisteren en genieten. Nee, een gemakkelijk trip is dit niet geworden. Je moet dus wel degelijk een inspanning doen om het echt te begrijpen. Maar het loont zeker en vast de moeite. Na vier luisterbeurten, ontdekken we zelfs heel andere wendingen die we nog niet hadden gezien en gehoord bij de tweede of derde luisterbeurt.
We kunnen dan ook besluiten:
Fabulae Dramatis creëert vooral een sprookjesachtige wereld. Waarbij het de bedoeling is om de fantasie van de luisteraar te prikkelen. Telkens worden we bedwelmd, onder hypnose gebracht en drijven weg naar een onaards aanvoelende wereld. Het extra mooie is dat mijn fantasie, over bossen, elfen en mystieke wezens. Niet dezelfde zal zijn van eender welke luisteraar van deze plaat. Fabulae Dramatis slaagt er dan ook in de weg naar uw eigen ultieme fantasiewereld wijd open te zetten op deze plaat. Mijn advies is dan ook simpel. Gewoon met het verstand op nul, de ogen gesloten, die klanken en vocalen op jou laten afkomen. En laat de fantasie in uw hart zijn werk maar doen. Zo belanden wij dus in een bonte wereld waar elfen je doen neerdalen op het malse gras. Waarna het ritstelen van de bladeren je koude rillingen bezorgt, van pure angst? Of misschien gewoon innerlijk genot dat met geen woorden valt te omschrijven. Het meest opvallende, niet één element steekt daarbij boven het andere uit. Binnen het aanbod is elke schakel, zowel instrumentaal als vocaal, even belangrijk. Het mysterie ontrafelen vergt dus wel degelijk een inspanning, maar eens je in jouw eigen fantasie bent aanbeland. Ontstaat dankzij deze wonderbaarlijke kruisbestuiving, iets magisch. Dat je alleen maar terugvind in de sprookjeswereld uit uw kinderjaren. Beluister en koester deze plaat dus vooral als een kind, dat vol bewondering kijkt en luistert naar een sprookje voor het slapen gaan. Is ons eindadvies.
Tracklist:
