Voor de derde maal zorgt het magisch talent en de geestrijke verbeelding van de veelgeprezen Anthony Roberts voor het indrukwekkend artwork van een Grand Magus album. Ditmaal staan het woud, de maan en natuurlijk de wolf centraal. Alhoewel, niet zomaar een wolf... vrees en aanschouw, want dit is de Wolf God!
Gold And Glory is een mooie ingetogen intro van het album en doet wat denken aan een instrumentale versie van het piratenlied uit Pirates of The Carribean. De muziek is alleszins zeer filmisch. Wolf God is andere koek en staat in het teken van de grote riffs. Het nummer is uiterst aanstekelijk en geeft je zin om je innerlijke wolf te volgen. A Hall Clad in Gold , een meeslepende song waarin drums een grote rol spelen, is zowel ruig als melodieus. Dit nummer verdient een gouden medaille. Brother of the storm is een zware doombeladen heavy rocksong die wat doet denken aan old-school Manowar. Een echte oorworm.
Dawn Of Fire, dat begint met het ruisen van de zee, en lekker voortrolt als golven die inbeuken op de rotsen, is een ware sonische lekkernij. Spear Thrower is misschien tekstueel wat minder, maar rockt wel als de beesten. Het is onmogelijk om hierbij stil te zetten. To Live And Die In Solitude, toch niet echt de vrolijkste song op het album, grijpt ons bij de lurven en gooit ons in de pit.
Glory to the Brave begint bedriegelijk rustig, maar éénmaal de gitaar en drums de bas vervoegen gaat het hek van de dam. Dit nummer excelleert niet in snelheid maar wel in heavy grooves. Al wordt naar het einde toe het gaspedaal wel even ingedrukt. He Sent Them All To Hel begint met een fris ritme, en mengt heavy metal met stoner rock. Dit is het soort nummer waarbij je met één hand het teken van de gehoornde maakt en met schorre stem het refrein meezingt. Bij Untarned gaat dat meezingen ongetwijfeld verder, al zullen sommigen eerder opteren voor headbangen.