Met hun nieuwe album, weeft Tanzwut fantastische verhalen uit subtiel gesponnen "Seemannsgarn" (zeemansgaren). “Seemannsgarn” is een spannende reis naar de wereld van fantasie, dichters, muzikanten, artiesten en poppenspelers. Teufel en zijn band gaan op in een wereld van fictie en realiteit en bieden een levendige setting voor alle verschillende tinten van de vertelde verhalen.
Tanzwut trekt alle registers open: harde gitaarriffs ontmoeten het zware geluid van doedelzakken. Hun liedjes vertellen verhalen over ongemakkelijke waarheden, menselijke leugens, passie en het verlangen naar liefde, evenals de menselijke hebzucht die reeds duizenden jaren bestaat.
De song Seemannsgarn biedt stevige Mittelalter-Rock (Een fusie van moderne rock met sterke middeleeuwse en folkelementen) met een prominente rol voor doedelzakken. Galgenvoegel is een muzikale vertelling waarbij doedelzakken en heavy gitaarriffs om een prominente rol strijden. In het aanstekelijke Reden ist Silber staan de stem van Teufel de bas van Der Zwilling, de gitaar van René en drums van Zack op de voorgrond terwijl Pyro en Bruder Schlaf slechts sporadisch invallen met de doedelzakken. Die Letzte Schlacht is een geslaagde zware harde song die wat aan In Extremo doet denken. Met Schwarzes Gold verdient Tanzwut geen goud, maar toch minstens een medaille voor moed en verdienste. Kortom dit is een prima maar niet de beste song op dit album.
Ich bin der Nachtwind start rustig en sprookjesachtig en bewijst zich als een pakkende ballade. In Der Puppenspieler bewijst Teufel zich als een gekke poppenspeler in een oerdegelijke Mittelalter-Rocksong die het verdient om als single uitgebracht te worden. Francois Villion vertelt over de beroemdste en tevens beruchtste Franse dichter uit de late middelleeuwen François Villon die de duivel in persona ontmoette in een klein straatje in Parijs. Das Gewissen verdient geen originaliteitsprijs maar is wel een degelijke typische Mittelalter-Rocksong.
Schmiede das Eisen is de eerste song waar ik heel duidelijk de synths van Alexius hoor, die zich overigens perfect harmonieus versmelten met de doedelzakken. Tanzwut bewijst op deze song het ijzer te kunnen smeden wanneer het heet is. Het begin van Gib mir noch ein Glas, een meeslepend drinklied, heeft veel weg van Corvus Corax, maar maakt dan plaats voor een rauwer rockiger geluid. Op Im freien Fall wordt er geëxperimenteerd met drum ‘n’ bass, Rammstein-achtige passages en een impressionant doelzakgeluid, een combinatie die wonderwel werkt. Herrenlos und Frei is nog zo’n aanstekelijk meezingbaar drinklied, waarvan je er nooit teveel kan hebben. Gib mir noch ein Glas (feat. Kärbholz) biedt een duet van Teufel met de zanger van Kärbholz, een Duitse indie-punkband, maar wijkt voor de rest weinig af van het origineel.
