Leffingeleuren - Dag 1 ( 13/09/2019)

Review:Festivals
 Koen Asaert    16 september 2019

Uw reporter werd uitgestuurd naar het verre Leffinge, een anders zo vredig Vlaams polderdorpje, waar jaarlijks in september de rust ruw wordt verstoord door het driedaagse muziekfestival Leffingeleuren. Dit is het bezinksel van dag 1 waarop hij kennis maakte met het prettige gestoorde Peuk, de psychedelische punkrock van Squid, de rock ‘n’ roll van The Warlocks, de zware metalen van Highkick Wizzard, de oosterse klanken van Yin Yin, de niet zo zachte post-punk van The Soft Moon, de synthpop van Lust For Youth en het spetterende afscheid van Raketkanon.


PEUK kwam dit jaar al veel in de muziekpers. Ze spelen hevig rock met straffe 90ies invloeden. Het klinkt erg Sonic Youth-achtig. En af en toe gaat het de grunge-toer op. De zangtechniek van Nele is niet de meest verfijnde, maar Peuk scoort wel door hun energie en enthousiasme. Al kunnen de bindteksten wel een stuk beter. Al bij al, is wat Peuk brengt niks wereldschokkend –daarvoor heb ik dergelijke bandjes al te veel gezien, zeker in de jaren 90- maar wel degelijk.

 

 

SQUID serveert punky rock & roll met ska-invloeden en hier en daar wat psychedelica en interessante geluidjes. Squid is een hype in het Verenigd Koninkrijk, maar deze jongen is niet overtuigd. Van deze inktvis lust ik geen calamares, want het is me teveel mossel noch vis.

 

THE WARLOCKS zijn opgericht vanuit een gezamelijke liefde voor all things rock ‘n’roll met de nadruk op klassieke psych, hypnotische krautrock en de coolste aller bands The Velvet Underground.” Althans dit lees ik in het programmaboekje. En ik moet de programmator gedeeltelijk gelijk geven. The Warlocks Klinken niet slecht, maar vooral zeer bekend. Met andere woorden, ik heb het al eens eerder gehoord. Dus echt vernieuwend kun je het niet noemen. Verder reiken ze zelfs niet tot aan de knieën van The Velvet Undergound en een hypnotisch effect hebben ze ook niet.

 

HIGHKICK WIZZARD is de winnaar van Verse Vis 2018 “De Zwaarste Editie” en speelt een aanstekelijk mix van punk en hardcore met hier en daar Rage Against The Machine-invloeden. Kortom: gezellige muziek om mee wakker te worden. Met songs als “ Grasshopper” en “Larry” hebben ze aanstekelijke munitie in hun arsenaal, die wel eens spectaculaire ontploffingen kunnen veroorzaken in alternatieve hitlijsten.

 

YIN YIN scoorde met zijn Thaichedelic muziek al op gerenommeerde festivals als Dekmantel en Lowlands. Ik hoor sterk in oosterse sferen badende hypnotiserende rockmuziek. Na een tijdje wordt het een beetje te hypnotiserend en een beetje te oosters. Ik lijk wel in een Chinese kung-fu film terecht zijn gekomen. Ideale soundtrackmuziek dus.

 

Na een uitgebreide soundcheck begint THE SOFT MOON, een band van wie ik hoge verwachtingen heb, aan zijn set. The Soft Moon staat voor zeer experimentele post-punk en rockende coldwave uit Californië, waar het nog beter mee wakker worden is dan met pakweg Highkick Wizzard. Na 3 nummers kan ik al met recht zeggen dat het een geslaagd optreden wordt, want The Soft Moon weet echt wel een feestje te bouwen. Het mag dan wel donkere muziek zijn, toch veroorzaakt het pretlichtjes in de ogen van het publiek, dat helemaal los gaat wanneer ze een geslaagde dark electro track uit hun magische hoed toveren. Vergeet “ Thaichedelic”, voor muziek die je echt in hogere sferen brengt, moet je bij The Soft Moon zijn.

 

 

LUST FOR YOUTH is een gehypete Deense synthpopband, die zich deze avond zelf grotendeels de das omdoet, door een storend geluid met enorm veel echo neer te zetten. Desondanks wordt Lust For Youth met enthousiasme onthaald en wordt er veel gedanst. Dus, synthpop leeft en heeft nog een toekomst. Dat wist ik eerlijk gezegd al, maar die toekomst zal eerder weggelegd zijn voor synthpop- bands met een beter geluid dan Lust For Youth.

 

Een stampvolle zaal maakt zich op voor de lekkere noiserock van RAKETKANON. Ze kwamen, ze zagen dat het een eitje wordt en ze overwonnen. Ze brengen opzwepende muziek en jagen bronstige riffs door lijven en leden. Ze transformeren het brave publiek in een kolkende massa en vuren er hartverwarmende sonische kogels op af. Ik ben ontzettend blij met deze kans om deze zeer goede live band te zien voor ze er binnenkort -veel te vroeg – mee ophouden. Dit was een waardig afscheid van excellente, maar ook wat overhypete artiesten, die nog niet aan het toppunt van hun songwriting skills zijn.