MajorVoice - This Lonely Ark (NoCut / SPV/ Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    18 september 2019

Een ark, hoewel gebouwd om velen te redden, drijft eenzaam op de eindeloze zee van deze nachten. Het wordt geleid door een enkele persoon, een trieste serenade gezongen in een warme diepe bas voor degenen die niet eerder wilden luisteren. Zijn we niet allemaal uiteindelijk alleen op onze eigen ark?

Ondersteund door krachtige gitaren, harde drums en prachtige melodieën is de veelzijdige opera-bas MajorVoice in staat ver in de ziel door te dringen en diepgewortelde emoties te raken. Het is hoog tijd om MajorVoice ook tot mijn muzikale ark toe te laten.


 

We Were Fire is een verdienstelijke vurige song die een paar luisterbeurten nodig heeft om hem ten volle te appreciëren. Bij One Wish heb ik niet lang nodig om overetuigd te raken van de sterkte en aanstekelijkheid van de song. Dit is melodic metal op zijn best. Slowly Fade Away klinkt zeer symfonisch met strijkers, piano en koor, maar ook met gierende gitaren.

After The Rain kent een mooie Keltische intro en ontwikkelt zich tot een prettige midtempo meezinger. Dit is prachtige symfonische rock. Bleed is een meeslepend duet van MajorVoice met de voor mij totaal obekende zangeres Celine. Hun stemmen passen wonderwel bij elkaar. Dit is het soort ballade dat heel hoog kan scoren in The Voice of zelfs het Eurovisie Songfestival.

 

 

In Out Of Time mag het er wat sneller aan toe gaan voor de tijd op is. De orkestrale hoogstandjes zoeven als korrels in een zandloper voorbij. Het tempo wordt aangehouden in het bombastische Butterflies In Dawn, een crossover tussen een klassieke rocksong, een triest soldatenlied en een hoopgevende kersthymne. Rise Up is dan weer een langzame tearjerker – een tranenplenger waarbij je een hele doos zakdoekjes nodig hebt.Mateloos ontroerend en droevig.

Bij I’ll Never Let You Go, een nummer over verloren liefde en gebroken beloftes, houd ik zakdoekjes in handbereik. Dit sierlijk lied is tegelijk aanstekelijk en triest. Die tristesse weerklinkt ook op OnThe Run in MajorVoice’s warme stem, die deze rechtoe rechtaan rocksong boven zichzelf doet uitstijgen. Why Don’t You Know serveert een met pathos en pijn dooraderde afscheidssong op een bedje van een droevige piano, strijkers en ingetogen drumspel. Het vat met tranen wordt tot op de bodem geleegd met de afsluiter en titelsong This Lonely Ark.

Conclusie:
“This Lonely Ark” is een schitterend symfonisch rockalbum die je tot in je diepste en puurste gevoelens kan raken. Het kan je ontroeren en vervoeren. Dit album kan zalvend werken, een catharsis bewerkstelligen en hoop geven. Het kan ook opgeborgen verdriet doen opborrelen en wonden open rijten. Hoe dan ook, weet dat je niet alleen hoeft te zijn op je ark. Laat niet enkel MajorVoice in je ark toe, maar reik ook uit naar ziel- en lotgenoten. Misschien vind je zelfs een hechte reisgenoot die samen met jou een nieuwe ark wil bouwen.