De Duitse folkmetalband Minotaurus viert zijn 25ste verjaardag met de uitgave van het nieuwe album “Victims Of The Underworld” en belooft een harder geluid dan op hun voorgaande albums, met meer metal en minder folk elementen.
Het geslaagde heavy metal nummer Victims of the Underworld begint met een akoestische gitaar, die snel opzij geschoven wordt voor elektrische exemplaren. Immortality bewandelt ook het pad van traditionele heavy metal met veel gitaarkunsten. De individuele zangpartijen van Oliver Klump en Clarissa Hobeck zijn meer dan degelijk; de vocale harmonieën zijn echter minder geslaagd. Born from Roots biedt folk metal met vertellende zang, zoals dat vaak bij Mittelalterrock het geval is.
Witches dancing is excellente folky hardkrock met stukken die me vreemd genoeg doet denken aan Lacrimosa. De folk metal song Thor I’m askingyou mist snelheid en kracht om indruk te kunnen maken op een dondergod of op de gemiddelde metalluisteraar. Tegen het einde van de song heeft de band dit ook zelf door en spelen krachtiger en sneller. De ballade Barker’s Revenge komt ondanks de mooie krachtige vocalen van Klump en Hobeck, wat te braaf over.Ook hier eindigt men sterk met een militaristisch marsritme.
In Wrought Iron smeedt men met traditionele zware metalen een stevige song over een smid. De mooie stem van Clarissa Hobeck heerst op het langzame Raven’s Fate. Demon of the forest klinkt als solide Mittelalterrock. Hymn for the Nation is een heavy metal hymne, die best wat zwaarder had mogen klinken. Minotaurus sluit af met het meeslepende heavy metal nummer Never Surrender.